در این گزارش آمده است که این مجازات در تاریخ 30 سپتامبر در زندان مرکزی اصفهان (زندان داستری) علیه محسن اشیری 37 ساله ، همچنین به عنوان محسن لورازباخش فلاواراجان ، عضو اقلیت قومی لور باختیاری از زازران در استوانه ISFAHAN ، استان مرکزی ایران انجام شده است.
هنگاو گفت: اشیری توسط دادگاه اسفان به شش ماه زندان و قطع عضو چهار انگشت در دست راست وی محکوم شده است.
وی پس از گذراندن دوره خود و ارسال وثیقه 10 میلیارد ریال (حدود 8،890 دلار) ، به دنبال رضایت شاکی آزاد شد.
در این گزارش ، دادگاه بعداً خواستار وثیقه جدید 200 تریلیون ریال (حدود 1.78 میلیون دلار) شد.
هنگامی که وی نتوانست پرداخت کند ، این حکم کمتر از یک ماه پس از بازداشت مجدد وی انجام شد.
هنگاو این مجازات را به عنوان “نقض آشکار عزت بشر” و “متعادل برای شکنجه” محکوم کرد و ایران را ترغیب کرد که چنین شیوه هایی را متوقف کند.
در ماه ژوئیه ، ایران انگشتان سه مرد محکوم به سرقت در زندان مرکزی اورمیا را چهارشنبه شب قطع کرد.
سازمان های بین المللی حقوق بشر به طور مداوم محکوم چنین مجازاتی
در ماه آوریل ، مای ساتو ، گزارشگر ویژه سازمان ملل در مورد حقوق بشر در ایران ، به ایران بین المللی گفت در مصاحبه ای که “مجازات بدنی ، از جمله قطع عضو ، طبق قوانین بین المللی کاملاً ممنوع است. و در صورت اعدام ، به شکنجه یا بدرفتاری می رسد.”
میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی (ICCPR) ، که ایران امضا کننده است ، صریحاً مجازات های غیر انسانی یا تحقیرآمیز را ممنوع می کند. طرفداران حقوق بشر استدلال می کنند که احکام قطع عضو ، اصل اساسی کرامت انسانی را که در حقوق بین الملل ثبت شده است ، نقض می کند.
حداقل 237 نفر در ایران بین 1 ژانویه 2000 و 24 سپتامبر 2020 به قطع عضو محکوم شدند و حداقل 129 این حکم انجام شده است.
