توجیهی به شورای امنیت در مورد وضعیت بشردوستانه در افغانستان توسط جویس Msuya ، معاون دبیر کل امور بشردوستانه و معاون هماهنگ کننده امدادرسانی معاون ، به نمایندگی از تام فلچر ، معاون وزیر امور خارجه برای امور بشردوستانه و هماهنگ کننده امدادرسانی اضطراری
نیویورک ، 23 ژوئن 2025
همانطور که برای زایمان آماده شده است
متشکرم ، خانم رئیس جمهور. من بر اساس سخنان همکارم ، نماینده ویژه دبیر کل برای افغانستان، Roza Otunbayeva ، در مورد وضعیت بشردوستانه.
مردم افغانستان با نیازهای مداوم و حاد بشردوستانه که با ده ها سال درگیری ، فقر ، آب و هوای همیشه زخمی ، محدودیت های شدید بر حقوق زنان و دختران و یک محیط تأمین مالی بسیار محدود روبرو می شوند ، روبرو هستند.
نیمی از جمعیت به کمک های بشردوستانه نیاز دارند ، با گرسنگی ، جابجایی طولانی و دسترسی محدود به خدمات ضروری.
در حالی که کلمات اغلب کوتاه می آیند ، اعداد با وضوح صحبت می کنند.
از هر پنج افغانی یکی گرسنه است. 3.5 میلیون کودک به شدت سوء تغذیه می شوند. تخمین زده می شود 3.7 میلیون کودک از مدرسه خارج شده اند ، از جمله 2.2 میلیون دختر بالای 11 سال که به دلیل محدودیت هایی که توسط مقامات de facto اعمال می شود ، از آموزش ممنوع شده اند. میزان مرگ و میر مادران بیش از 2.5 برابر میانگین جهانی است. بیش از 600000 افغانی امسال از ایران و پاکستان از جمله بسیاری از زنان بازگشتند ، حتی به عنوان منابع و خدمات در تلاش برای مقابله هستند.
بخش هایی از کشور یک بار دیگر بر روی خشکسالی قرار می گیرند – چهارمین بار در تنها پنج سال. کابل به خطر می افتد که اولین شهر در دوران مدرن باشد که آب را از بین می برد ، زیرا سطح آب در سفره های آن به دلیل شهرنشینی و تغییرات آب و هوایی در دهه گذشته تا 30 متر کاهش یافته است. تقریبا نیمی از سوراخ های شهر خشک شده اند.
سازمان ملل و شرکاء تمام تلاش خود را برای جلوگیری از بدترین تأثیرات شوک های آب و هوایی ، از جمله با تخصیص 16.6 میلیون دلاری در ماه آوریل توسط هماهنگ کننده امدادرسانی اضطراری ، از صندوق واکنش اضطراری مرکزی انجام می دهند.
کاهش بودجه همچنان مانع پاسخ بشردوستانه می شود. 420 مرکز بهداشتی به دلیل کمبود بودجه مجبور به تعطیل شده اند و بیش از 3 میلیون افغان از خدمات درمانی صرفه جویی در زندگی محروم می شوند. تقریباً 300 سایت تغذیه ای بسته شده اند و 80،000 کودک حاد سوء تغذیه ، زنان باردار و مادران جدید را از معالجه ضروری محروم کرده اند. تأثیرات کاهش ، واقعیت سخت برای زنان و کارگران مراقبت های بهداشتی بود که هماهنگ کننده امدادرسانی اضطراری در سفر خود در ماه آوریل در کابل ، قندهار و کوندوز ملاقات کرد.
مادام رئیس جمهور ، از آنجا که طالبان تقریباً چهار سال پیش در ماه آگوست قدرت خود را به دست گرفت ، زنان و دختران افغانستان بدترین تأثیرات این بحران را به وجود آورده اند.
سازمان ملل و شرکای آن به طور مداوم از مشارکت زنان افغانستان در پاسخ بشردوستانه دفاع کرده اند. همانطور که از SRSG Otunbayeva شنیدیم ، توانایی آنها در کار آزادانه ، بدون آزار و اذیت ، ارعاب یا تهدید خشونت ، ضروری است. ما درخواست خود را برای اجازه دادن به آنها با خیال راحت و بدون محدودیت تمدید می کنیم.
علیرغم چالش ها و در معرض خطر بسیار زیاد ، همکاران زن افغانستان همچنان به کمک خود ادامه می دهند ، به آنجا می روند ، به جایی که نمی توانند ، به جوامعی گوش می دهند که در غیر این صورت شنیده نمی شوند ، و در کنار کسانی که در غیر این صورت فراموش می شوند ایستاده اند. در حمایت از مشارکت های محلی ، صندوق بشردوستانه افغانستان اخیراً تخصیص 2.4 میلیون دلاری را که کاملاً به بازیگران ملی اختصاص داده شده بود ، از جمله 18 سازمان تحت رهبری زنان ، راه اندازی کرد.
مادام رئیس جمهور ، این هفتمین جلسه توجیهی اوچا به شورا از زمان تصویب “استثناء بشردوستانه” در قطعنامه شورای امنیت 2615 است. همانطور که قبلاً با شورا به اشتراک گذاشته ایم ، قطعنامه 2615 برای اقدامات بشردوستانه نجات دهنده زندگی در افغانستان بسیار مهم است.
از 15 اوت 2021 ، 7.8 میلیارد دلار بودجه بشردوستانه به ما این امکان را داده است تا به آسیب پذیرترین افراد افغانستان کمک کنیم. این بودجه جان های بی شماری را نجات داده و تعداد کسانی را که ناامنی غذایی را تجربه می کنند ، ارائه خدمات بهداشتی اساسی و حمایت از افراد آسیب دیده از جابجایی ، زمین لرزه ، خشکسالی و سیل را کاهش داده است.
این دستاوردها ممکن است زیرا استثناء بشردوستانه هزینه هایی را که برای ارائه کمک های بشردوستانه لازم است ، پوشش می دهد. این شامل:
- اجاره در محل های دولتی و انبارها ؛
- حفظ مالیات بر درآمد ، اجاره و تأمین کنندگان سازمان های غیر دولتی ملی/بین المللی ؛
- ویزا و مجوزهای کار برای کارمندان سازمان های غیر دولتی ملی/بین المللی ؛
- هزینه واردات ؛
- آب و برق مانند آب و برق ؛ وت
- مجوزهای ثبت نام سازمان های غیردولتی ، تجهیزات ارتباطی و هزینه های شهرداری.
ماهیت و روش پرداخت های انجام شده تحت استثنا طی چهار سال گذشته بدون تغییر باقی مانده است. آنها همان پرداخت ها و روشهای انجام شده قبل از اوت 2021 ، تحت دولت سابق جمهوری اسلامی افغانستان هستند.
این هزینه ها هزینه های عملیاتی برنامه ریزی شده ، برنامه ریزی شده و بودجه ای است – برای انجام کمک های بشردوستانه در سراسر افغانستان بسیار مهم است. آنها مطابق با پرداخت هایی هستند که ما باید در هر کشوری که کمک های بشردوستانه در آن انجام می شود ، به مقامات انجام دهیم.
مادام رئیس جمهور ، در محیطی پیچیده به عنوان افغانستان ، ممکن است خطرات خود را از طریق تلاش برای دخالت در توزیع کمک ها یا فشارها برای اصلاح لیست های ذینفع نشان دهد. خطرات مربوط به برنامه نویسی در نوع و نقدی است.
بشردوستانه تمام تلاش خود را می کند تا اطمینان حاصل شود که کمک ها به افرادی که به آن نیاز دارند می رسد. برای جلوگیری از انحراف ، از جمله در مراحل ارزیابی ، برنامه ریزی ، توزیع و نظارت ، استفاده از استانداردها مطابق با بهترین شیوه ها ، اقداماتی انجام می شود. کمک های داخل و نقدی بر اساس نیازهای سخت و ارزیابی آسیب پذیری اختصاص داده می شود و با معیارهای واضح و مشخص اداره می شود ، با توزیع های محافظت شده توسط لیست های ذینفع Vetted ، چک های شناسه و احراز هویت بیومتریک ، و با نظارت بر حضوری تقویت می شود. در سال گذشته ، ما روشهای مدیریت ریسک خود را تقویت کردیم.
یک ماتریس کاهش خطر به طور مرتب مورد بررسی قرار می گیرد و برای شناسایی و رسیدگی به کانال های انحرافی کمک های احتمالی ، ثبت ریسک به روز می شود.
تمرینات نظارت ماهانه پس از توزیع ، شاخص ها را برای تشخیص بی نظمی در کمک های نقدی ، از جمله انحراف کمک ارزیابی می کند. برای به حداقل رساندن خطرات حتی بیشتر ، برخی از شرکای بشردوستانه نیز روند پرداخت را از منبع به ذینفع دیجیتالی کرده اند. OCHA آموزش در مورد خطرات انحراف کمک به کمک های نقدی و کوپن را ارائه داده و به بیش از 50 سازمان به کارمندان رسیده است.
ارائه دهندگان خدمات مالی که توسط شرکای بشردوستانه برای توزیع کمک ها مشغول به کار هستند ، نیز تحت عمل جراحی دقیق قرار می گیرند. اقدامات شامل یک بررسی دقیق برای همه تأمین کنندگان و شرکا ، با نجات سالانه و بندهای قراردادی برای اطمینان از انطباق ، از جمله بندهای خاتمه در هنگام شناسایی نقض مجازات است.
اگر انحراف کمک همیشه اتفاق بیفتد ، ما با توقف توزیع ها اقدام می کنیم. درگیر شدن با نهادها در سطح مرکزی و منطقه ای. تعیین معیارهای انطباق برای از سرگیری کمک ؛ و اطمینان از اطلاع رسانی اهدا کنندگان.
مادام رئیس جمهور ، سطح بالای نیازهای افغانستان از بودجه موجود برای حمایت از مردم فراتر می رود.
ما در نیمی از سال هستیم و برنامه پاسخ بشردوستانه زیر 21 درصد تأمین می شود و دارای شکاف 1.9 میلیارد دلار است. با توجه به کاهش ، ما پاسخ بیش از حد را برای تمرکز بر مهمترین نیازهای 12.5 میلیون نفر در ولسوالی های تحت تأثیر قرار داده ایم که از هدف اولیه 16.8 میلیون نفر کاهش یافته است.
ما مجبور شدیم مناطق با جدایی پایین را اولویت بندی کنیم-نه به این دلیل که نیازها ناپدید شده اند ، بلکه به این دلیل که منابع کافی نیستند. پاسخ ما ادامه یافته است ، اما توانایی ما برای دستیابی به نیازمندان کاهش یافته است.
کاهش تأثیر ویژه ای در حمایت از زنان داشته است. سازمان ها تحمل هزینه های مهرام را دشوارتر می دانند ، جایی که زنان هنگام مسافرت باید توسط مردان اسکورت شوند و سایر هزینه های مربوط به اشتغال “شریعت سازگار” زنان. کاهش حرکات منجر به کاهش دسترسی ، مانند خدمات بهداشتی اساسی به زنان می شود.
برای کاهش تأثیر منابع کاهش یافته ، شرکای بشردوستانه در افغانستان در حال اجرای اصلاحات جاه طلبانه از معماری هماهنگی هستند. در راستای “تنظیم مجدد بشردوستانه” ، این کارآیی ، مسئولیت پذیری و تأثیر را بیشتر می کند.
برای مردم افغانستان ، خانم رئیس جمهور ، به من اجازه دهید با سه سؤال نتیجه بگیرم:
اول ، به تقویت اجرای “استثناء بشردوستانه” در قطعنامه شورای امنیت 2615 ادامه دهید.
دوم ، با افزایش سرمایه گذاری در کشاورزی ، سیستم های بهداشتی و سایر خدمات حیاتی ، از انعطاف پذیری جوامع افغانستان حمایت کنید. پاسخ بشردوستانه به تنهایی هرگز مقیاس آنچه را که لازم است به طور کامل برطرف نمی کند.
و سوم ، کار بشردوستانه ما را تأمین کنید.
مادام ، رئیس جمهور ، نیازهای مردم افغانستان نباید فراموش شود. ممنون
