بیش از یک ماه از مصاحبه نخست وزیر بنیامین نتانیاهو با I24News گذشته است ، که در آن وی تعهد خود را به چشم انداز “اسرائیل بزرگ” اعلام کرد ، نه تنها کرانه باختری بلکه بخش هایی از اردن ، سوریه ، لبنان و مصر.
جهان عرب هنوز آرام نشده است و همچنان به تقویت پیام های مربوط به “اسرائیل بزرگ” ادامه می دهد. توضیحات بعدی نتانیاهو به زبان انگلیسی ، به منظور اطمینان از شرکای عرب اسرائیل ، برای سهولت این قیام اندکی انجام داد.
حتی پس از محکومیت های رسمی اظهارات وی ، از جمله بیانیه مشترک وزرای خارجی 31 کشور عربی و مسلمان ، به همراه دبیران اتحادیه عرب ، سازمان همکاری های اسلامی و شورای همکاری خلیج فارس ، این موضوع هنوز هم بر گفتمان عمومی و رسانه ها حاکم است ، با اشارات مکرر به “برنامه” فرض شده.
Qassem پیش رفت و گفت نتانیاهو روشن کرده است که می خواهد نقشه خاورمیانه را دوباره تغییر دهد و به دنبال اسرائیل بزرگ بود.
در سخنان قبلی ، Qassem نیز به موضوع بازگشت. وی در تاریخ 10 سپتامبر گفت: “از آنجا که تصمیم اسرائیل بیشتر گرفته شده است ، و تنها مانع مقاومت مداوم است ، چرا کشورهای عربی از آن حمایت نمی کنند؟ چه اتفاقی می افتد اگر مقاومت به پایان برسد؟ کسانی که مایل به حمایت از مقاومت هستند حداقل نباید از آسیب رساندن به آن جلوگیری کنند ، زیرا هیچ کس نمی تواند تنها با اسرائیل مقابله کند.”
اعتصاب در دوحه ، که به دنبال اظهارات بزرگ اسرائیل نتانیاهو بود ، فقط در لحظه مناسب برای محور شیعه اتفاق افتاد ، که بلافاصله این دو رویداد را پیوند داد و ادعا کرد اسرائیل در حال گسترش عملیات خود به عنوان بخشی از یک استراتژی گسترده تر است.
در همان سخنرانی ، QASSEM اعتصاب را به عنوان بخش جدا نشدنی از پروژه بزرگ اسرائیل توصیف کرد. وی گفت: “آنچه قبل از اعتصاب در قطر بود با آنچه پس از آن اتفاق افتاد متفاوت است ، زیرا همه چیز اکنون فاش و روشن شده است.” سایر مقامات حزب الله در هفته های اخیر همان پیام را تکرار کرده اند – که لبنان در مرحله بعدی قرار دارد.
موضوع نیز به عراق گسترش یافته است. در روزنامه لبانان وابسته به حزب الله ، آله اكبر ، مهدی الكایی از شبه نظامیان طرفدار ایرانی ، هاكات حزب الوهبه ، شبه نظامیان در عراق برای ماندن در اینجا هستند و نمی توانند خلع سلاح شوند.
به نقل از وی ، “به زودی اهمیت آنها را خواهید فهمید ، هنگامی که اسرائیل به پروژه گسترش مشهور خود از نیل به فرات می پردازد.” “امروز نیاز عراق به این شبه نظامیان حتی بیشتر از زمان مبارزه با داعش است ، زیرا تهدیدهای خارجی عمیق تر و خطرناک تر است.”
محمد جاواد زاریف ، وزیر امور خارجه سابق ایران نیز هفته گذشته وزنه برداری کرد و در یک نامزد الاخبر نوشت که غرب آسیا باید متحد و همکاری کند و در برابر آنچه که وی “پرخاشگری بدون بررسی” نامیده می شود ، همکاری کند و همکاری کند.
در مقاله ، که پس از اعتصاب دوحه منتشر شد ، زاریف اظهار داشت: “این اقدامات را نمی توان صرفاً تشدید و سرسختی یک دولت راست افراطی دانست. آنها بخشی از یک استراتژی گسترده و عمدی برای مجبور کردن کل منطقه به تسلیم از طریق قلدری و ارعاب هستند. این استراتژی ریشه در مفهوم شیطانی اسرائیل بزرگ دارد.”
بلاغت در آنجا متوقف نشده است. در هفته های اخیر ، “اسرائیل بزرگ” در فیلم هایی در کانال های رسانه ای عرب به بررسی این سؤال “اسرائیل بزرگ چیست؟” این عبارت به طور مرتب در گزارش ها و تفسیرها ظاهر می شود ، و تقریباً یک روز بدون مرجع عرب دیگر این ایده را به تحولات منطقه ای و جنگ در غزه پیوند می دهد.
رئیس جمهور ترکیه ، رجب طیب اردوغان ، که به دلیل انتقاد صریح خود از اسرائیل مشهور است ، به نقل از روز پنجشنبه گفته شد: “دولت نتانیاهو به دنبال ادامه قتل عام مردم فلسطین است و منطقه را به هرج و مرج می کشد. سیاستمداران اسرائیلی تکرار آنچه را که آنها اسرائیل می نامند ، تکرار می کنند.”
گفتمان مداوم پیرامون “اسرائیل بزرگ” ، که به نظر می رسد ادامه دارد ، تأکید می کند که جهان عرب و اسلام از نزدیک هر جمله ای را که از اسرائیل بیرون می آید ، حتی در صورت عدم هدایت آنها ، از نزدیک ردیابی می کند و می داند چگونه می تواند از چنین اظهاراتی به نفع خود استفاده کند. پویا نیاز به احتیاط بسیار بیشتر نسبت به اظهارات عمومی که می توانند پیامدهای منطقه ای داشته باشند ، برجسته می کند.
