براساس این گزارش ، پناهندگان تبعید شده گفتند که مقامات پاکستانی دیگر معتقد نیستند که ایالات متحده اقدامات عملی را برای جابجایی افغان های ساکن پاکستان انجام می دهد. این کشور قبلاً ده ها هزار افغان را بازگرداند ، از جمله برخی در انتظار انتقال به کشورهای ایالات متحده یا اروپایی.
یک مقام ارشد وزارت امور خارجه پاکستان به واشنگتن پست تأیید کرد که پناهندگان در لیست اسکان مجدد ایالات متحده از جمله افراد تبعید شده بودند. وی اذعان کرد که “در سطح عملیاتی ، اشتباهاتی توسط نیروهای امنیتی انجام شده است” اما ادعا کرد که بسیاری از کسانی که به اشتباه اخراج شده اند از آن زمان اجازه بازگشت داده شده اند.
مورال ، یک زن 28 ساله افغانی که پس از تصاحب طالبان به پاکستان گریخت ، گفت که او و خانواده اش در ماه ژوئیه تبعید شدند در حالی که هنوز پرونده اسکان مجدد ایالات متحده در حال بررسی است. اکنون در پنهان شدن در افغانستان ، وی گفت که آنها هم از مقامات طالبان و هم همسایگان که از پیوندهای خود با ایالات متحده اطلاع دارند ، می ترسند.
Taimoor ، یک پیمانکار نظامی سابق 36 ساله ایالات متحده نیز در ماه ژوئیه تبعید کرد و گفت که تغییر سیاست واشنگتن را مقصر دانست و گفت رئیس جمهور ترامپ این هرج و مرج را ایجاد کرد.
اگرچه طالبان ادعا می کنند که هیچ آسیبی به بازگشت افغان ها تحت عنوان “عفو عمومی” نخواهد رسید ، اما سازمان ملل هشدار داده است که بسیاری از روابط گذشته ایالات متحده یا دولت با “نقض جدی حقوق بشر” ، از جمله شکنجه ، بازداشت خودسرانه و تهدید به امنیت آنها روبرو هستند. براساس گزارش های سازمان ملل ، زنان ، روزنامه نگاران و مقامات سابق به ویژه در معرض خطر هستند.
از زمان بازگشت طالبان به قدرت در اوت 2021 ، ایالات متحده تقریباً 200،000 افغان را اسکان داده است ، اما هنگامی که رئیس جمهور پیشین دونالد ترامپ این روند را به حالت تعلیق درآورد ، حدود 20،000 پرونده در انتظار است.
در پاکستان ، بسیاری از پناهندگان در حال اجاره محل اقامت خصوصی بودند ، اما مقامات اخیراً صاحبخانه ها را برای مهاجران مسکن با ویزای منقضی شده تهدید کرده اند. پناهندگان به واشنگتن پست گفتند که پلیس پاکستان در دستگیری های آنها تهاجمی تر شده است.
تنها یکی از هفت افغانی تبعید شده توسط واشنگتن پست موفق به بازگشت به پاکستان ، با کمک اقوام و با هزینه شخصی بسیار شد. بقیه در افغانستان در مخفیگاه باقی می مانند و در شرایط اقتصادی وخیم تر تلاش می کنند تا زنده بمانند.
