هر روز ، جریان مداوم اخبار ما را سرریز می کند. اخبار مربوط به درگیری با تأثیر ، مانند جنگ در اوکراین و غزه. و خبرهایی که به ویژه به مسیحیان مربوط می شود ، در مورد مسائل طرفدار زندگی و آزادی ، آزادی بیان ، دین و آموزش. بعضی اوقات ، همه این گزارش ها ما را تحت الشعاع قرار می دهد ، و از خودمان می پرسیم: در رویدادها چه اتفاقی می افتد؟ این همه از کجا آمده است؟
cne.information مجموعه جدیدی از مقالات را با محوریت ایده های اصلی که بر تصمیمات سیاسی در اکثر کشورهای اروپایی و لیبرال تأثیر می گذارد ، آغاز می کند. در این سری جدید ، ** بینش ** ، ما به طور مرتب مقالاتی راجع به ایده ها و اعتقادات در کار در اروپا امروزی منتشر خواهیم کرد.
جوامع مسیحی به اقلیت تبدیل شده اند و به نظر می رسد حقوق و آزادی های آنها در معرض خطر است. ما گزارش هایی در مورد مسیحیانی داریم که دیگر جرات نمی کنند صریح درباره اعتقادات خود صحبت کنند. ما از محدودیت های محکومیت های آنها توسط قوانین جدید که از یک تئوری اخیر ، تئوری انتقادی در حال تحول هستند ، می دانیم ، به عنوان مثال ، بسیاری از قوانین ترویج LGBT-Agenda. در این جهان بینی ، مسیحیت به عنوان دین افراد ممتاز و ممتاز با سابقه طولانی سرکوب و تبعیض در نظر گرفته می شود.
مسیحیان در سراسر اروپا ممکن است در عقاید و ترجیحات فرقه ای آنها تا حدودی متنوع باشند. آنها ممکن است ایمان خود را به روش های مختلفی ابراز کنند ، اما همه آنها تا حدی احساس مخمصه را به اشتراک می گذارند.
روند سکولاریزاسیون ممکن است از قبل در پایان قرون وسطی آغاز شده باشد.
تا همین اواخر ، اروپا یک قاره مسیحی بود ، سنتز سنت مذهبی بیت المقدس و سنت کلاسیک آتن ، که اروپا را شکل می داد. انجیل هنر و ادبیات ، چشم انداز ، احساس آزادی و مسئولیت ، بازنمایی و دموکراسی خود را تشکیل داد.
روند سکولاریزاسیون ممکن است از قبل در پایان قرون وسطی آغاز شده باشد ، اما این روند به نخبگان فکری محدود شده است. در اواخر قرن نوزدهم ، بیشتر جمعیت هنوز کلیسایی بودند ، به خدا اعتقاد داشتند و متقاعد شده بودند که یک زندگی طبق قانون وی مناسب ترین است.
شک های بیشتر
جنگ جهانی اول باعث شوک فرهنگی عمیق شد ، جنگ جهانی دوم و هولوکاست شک و تردید بیشتری در مورد حقیقت و مزایای ایمان مسیحی ایجاد کرد و به اصطلاح شورش سال 1968 در واقع وداع با گذشته مسیحی بود. ایمان و ارزشهای نسل قبلی مجبور بود برای چارچوب جدید آزادی جای بگیرد. این حوضه آبخیز قاطع حدود نیم قرن پیش اتفاق افتاد و به تدریج محکومیت های جدید جای خود را در رسانه ها و سیاست ها به دست آوردند. به نظر می رسد جدیدترین ثمره این ، از جمله موارد دیگر ، ترویج برابری است.
این بدان معناست که مسیحیان در اروپا از گذشته ای بزرگ و الهام بخش که وراث آنها هستند آگاه هستند. با این حال ، این سنت ایمان مسیحی و شیوه زندگی مسیحی نسبتاً اخیراً رد شده و با ایدئولوژی جایگزین شده است که از بسیاری جهات نسبت به آن بیزار است.
آنچه از مسیحیت اروپا باقی مانده است ، جوامع کوچکی است که در سراسر اروپا پراکنده هستند که باید در این وضعیت جدید راه خود را پیدا کنند.
در مورد این فکر کنید: یک قاره کامل با کلیسا و اعتقادات و شیوه های آن وداع کرده است. حقایق جدید به طور واقعی مورد توجه قرار می گیرد. آنچه از مسیحیت اروپا باقی مانده است ، جوامع کوچکی است که در سراسر اروپا پراکنده هستند که باید در این وضعیت جدید راه خود را پیدا کنند.
کلیسای اولیه
البته این هیچ دلیلی برای ناامیدی نیست. احساس از دست دادن و پشیمانی ممکن است قابل درک و مناسب باشد ، زیرا مسیحیان ایمان و شیوه زندگی خود را برای همه افراد مفید می دانند. با این حال ، موقعیت آنها در جامعه و سیاست ، بی قدرت و با تأثیر کمتر و کمتر ، می تواند به عنوان بازگشت به وضعیت کم و بیش “طبیعی” ، قابل مقایسه با وضعیت کلیسای اولیه شناخته شود.
بگذارید به شما بگویم که چگونه این کشور در کشور خودم ، هلند پیش رفت. در حال حاضر در اواسط قرن نوزدهم ، مسیحیان حساس پیش فرض وضعیتی را که اکنون در آن قرار داریم ، داشتند. مباحث پارلمانی در مورد آزادی آموزش و پرورش اظهار داشت که هلند به عنوان یک ملت سیاسی دیگر نمی خواستند خود را مسیحی تعریف کنند.
یک وزیر پروتستان (Chantepie de la Saussaye) نامه تسلیت را به یکی از اعضای پارلمان (Guillaume Groen van Prinsterer) نوشت که از نتیجه مباحثی که وی داشت ، ناامید شد و می خواست کاملاً سیاست را ترک کند. وزیر از گرون بخاطر مبارزات مداوم خود و “مقاومت در برابر خون” ستایش كرد ، اما او را نیز ترغیب كرد تا بفهمد كه كلیسای مسیحی وارد مرحله جدیدی در تاریخ شده است: حتی بدون قدرت سیاسی ، كلیسا هنوز می تواند با تبدیل شدن به “توهین آمیز همه روحها ، خالی بودن این جهان ، خالی بودن این جامعه ، بسیار شگفت انگیز در سطح خود اما بسیار ناراضی در اعماق درون آن باشد.
از هر انتخابی که می گیریم ، باید از تصمیمات اشتباه جلوگیری شود.
اگرچه در آن زمان ، هیچ دلیلی برای ناامیدی وجود ندارد ، و فراخوان مسیحیان و کلیساهای آنها در یک اروپا جدید و سکولار ممکن است آشکار و امیدوار باشد ، مسیحیان از نظر اجتماعی و سیاسی در وضعیت سختی قرار دارند. آنها ممکن است نیاز به تمرکز بر کاهش نیازهای همسایگان خود را با تبشیر و مراقبت های اجتماعی احساس کنند. اما به عنوان شهروندان در کشورهای مربوطه ، آنها احساس می کنند که در عرصه سیاسی تا حد امکان فعال بودن ، تلاش برای متوقف کردن یا تعدیل قوانین جدید که تهدیدی مستقیم برای اعتقادات مسیحیان و اتاق آنها برای مانور است ، احساس می کنند. یا ممکن است آنها بخواهند به عنوان روزنامه نگار فعال باشند و سعی کنند با کمک های آگاهانه در بحث عمومی ، بر افکار عمومی تأثیر بگذارند.
از هر انتخابی که می گیریم ، باید از تصمیمات اشتباه جلوگیری شود. و می توان از آنها جلوگیری کرد که ما با تشدید قضاوت تمایز خود به یکدیگر کمک کنیم ، یا همانطور که پولس بیان می کند ، “تشخیص ارواح” (اول قرنتیان 12:10). این تشخیص هدیه ای از روح است. با این وجود ، این ممکن است به ما کمک کند تا از لحاظ تاریخی در مورد پیشینه های اجتماعی و فلسفی از وضعیت فعلی مطلع شویم.
هنگامی که ما ریشه های وضعیت تاریخی را که خودمان در آن پیدا می کنیم می دانیم ، ممکن است مجهز تر باشیم تا راه خود را در دنیای گیج کننده ای پیدا کنیم که در آن تصمیمات زیادی باید گرفته شود ، و بسیاری از سؤالات ممکن است ما را گمراه کنیم.
احمق های مفید
در مقاله های زیر به وضعیت سیاسی خواهیم پرداخت. به نظر می رسد دموکراسی های اروپای غربی ما در حال فروپاشی هستند ، تحت سلطه لیبرال های اجتماعی به اصطلاح و فضای کمتری برای آزادی گفتار و دین باقی می مانند. چگونه وارد این وضعیت شدیم؟ و در این اینجا و اکنون ، آیا به اصطلاح پوپولیست ها متحدین ما یا در بهترین حالت احمق های مفید هستند؟ چگونه مسیحیان راهی بین سنگ لیبرالیسم و مکان سخت پوپولیسم پیدا می کنند؟
این سؤالاتی است که ما در مقالات بیشتر به آنها خواهیم پرداخت.
