در 7 مه ، تنش بین هند و پاکستان به یک تشدید نظامی بزرگبشر
تحت عملیات رمزگذاری سیندور ، نیروهای مسلح هند پس از حمله 22 آوریل در Pahalgam ، 26 گردشگر را به قتل رساندند.
بعد از سه روز خصومت های شدید، یک مداخله دیپلماتیک ایالات متحده به جلوگیری از جنگ بزرگ و تسهیل آتش بس در هند و پاکستان کمک کرد.
با توجه به گسترش شدید حضور تجاری هند در خاورمیانه و روابط تاریخی منطقه با پاکستان ، ذینفعان منطقه ای منا از تشدید خصومت ها در آسیای جنوبی نگران شدند.
در حالی که اسرائیل همبستگی فوری با هند به نمایش گذاشت و ترکیه کاملاً با پاکستان هماهنگ شد و سایر قدرتهای منطقه ای با احتیاط خواستار افزایش تشدید شدند.
با افزایش درگیری هند و پاکستان ، شرارت دسترسی های دیپلماتیک از کشورهای شورای همکاری خلیج فارس (GCC) به ویژه قابل توجه بود. این نشانگر تمایل کشورهای GCC برای گسترش نقش های داوری خود در اوکراین به سایر مناطق بی ثباتی در سراسر جهان است.
واکنشهای متفاوت قدرتهای خاورمیانه
از آنجا که حملات موشکی هندی در شهرهای پاکستانی باران می بارد ، اسرائیل با اشتیاق از عملیات سیندور پشتیبانی می کرد. سفیر اسرائیل در هندوستان reuven azar اعلام شده، “اسرائیل از حق دفاع از خود حمایت می کند. تروریست ها باید بدانند که جایی برای پنهان کردن جنایات فجیع خود علیه بی گناهان وجود ندارد.”
عظمت همبستگی شگفت آور بود زیرا او نخست وزیر هند نارندرا مودی را به دلیل اولین رهبر جهان که پس از حملات 7 اکتبر تسلیت می گوید ، ستایش کرده بود.
همبستگی ترکیه با پاکستان به همان اندازه برجسته بود. رئیس جمهور ترکیه رجب طیب اردوغان تحسین نخست وزیر پاکستان ، شهباز شریف بخاطر “سیاست های آرام و محدود”. در رد آشکار از تکلیف مقصر هند به پاکستان برای حمله Pahalgam ، اردوغان از پشت فشار شریف برای تحقیقات بین المللی در مورد حمله تروریستی در جامو و کشمیر.
اسرائیل و ترکیه به طور قطعی مخالف پاسخ های مربوط به عملیات سیندور نیز در میدان نبرد متولد شدند. گفته می شود هند از آن استفاده کرده است صنایع هوافضا اسرائیل مهمات مهمات Harop علیه کراچی و لاهور. در 8 مه ، پاکستان ادعا کرد که 25 هواپیمای بدون سرنشین ساخته شده از اسرائیل را بر روی قلمرو خود شلیک کرده است.
هند به طور همزمان متهم پاکستان از شلیک 300-400 ترکیه ترکی Songar Asisguard در امتداد خط کنترل جامو و کشمیر (LOC).
واکنش غالب ایران و بیشتر دولتهای عرب خواستار ایجاد فوری از خصومت ها بود. علی رغم پایبندی رسمی آنها به بی طرفی ، حملات توطئه گر به هند و بیان همبستگی مذهبی با پاکستان ظاهر شد.
سفیر سابق ایران در پاکستان Abolfazl Zohrevand نسبت “جریان افراطی” در هند به توطئه ایالات متحده و اسرائیل و در مورد پتانسیل خود برای تهدید آسیای جنوبی ، آسیای میانه و چین هشدار داد.
مفتی بزرگ عمان احمد بن حمد الخالی اعلام شده، “ما به پاکستان ، ملت برادر مسلمان ما سلام می کنیم ، که با شجاعت با ایمان ، عزم و شجاعت بی بدیل با تجاوز روبرو شده است و به لطف خدا پیروز شده است.”
شیوع این احساسات توضیح می دهد که چرا حتی کشورهایی که پیوندهای تجاری قوی با هند دارند از تأیید عملیات سیندور خودداری می کنند.
ایران و ترکیه خود را به عنوان واسطه مد می کنند
همانطور که ایالات متحده در ابتدا رویکردی دوردست در مورد درگیری در حال رشد و چین حفظ کرد مشارکت خود را کاهش داد با پاکستان ، تلاش های بزرگ واسطه گری قدرت به دست نیاورد. این خلاء رهبری ، قدرتهای منطقه ای را در خاورمیانه ترغیب می کند تا مانتوهای داوری را به عهده بگیرند.
ایران اولین قدرت منطقه ای برای ابراز علاقه عمومی به واسطه درگیری بود. پس از تماس با همتای پاکستانی خود اسحاق دار در 26 آوریل ، وزیر امور خارجه ایران عباس آراگچی ابراز شده تمایل تهران برای “استفاده از دفاتر خوب خود” برای از بین بردن درگیری.
رسانه های ایرانی از زنده ماندن پیشنهادات میانجیگری آراشی تقسیم شدند. در حالی که زمان تهران مورد ستایش روابط نزدیک ایران با هر دو کشور و سابقه سابقه درگیری درگیری ، دیپلماسی قابل مشاهده کشوری کاملاً خنثی مانند عمان به عنوان یک همبستگی بهینه.
علی رغم سرگرمی های دیپلماتیک خود ، ایران نتوانست بیش از حد واسطه گری خود را به نقش دیپلماتیک ضروری تبدیل کند. تصمیم آراگچی برای بازدید از پاکستان قبل از اینکه هند نارضایتی در دهلی نو انجام دهد. گوراو آریا ، میزبان تلویزیون فوق العاده ، آراگچی را “پسر خوک” و سفارت هند در تهران خواند دورافتگی عمومی از این اظهارات کاملاً بحث برانگیز نبود. روابط بحث برانگیز ایران با روحانیون شیعه هند و میراث درگیری های مرزی 2024 با پاکستان ، پتانسیل میانجیگری آن را نیز محدود کرد.
علی رغم تراز طرفدار پاکستان ، ترکیه نیز خود را به عنوان صدای تشدید در نظر گرفت. مقامات ترک بارها و بارها بر بی اعتنایی خود از جنگ در مقیاس کامل در آسیای جنوبی تأکید کردند و گزارش های مربوط به انتقال سلاح به پاکستان را رد کردند.
در حالی که منابع هندی ادعا می کردند که ترکیه شش هواپیمای پر از سلاح را به پاکستان منتقل کرده است ، مقامات ترکیه فقط ورود یک هواپیمای حمل و نقل را برای توقف سوخت گیری تأیید کردند. این اطمینان در دهلی نو و سرلشکر عمومی پذیرایی بحرانی دریافت کرد.
در حالی که تأثیر دیپلماتیک ترکیه در آخرین درگیری محدود بود ، اما فاش کردن آن با جاه طلبی های استراتژیک گسترده تر صحبت می کند. عمیر آناس ، دانشگاهی در دانشگاه آنکارا ییلدیمیم بیازیت ، گفت عرب جدید این که در طی چند سال گذشته با هند و پاکستان ، “ترکیه خود را در بین کشورهایی پیدا کرده است که به دیپلماسی پشتی برای خنثی کردن تنش های مداوم اعتماد کرده اند.”
آناس خاطرنشان کرد: در طولانی مدت ، ترکیه “نمی تواند یک انتخاب هند یا پاکستان را انجام دهد” روابط استراتژیک با هند می تواند الگویی برای رویکرد آینده ترکیه به آسیای جنوبی باشد.
میانجیگری خلیج فارس در درگیری هند و پاکستان
همانطور که واسطه گری ایران و ترکیه مسطح شد ، کشورهای GCC تلاش های میانجیگری خود را افزایش دادند. در تاریخ 2 مه ، شریف با سفیران عربستان سعودی ، امارات و کویت در اسلام آباد دیدار کرد. پس از بیان انكار پاکستان از درگیری در پهلگام ، شریف خواسته “کشورهای برادرانه از جمله عربستان سعودی” برای فشار آوردن به هند به کاهش تنش ها.
فشار برای میانجیگری خلیج فارس با توجه به سابقه تاریخی داوری GCC در درگیری هند و پاکستان شگفت آور نبود.
در اثر فوری تشدید سال 2019 در کشمیر و حملات هوایی هند به پاکستان ، امارات و عربستان سعودی بازی نقش مهمی در خنثی کردن بحران. وزیر امور خارجه امارات متحده عربی زید ، وزیر امور خارجه امارات متحده عربی به هند و پاکستان سفر کرد ، در حالی که عربستان سعودی میزبان مودی و نخست وزیر آن زمان پاکستان ، عمران خان در جانشینی سوئیفت بود.
امارات متحده عربی همچنین تجربه ای در انجام مذاکرات اعتماد به نفس بین هند و پاکستان داشت. در ژانویه 2021 ، دبی میزبان مذاکرات مخفی بین مقامات اطلاعاتی هند و پاکستانی که هدف آنها جلوگیری از درگیری جدید بر سر کشمیر بودند. سفیر امارات متحده عربی در ایالات متحده Yousef al-Otaiba تأیید شده این مذاکرات و استدلال کردند که آنها نقش مهمی در اجرای آتش بس بین دو رقبای آسیای جنوبی داشتند.
با تشدید عملیات سیندور ، کشورهای GCC این تجربیات را برای تسهیل وضوح مسالمت آمیز مهار کردند. وزیر امور خارجه سعودی برای بازدیدهای برگشت به عقب آدل الجوبیر به هند و پاکستان بر نقش دیپلماتیک ریاض تأکید کرد. امارات متحده عربی با تعامل با رهبران هندی و پاکستانی در مسیرهای موازی ، دیپلماسی ساکت تر را انتخاب کرد.
در آتش بس ناگهانی خوش بینی را در مورد گفتگوی احتمالی آینده هند و پاکستان در یک مکان خنثی تقویت کرده است. بیانیه 10 مه مارکو روبیو وزیر امور خارجه ، که بود به سرعت مقابله کرد توسط مقامات هندی ، به این احتمال اشاره شده است.
اگر این مذاکرات تغییر کند ، خلیج فارس می تواند محل انتخاب باشد. سفیر سابق هند در لیبی و جردن آنیل ترینوایات گفت عرب جدید “من فکر می کنم ریاض می تواند مکانی برای مذاکرات باشد حتی اگر اظهارات هندی به این موضوع اشاره نکنند.”
سایر تحلیلگران شکاک تر هستند. عمر کریم ، همکار همکار مرکز تحقیقات و مطالعات اسلامی پادشاه فیصل ریاض ، گفت عرب جدید این عربستان سعودی “می تواند یک بازیگر خنثی با روابط محکم با هر دو طرف در نظر گرفته شود” اما شک و تردید داشت که هند با وارد کردن واسطه شخص ثالث ، بین المللی کردن روند دیپلماتیک را در نظر می گیرد.
در حالی که تنش ها بین هند و پاکستان شعله ور می شود ، قدرتهای منطقه ای خاورمیانه با احتیاط به دنبال حفظ روابط خود با هر دو کشور و کمک به تلاش های دفع هستند.
با توجه به توجه نامنظم ایالات متحده به آسیای جنوبی ، فرصت های بالقوه بسیاری برای بازیگران منا برای کاهش این بحران امنیتی به ظاهر غیرقابل تحمل وجود دارد.
دکتر ساموئل رامانی همکار همکار در اندیشکده موسسه خدمات رویال یونایتد (RUSI) و مدیرعامل Pangea Threat Threat Threat است. ساموئل نویسنده دو کتاب اخیر در مورد سیاست خارجی روسیه است: روسیه در آفریقا و جنگ پوتین با اوکراین ، و یک مفسران منظم در امور خاورمیانه برای بی بی سی ، Sky Information ، Al Jazeera و CNN Worldwide است
او را در توییتر دنبال کنید: @samramani2
