وزرای امور خارجه سازمان پیمان امنیتی جمعی (CSTO) با آمادگی در تلاش های جهانی برای ارتقاء صلح و توسعه در افغانستان ، تأیید مجدد حمایت از نقش هماهنگی اصلی سازمان ملل ، آمادگی لازم را داشتند.
در بیانیه مشترکی که پس از نشست سالانه خود در بیشکک صادر شد ، وزرا گفتند که آنها متعهد به کمک به افغانستان هستند که به یک کشور صلح آمیز و پایدار تبدیل شوند. آنها همچنین از جامعه جهانی خواستند تا کمک های بشردوستانه به مردم افغانستان را افزایش دهند.
در این بیانیه آمده است: “ما مجدداً عزم خود را برای کمک به افغانستان در مسیر خود برای تبدیل شدن به یک کشور صلح آمیز و پایدار تأیید می کنیم.” “ما آمادگی خود را برای مشارکت در تلاش های جهانی برای توسعه افغانستان اعلام می کنیم ، با این که سازمان ملل متحد نقش هماهنگی را ایفا می کند. ما از جامعه بین المللی می خواهیم تا کمک های بشردوستانه به مردم افغانستان را افزایش دهد.”
CSTO – یک اتحاد امنیتی منطقه ای متشکل از روسیه ، بلاروس ، ارمنستان ، قزاقستان ، قرقیزستان و تاجیکستان – مدتهاست که افغانستان را به عنوان یک کانون در بحث های امنیتی منطقه ای می داند. در این جلسه امسال همچنین به موضوعات ژئوپلیتیکی گسترده تر ، از جمله افراط گرایی منطقه ای و اوضاع در خاورمیانه پرداخته است.
وزارت امور خارجه روسیه تأیید كرد كه وزیران همچنین فعالیتهای مرکز منطقه ای تازه تاسیس سازمان ملل متحد در آلماتی ، قزاقستان را مورد بررسی قرار داده اند ، كه آنها را بستری برای ارتقاء توسعه پایدار و گفتگوی مسالمت آمیز در آسیای میانه و افغانستان توصیف كردند.
وزیران خاطرنشان كردند كه انتظار می رود این مرکز همکاری در مورد اهداف توسعه را تقویت كند و به تثبیت منطقه وسیع تر اوراسیا كمك كند.
در جلسه CSTO بیشتر بر لزوم همکاری بیشتر در مبارزه با تروریسم و افراط گرایی ، به ویژه در میان نگرانی های روزافزون در مورد حضور داعش-K (دولت اسلامی خوراسان) و سایر گروه های شبه نظامی که از قلمرو افغانستان فعالیت می کنند ، تأکید کرد.
تحلیلگر نظامی بیسملا تابان به AMU TV گفت که این سازمان که از دهه 1990 در عرصه امنیت و دفاعی فعالیت کرده است ، افغانستان را اولویت مداوم در بحث های منطقه ای می داند.
از آنجا که این کشور همچنان با انزوای سیاسی ، بحران اقتصادی و جابجایی گسترده روبرو است ، بازیگران منطقه ای مانند CSTO خود را به عنوان بخشی از پاسخ بین المللی – البته با احتیاط و از طریق چارچوب های چند جانبه مانند سازمان ملل متحد قرار می دهند.
