تقریباً چهار سال پس از آشتی طالبان افغانستان ، مسکو به طور رسمی شناخته شده رژیم طالبان به عنوان دولت مشروع افغانستان – حرکتی که مورد استقبال قرار گرفته است چینبشر تصمیم مسکو دعوت به سایر کشورهای منطقه ، از چین تا هند تا ایران است تا در شناخت طالبان از این پرونده پیروی کند. اما همچنین ممکن است در روسیه آتش سوزی کند.
در حالی که برخی در غرب نگرانی های خود را در مورد طالبان در مورد موضوعاتی مانند مسائل زنان و نقض حقوق بشر گسترده متمرکز می کنند ، همسایگان استبدادی افغانستان اولویت های مختلفی دارند. روسیهبا چینوت ایران بر منافع امنیتی آنها بر ترویج اصلاحات داخلی در داخل کشور تأکید کنید. نگرانی اصلی آنها جلوگیری از خشونت افراطی ، تروریسم و جریان پناهندگان در سراسر مرزهای آنها است – خطاهایی که آنها را فوری تر از تأثیرگذاری بر ساختار سیاسی افغانستان و تغییر شکل مجدد آن می دانند. اگرچه آنها روابط طالبان را با گروه های شبه نظامی منطقه ای و تهدید بالقوه ای که این امر به وجود می آورد ، تشخیص می دهند ، اما آنها به رسمیت شناختن رژیم طالبان به عنوان ابزاری برای حاوی آن تهدید می دانند.
تقریباً چهار سال پس از آشتی طالبان افغانستان ، مسکو به طور رسمی شناخته شده رژیم طالبان به عنوان دولت مشروع افغانستان – حرکتی که مورد استقبال قرار گرفته است چینبشر تصمیم مسکو دعوت به سایر کشورهای منطقه ، از چین تا هند تا ایران است تا در شناخت طالبان از این پرونده پیروی کند. اما همچنین ممکن است در روسیه آتش سوزی کند.
در حالی که برخی در غرب نگرانی های خود را در مورد طالبان در مورد موضوعاتی مانند مسائل زنان و نقض حقوق بشر گسترده متمرکز می کنند ، همسایگان استبدادی افغانستان اولویت های مختلفی دارند. روسیهبا چینوت ایران بر منافع امنیتی آنها بر ترویج اصلاحات داخلی در داخل کشور تأکید کنید. نگرانی اصلی آنها جلوگیری از خشونت افراطی ، تروریسم و جریان پناهندگان در سراسر مرزهای آنها است – خطاهایی که آنها را فوری تر از تأثیرگذاری بر ساختار سیاسی افغانستان و تغییر شکل مجدد آن می دانند. اگرچه آنها روابط طالبان را با گروه های شبه نظامی منطقه ای و تهدید بالقوه ای که این امر به وجود می آورد ، تشخیص می دهند ، اما آنها به رسمیت شناختن رژیم طالبان به عنوان ابزاری برای حاوی آن تهدید می دانند.
اظهارات اخیر رهبران منطقه این دیدگاه را تأیید می کند. وزارت امور خارجه روسیه تأکید کرده است همکاری با طالبان در زمینه حمل و نقل ، انرژی و زیرساخت ها ، تمام اهداف با هدف تأمین امنیت و منافع اقتصادی روسیه. به همین ترتیب ، وزارت امور خارجه چین بیانیه ها بر بازسازی و ثبات منطقه ای تأکید کرده اند ، در حالی که عمداً از انتقاد از حاکمیت طالبان یا رفتار آنها با زنان جلوگیری می کنند.
برای روسیه ، شناخت طالبان یک اقدام استراتژیک با هدف تقویت نفوذ در آسیای میانه ، مقابله با غرب و تراز با قدرت هایی مانند چین و ایرانبشر امید مسکو این است که این حرکت هماهنگی عمیق تر با پکن و تهران را در مورد امنیت منطقه ای و توسعه زیرساخت ها تشویق کند. هر سه کشور منافع خود را برای دور نگه داشتن غرب از افغانستان و حفظ تهدیدهای افراطی از قلمرو خود به اشتراک می گذارند. از نظر استراتژیک ، این تقویت می شود یک بلوک ضد غربی در حال ظهور این امر تسلط ایالات متحده را به چالش می کشد ، استقلال منطقه ای را ترویج می کند و ساختارهای سیاسی و اقتصادی جایگزین را در خارج از نظم جهانی به رهبری غربی ایجاد می کند.
با این وجود جای سوال دارد که آیا به رسمیت شناختن روسیه از رژیم طالبان در نهایت به منافع خود کمک می کند. اول ، با تأیید دولت بدنام به دلیل نقض حقوق بشر شدید و سرکوب سیستماتیک حقوق زنان ، روسیه به خطر می افتد که خود را با همان تخلفات مرتبط کند. البته روسیه به سختی شهرت دارد حمایت از حقوق بشر، اما سرکوب طالبان هم از نظر دامنه و هم از نظر ماهیت متمایز است. افغانستان ، تحت حاکمیت طالبان ، تنها کشوری در جهان است که آشکارا دختران را ممنوع می کند و زنان از آموزش متوسطه و عالی. زنان نیز از بیشتر مشاغل به ویژه در بخش دولتی منع شده اند و سازمان های غیردولتی، و آنها کاملاً از آنها مستثنی هستند سیاستبشر حتی کشورهایی در جنوب جهانی که مایل به شکستن اقتدارگرایی خود روسیه هستند ممکن است با حمایت روسیه از این سطح از رفتارهای رگرسیون ، کنار گذاشته شود.
مهمتر از همه ، شناخت طالبان بعید است که به مقابله با تروریسم کمک کند. این ایده که درگیری دیپلماتیک با طالبان می تواند منجر به امنیت منطقه ای شود ، در عمل تحقق نیافته است.
از زمان تصاحب طالبان افغانستان ، ستیزه جویی فراملی در منطقه تقویت شده است ، تضعیف نشده است. در میان بی ثباتی متعاقب آن ، استان دولت اسلامی-قراسان (ISKP) توانسته است مجدداً گروه بندی ، استخدام و گسترش یابدبشر ظرفیت عملیاتی این گروه نه تنها در افغانستان ، بلکه در سراسر منطقه نیز رشد کرده است و شواهدی از هماهنگی در ازبکستان ، تاجیکستان ، ایران و روسیه ظاهر می شود. ISKP تعداد زیادی را انجام داده است حملات کشنده هدف قرار دادن غیرنظامیان ، سفارتخانه های خارجی و گروه های اقلیت در افغانستان ، و این گروه اکنون دسترسی خود را فراتر از مرزهای افغانستان گسترش می دهد. روس ها باید به ISKP نگاه کنند سالن کنسرت حمله در مسکو در مارس 2024 در صورت نیاز به شواهد بیشتر.
علاوه بر این ، این تهدید بخشی از شبکه وسیع تر از ستیزه جویی است که در آن امتداد دارد آسیای جنوبی و میانهبشر در حالی که برخی از جناح ها ممکن است سعی کنند رژیم طالبان را به عنوان یک شریک بالقوه ضد تروریسم ارائه دهند ، این گروه در حال انجام است بندهای به سازمان هایی مانند ایهبستان پاکستان، Jamaat Ansarullah ، جنبش اسلامی ازبکستان و به ویژه القاعده ، در غیر این صورت نشان می دهد. این گروه ها در زمینه های استخدام ، تقسیم منابع ، آموزش و تدارکات در مرزهای ملی همکاری می کنند.
طالبان ضمن اینکه ادعا می کنند یک جنبش ملی است ، در این شبکه های جهادی فراملی عمیقاً جاسازی شده است. آنها دارند روابط دیرینه با گروه هایی مانند القاعده، و آنها ارائه داده اند پناهگاه به شبه نظامیان از سراسر منطقه رژیم طالبان با ارائه پناهگاه های امن و عدم سرکوب عناصر افراطی ، به یک امکان پذیر تبدیل شده است ، نه یک مانع ، برای گسترش تروریسم.
در این زمینه ، به رسمیت شناختن رژیم طالبان یک سابقه خطرناک در آسیای میانه و فراتر از آن است. این امر به احتمال زیاد گروه های رادیکال دیگری را که به دنبال افزایش قدرت از طریق خشونت هستند ، جسارت می کند و نشان می دهد که این می تواند یک مسیر مناسب برای مشروعیت سیاسی باشد.
علاوه بر این ، مشروعیت داخلی طالبان شکننده باقی مانده و آنها را به یک شرط سوال برانگیز تر برای مسکو تبدیل می کند. در درون افغانستان ، اعتبار طالبان توسط حاکمیت ضعیف فرسوده شده است ، اقتصاد فروپاشی، سرکوب سیستمیک زنان، و عدم موفقیت رژیم در مجدداً بازگشت به جامعه. این عوامل همه در نارضایتی گسترده مدنی نقش داشته اند.
در حالی که در مقیاس بزرگ ، اعتراضات آشکار به دلیل سرکوب دست سنگین طالبان ، آب و هوای رشد نادر است ناامیدی عمومی در سراسر کشور مشهود است. بسیاری از افغان ها آشکارا از ناتوانی رژیم در تأمین نیازهای اساسی مانند دارو ، غذا و امنیت اقتصادی ابراز خشم می کنند. وابسته به زنان رهبری تظاهرات در چندین استان رخ داده است که معترضین خواستار حق کار و دسترسی به آموزش هستند.
این اقدامات سرپیچی ، گرچه اغلب با زور یا ارعاب روبرو می شود ، اما ارتباط بین رژیم و جمعیتی را که می خواهد بر آن اداره شود ، برجسته می کند. بی ثباتی داخلی طولانی مدت باعث ایجاد زمین حاصلخیز برای گروه های شبه نظامی می شود تا نفوذ خود را گسترش دهند ، به صورت محلی استخدام شوند و منطقه را بی ثبات کنند. سرانجام روسیه تأثیر این امر را احساس خواهد کرد ، به ویژه اگر به عنوان اسپانسر دیپلماتیک طالبان دیده شود.
شناخت روسیه از رژیم طالبان ممکن است در خدمت منافع کوتاه مدت خود باشد ، اما خطرات طولانی مدت قابل توجهی را به همراه دارد. این پتانسیل سوخت ناپایداری منطقه ای در آسیای میانه را با جسارت جنبش های رادیکال اسلامگرایانه و افزایش تهدیدات گروه های شبه نظامی مانند ISKP دارد. در حالی که مسکو ممکن است شناخت را ابزاری برای تأمین تأثیر و محافظت از منافع اقتصادی تلقی کند ، مشروعیت بخشیدن به یک رژیم مرتبط با هرج و مرج و ناآرامی های منطقه ای در نهایت ثابت خواهد شد که یک اشتباه استراتژیک است.
