در 17 سپتامبر 2025 ، ریاض و اسلام آباد توافق نامه دفاعی را رسمیت دادند که پیامدهای آن فراتر از منطقه خلیج فارس است. برای اولین بار ، یک سلطنت بزرگ عرب به طور رسمی امنیت خود را با تنها قدرت هسته ای اکثریت مسلمان جهان مرتبط کرد. نمادگرایی آشکار است: عربستان سعودی اکنون می تواند ادعا کند که از “چتر هسته ای” بهره مند می شود ، حتی اگر خطوط عملی چنین ضمانتی مبهم باشد. برای اسرائیل ، عواقب آن از نظر سیاسی فوری است ، به طور بالقوه در طولانی مدت در موارد استراتژیک.
تغییر روانشناسی بازدارندگی
تاکنون ، برتری نظامی اسرائیل در منطقه عمدتاً توسط توانایی های پیش بینی ایران و زرادخانه حزب الله در لبنان مورد تحقیر قرار گرفت. پیمان سعودی و پاکستانی ابهام بازدارنده جدیدی را معرفی می کند. اگر اعتصابات اسرائیلی دارایی های سعودی را هدف قرار داد ، آیا پاکستان می تواند به آن کشیده شود؟ هیچ تحلیلگر معتبری معتقد نیست که اسلام آباد آماده راه اندازی سلاح های هسته ای از طرف ریاض است ، اما تردید صرف محاسبه هزینه و فایده را تغییر می دهد. برای تصمیم گیرندگان اسرائیل ، هر عملیاتی در خلیج فارس اکنون سایه تشدید گسترده تر را به همراه دارد.
نمادهای سیاسی و محدودیت های عملیاتی
با این وجود ، اغراق در اثر عملیات ، اشتباه خواهد بود. پاکستان از سایر کشورها بسیار دور است ، یک دولت تقسیم شده دارد و در قانون اساسی خود در نحوه استفاده از سلاح های هسته ای خود محدود است. مهمتر از همه ، این توافق یک سیگنال سیاسی است: اسلام آباد به دنیای اهمیت استراتژیک خود در خارج از آسیای جنوبی یادآوری می کند ، در حالی که ریاض توانایی خود را برای تجمع یک متحد هسته ای نشان می دهد. هرگونه قصاص خودکار به دلیل واقعیت های فرمان و کنترل در عمل بعید است. با این حال ، ادراک می تواند در ژئوپلیتیک به همان اندازه توانایی مهم باشد.
معضل اسرائیل: احتیاط بدون فلج
برای اسرائیل ، این توافق معادله ظریف بازدارندگی و پیش بینی را پیچیده می کند. رویارویی با عربستان سعودی باعث فعال شدن همبستگی پاکستان و بیگانگی واشنگتن می شود ، که نقش آن به عنوان داور محوری است. بنابراین ، محتمل ترین پاسخ این است که همزمان تلاش های اطلاعاتی را برای توجه به همکاری سعودی و پاکستان افزایش داده و ایالات متحده را به سمت روشن تر کردن خطوط قرمز و کانال های مدیریت بحران آن سوق دهد.
هند وارد معادله می شود
یکی از پیامدهای کمتر مورد بحث این پیمان ، روشی است که رقابت های آسیای جنوبی را به ژئوپلیتیک خاورمیانه می آورد. هند بلافاصله نگرانی خود را ابراز کرد و از ریاض خواست تا “حساسیت های ذهن” را “. دهلی نو ، که دیپلماسی هسته ای پاکستان را بی ثبات کننده می داند ، اکنون انگیزه بیشتری برای هماهنگی با شرکای همفکر دارد. در اینجا ، اسرائیل به عنوان یک رابط طبیعی ظاهر می شود. دو کشور در حال حاضر در فناوری دفاعی و اطلاعات همکاری می کنند. محور جدید سعودی و پاکستانی می تواند این روند را تسریع کند.
با این حال احتیاط لازم است. وابستگی متقابل اقتصادی هند با عربستان سعودی عمیق است: منابع انرژی ، حواله ها و جریان سرمایه گذاری. دهلی نو با ورود به یک ائتلاف آشکار ضد ریال ، این روابط را به خطر نمی اندازد. آنچه ما به احتمال زیاد شاهد آن هستیم تقویت کننده ظریف است: به اشتراک گذاری اطلاعات پیشرفته با اسرائیل ، مشاوره های سه جانبه نزدیکتر با واشنگتن و شاید هماهنگی احتیاطی در انجمن های چند جانبه.
یک خط گسل جدید
توافق سعودی و پاکستانی ، فراتر از افرادی که مستقیماً درگیر آن هستند ، مانع دیگری به یک نظم منطقه ای در حال حاضر شکسته می افزاید. ایران و متحدانش آن را محور هسته ای سنی می نامند ، ترکیه ممکن است سعی کند ادعاهای رهبری خود را مجدداً تأیید کند ، و پادشاهان کوچکتر خلیج فارس با احتیاط تماشا می کنند ، همانطور که ریاض قدرت نظامی خود را نشان می دهد. چالش اسرائیل محافظت از بازدارندگی خود در حالی است که به عنوان آدم بد در این وضعیت در حال تغییر دیده نمی شود.
خط پایین
برداشت در صدراعظم برای پیمان دفاعی ریاض-اسلام آباد نسبت به موشک های موجود در پرتاب مهمتر است. برای اسرائیل ، این به معنای فعالیت در یک تئاتر است که در آن بازدارندگی توسط ابهامات جدید ابراز می شود ، جایی که خطرات محاسبه اشتباه چند برابر می شود ، و جایی که رقابت های آسیای جنوبی به خاورمیانه می رسد. اگر با صبر و شکیبایی استراتژیک انجام شود – به ضمانت های ایالات متحده ، افزایش هوشیاری اطلاعاتی و نزدیک تر کردن هندوستان – اسرائیل می تواند این معادله جدید را هدایت کند. اما یک حقیقت برجسته است: بعد هسته ای بار دیگر وارد سیاست خاورمیانه شده است و هیچ بازیگری نمی تواند خطرات ناشی از آن را نادیده بگیرد.
ژیل تووبول تحلیلگر ژئوپلیتیکی پرشور و معامله گر سابق متخصص در بازارهای آسیایی و خاورمیانه است. وی که ناظر از تحولات بین المللی است ، مرتباً در مورد موضوعات مربوط به درگیری ها ، روابط بین الملل و تأثیر ژئوپلیتیک بر اقتصاد جهانی صحبت می کند. فارغ التحصیل در زبان های شرقی و روابط بین الملل ، ژیل در اسرائیل زندگی می کند
