انگلیس ، فرانسه و آلمان هشدار دادند که آنها آماده استفاده مجدد هستند سازمان ملل متحد در صورت عدم موفقیت این کشور در مورد مذاکرات مربوط به برنامه هسته ای خود و بازگرداندن همکاری با نگهبان هسته ای سازمان ملل ، مجازات های مربوط به ایران.
تهران به طور فزاینده ای آژانس بین المللی انرژی اتمی (IAEA) را از دسترسی به تسهیلات هسته ای کلیدی محدود کرده است ، با استفاده از بازرسی های محدود به عنوان اهرم در حالت ایستاده خود با غرب. پس از درگیری در ماه ژوئن با اسرائیل که به سایت های مرتبط با هسته ای آسیب رسانده است ، ایران همکاری رسمی با نگهبان سازمان ملل متحد را به حالت تعلیق درآورد.
جدیدترین بازدید آژانس بین المللی انرژی اتمی به کشور شامل بازرسی از گیاهان غنی سازی یا سایر مکان های حساس نیست. مقامات غربی می گویند که این محدودیت ها نگرانی های مربوط به رو به رشد انباشت اورانیوم بسیار غنی شده و کدورت فعالیت های هسته ای آن را افزایش داده است.
مهلت برنامه هسته ای ایران چیست؟
مهلت ایران برای از سرگیری همکاری با آژانس بین المللی انرژی هسته ای و بازگشت به مذاکرات هسته ای 31 اوت است.
این سه ملت-که به طور جمعی به عنوان E3 شناخته می شوند-هشدار را در نامه ای به سازمان ملل متحد ، مورخ جمعه ، که وزیر امور خارجه فرانسوی ژان-نوئل باروت چهارشنبه در X منتشر کرد ، ارسال کرد و به طور مشترک توسط Barrot و همتایان خود از آلمان و انگلستان 2010 امضا شد ، این نامه گفت: کشورها آماده هستند تا مکانیسم “Snapback” را که در صورتی که به هر یک از آستانه های آستانه ای بازگردد ، تحریک کند.
مطبوعات همراه
در این نامه آمده است: “E3 همواره متعهد بوده است كه از تمام ابزارهای دیپلماتیک در اختیار ما استفاده كند تا اطمینان حاصل شود كه ایران سلاح هسته ای ایجاد نمی كند.” “ما روشن کرده ایم که اگر ایران مایل به دستیابی به یک راه حل دیپلماتیک قبل از پایان اوت 2025 نباشد ، یا از فرصت پسوند استفاده نمی کند ، E3 آماده است تا مکانیسم فوری را تحریک کند.”
دولت ایران بلافاصله اظهار نظر نکرد ، اما یک قانونگذار ارشد هشدار شدید صادر کرد. Manouchehr Mottaki ، وزیر سابق خارجی که در دهه 2000 به مدت 5 سال خدمت کرد ، گفت که تهران می تواند با ترک مجدد پیمان منع گسترش سلاح های هسته ای (NPT) در صورت احیای مجدد تحریم ها پاسخ دهد. وی گفت: “ما فقط 24 ساعت برای تصویب ترک قرارداد هسته ای نیاز داریم.”
نامه E3 ماهها بن بست دیپلماتیک ، به ویژه پس از جنگ 12 روزه بین ایران و اسرائیل در ماه ژوئن ، به دنبال ماه های بن بست دیپلماتیک است. در طی این درگیری ، حملات هوایی اسرائیلی و آمریکا مکان های مرتبط با هسته ای را در داخل ایران هدف قرار دادند. ماه گذشته ، E3 با مقامات ایرانی در کنسولگری تهران در استانبول ملاقات کرد تا در مورد بازگرداندن احتمالی تحریم ها صحبت کند. این تحریم ها در سال 2015 در ازای محدودیت های سخت و نظارت بر فعالیت های هسته ای ایران برداشته شد.
سخنگوی وزارت امور خارجه ایران ، اسماعیل بغائی ، پیش از مذاکرات استانبول گفت که وی امیدوار است که E3 “نگرش غیرمستقیم قبلی” خود را تجدید نظر کند. اما از زمان درگیری ماه ژوئن ، مذاکرات با واشنگتن برای توافق هسته ای جدید متوقف شده است و ایران روابط خود را با آژانس بین المللی انرژی اتمی (AIEA) قطع کرده است. اولین سفر پس از جنگ پس از جنگ سازمان ملل متحد روز دوشنبه شامل بازرسی از تأسیسات هسته ای نبود و همکاری ها همچنان به حالت تعلیق درآمده است.
یک دیپلمات آشنا با این موضوع به آسوشیتدپرس گفت که تحریک مکانیسم فوری ، تحریم های سازمان ملل را تجدید می کند ، مگر اینکه ایران همکاری کامل با IAEA را احیا کند و نگرانی های مربوط به انبار اورانیوم بسیار غنی شده را برطرف کند.
سخنگوی وزارت امور خارجه آلمان ، جوزف هینترزر ، روز چهارشنبه گفت: این نامه “بار دیگر تأکید می کند که پیش شرط های قانونی برای Snapback مدت هاست که وجود داشته است.” وی افزود: “موضع ما و جذابیت ما بسیار واضح است که ایران هنوز تصمیم به تصمیم گیری برای بازگشت به دیپلماسی دارد … و همکاری کامل با IAEA.”
آژانس های اطلاعاتی آژانس بین المللی انرژی اتمی و آمریكا ارزیابی كرده اند كه ایران برنامه سلاح های هسته ای سازمان یافته خود را در سال 2003 متوقف كرده است ، اما تهران اخیراً اورانیوم را تا 60 ٪ غنی كرده است ، كه گام فنی كوتاهی از خلوص 90 ٪ مورد نیاز برای مواد درجه سلاح است. آژانس بین المللی انرژی اتمی بلافاصله به درخواست اظهار نظر پاسخ نداد.
چه کشورهایی سلاح هسته ای دارند؟
نه کشور شناخته شده است که دارای سلاح های هسته ای هستند: ایالات متحده ، روسیه ، چین ، فرانسه ، انگلستان ، پاکستان ، هند ، اسرائیل و کره شمالی. پنج نفر اول به عنوان کشورهای مسلح هسته ای تحت پیمان منع گسترش سلاح های هسته ای (NPT) شناخته می شوند و زرادخانه های خود را قبل از قطع این پیمان در سال 1968 توسعه داده اند. ایالات متحده و روسیه بزرگترین ذخایر را تا کنون نگه دارند ، در کنار هم بیش از 90 ٪ از کلاهک های هسته ای جهان را تشکیل می دهند ، در حالی که چین ، فرانسه و انگلیس نیروهای قابل توجهی کوچکتر اما هنوز هم هستند.
در خارج از چارچوب NPT ، هند و پاکستان در اواخر قرن بیستم سلاح های هسته ای ایجاد کردند و کره شمالی پس از عقب نشینی از پیمان ، خود را در اوایل دهه 2000 به عنوان یک کشور هسته ای اعلام کرد. اسرائیل هرگز به طور رسمی زرادخانه خود را تأیید نکرده است ، اما اعتقاد بر این است که سلاح های هسته ای را تحت سیاست ابهام عمدی حفظ می کند. چندین کشور دیگر ، از جمله ایران ، مظنون به پیگیری یا پیگیری توانایی های سلاح های هسته ای هستند ، اما آنها را آشکارا آزمایش نکرده و یا آنها را اعلام نکرده اند.
این مقاله شامل گزارش توسط آسوشیتدپرس است.
