صفحه اینستاگرام کافه یک جمع جمعه با دی جی و جوایز نقدی برای شرکت کنندگان تبلیغ کرده بود. اما بعداً تصویری از اخطار بسته شدن پلیس را منتشر کرد و از پیروان خواست که در آن شرکت نکنند.
علیرغم محدودیت های قانونی گسترده ، تعداد بیشتری از زنان در سالهای اخیر موتور سیکلت را در شهرهای ایران به کار گرفته اند ، به ویژه از زمان اعتراضات مربوط به مرگ ماهسا امینی در بازداشت پلیس اخلاق. به گفته مقامات ، این روند فراتر از تهران به مکانهایی مانند یزد و استان های دیگر گسترش یافته است.
طبق قانون فعلی ، زنان از دریافت مجوز موتور سیکلت منع شده اندبشر اصلاحیه قانون ترافیک در سال 2010 فقط مردان را مشخص می کند و زنانی را که در یک خلاء قانونی سوار می شوند ، ترک می کند. رانندگی بدون مجوز یک تخلف است ، اما اجرای آن علیه زنان سواران ناهموار بوده است ، با این که پلیس هشدارها را صادر می کند یا به اختیار آنها به تصرف می رود.
Kazem Delkhosh ، معاون دفتر پارلمان رئیس جمهور مسعود پشکیان ، گفت که در ماه آگوست دولت در حال بررسی تغییراتی است. Delkhosh به روزنامه دولت ایران گفت: “ما در حال آماده سازی قانونی برای زنانی هستیم که می خواهند سوار شوند و دفتر امور زنان نیز روی یک لایحه کار می کند.”
وی افزود: فقدان مجوز عواقب گسترده تری دارد. Delkhosh گفت: “اگر یک سوار زن مجروح شود یا باعث خسارت شود ، هیچ مجوزی برای پاسخگویی وی یا بیمه برای تأمین ضرر وجود ندارد.”
مقامات ارشد پلیس معتقدند که ممنوعیت فعلی الزام آور است. معاون رئیس پلیس راهنمایی و رانندگی ماه گذشته گفت: “طبق قانون موجود ، مجوزهای مربوط به موتورسواران زن قابل صدور نیست.”
ممنوعیت مذهبی
روحانیون غالباً استدلال می كنند كه زنان سوار موتورسیکلت (یا دوچرخه) در تنظیمات عمومی ممکن است توجه مردان را به خود جلب کنند ، اخلاق اجتماعی را تهدید کنند و عفت زنان را تضعیف کنند – حتی اگر کاملاً تحت پوشش باشند.
با این حال ، برخی دیگر استدلال می کنند که محدودیت ها متناقض هستند. “اگر یک زن می تواند اتوبوس یا کامیون رانندگی کند و اعتماد مردم را به دست آورد ، چرا موتور سیکلت نیست؟” مریم یوسف ، جامعه شناس در مصاحبه ای با روزنامه ایران پرسید.
گروه های حقوق بارها و بارها خواستار تغییر شده اند. در روز جهانی زن امسال ، 30 سازمان خواستار پایان تبعیض مبتنی بر جنسیت شدند.
آب بندی کافه بار دیگر تأکید کرده است که درگیری بین واقعیت های اجتماعی و محدودیت ها تأکید کرده است ، و باعث می شود که زنان سواران بین افزایش دید عمومی و یک خلاء قانونی حل نشده گرفتار شوند.
