Atlantic Each day ، خبرنامه ای که شما را از طریق بزرگترین داستانهای روز راهنمایی می کند ، به شما کمک می کند تا ایده های جدید را کشف کنید و بهترین ها را در فرهنگ توصیه می کند. برای آن در اینجا ثبت نام کنید.
بوها خط روشن از طریق ایران اجرا می شود جنبش داخلی برای تغییر دموکراتیک: از یک طرف ، مخالفان صریح رژیم و از طرف دیگر طرفداران اصلاحات افزایشی. یکی از چهره ها برای پل زدن این شکاف ، و او را به یکی از امیدوار کننده ترین چشم انداز سیاسی ایران تبدیل می کند.
مصطفی تاجزاده ، معاون وزیر سابق سابق ، یکی از مشهورترین و گسترده ترین زندانیان سیاسی سیاسی ایران است. تاجزاده پیش از این بیش از یک دهه را پشت میله های زندان گذرانده بود ، بخش اعظم آن در سلولهای انفرادی ، هنگامی که قوه قضاییه ایران در تاریخ 12 ژوئیه حکم 5 ساله جدیدی را به وی داد ، به اتهاماتی که براساس اظهاراتی که وی در اسارت انجام داده بود ، به وی داد. تاریخ انتشار وی اکنون برای سال 2032 تعیین شده است.
تاجزاده از انتخابات رایگان پشتیبانی می کند ، مخالف حجاب اجباری برای زنان و سایر سیاست های سرکوبگر است و از نزدیک شدن دیپلماتیک با ایالات متحده حمایت می کند. عبدالله مومنی ، یک فعال و زندانی سیاسی سابق ، تاج زاده را برای من توصیف کرد که “ترکیبی نادر از شجاعت اخلاقی ، صداقت سیاسی و وفاداری به مردم است. او هم توسط اصلاح طلبان رسمی و هم توسط بخش قابل توجهی از جامعه مدنی ، فعالان دموکراسی رادیکال و ضد انطباقیان مورد احترام است.”
(بخوانید: مخالفان ایرانی س questions الات ساده می پرسند)
اصلاحات در ایران به معنای کار در داخل سیستم برای بهبود آن بوده است ، و بنابراین بسیاری از پزشکان آن از تأیید اعتراضات خیابانی که انتقادات صوتی از رژیم به طور کلی است ، امتناع می ورزند. تاجزاده متفاوت است. وی حمایت صریح خود را به جنبش 2022-23 که با شعار “زنان ، زندگی ، آزادی” شناخته شده بود ، وام داد. وی همچنین خواستار لغو موقعیت رهبر عالی ، که به طور مؤثر به جمهوری اسلامی پایان می یابد ، خواست. اما او هنوز هم به روش های دیگر اصلاح طلب است: او با سرنگون شدن با خشونت رژیم مخالفت می کند ، و حتی در سال 2021 به عنوان کاندیدای اصلی اردوگاه اصلاح طلب به ریاست جمهوری رسید تا اینکه وی جایی برای رای گیری محروم شد. (عمده فروشی مخالفان رژیم غالباً شرکت در چنین انتخاباتی را به هیچ وجه رد می کنند ، به این دلیل که آنها لباس پنجره دموکراتیک را برای یک سیستم استبداد فراهم می کنند.)
در ماه ژوئن ، اعتصابات هوایی اسرائیل اهداف ایران را تحت الشعاع قرار داد و تاجزاده صادر کرد بیانیه از زندان هر دو محکوم به بمباران و تصدیق اینکه برخی از ایرانیان از آن خوشحال بودند. وی خواستار “انتقال مسالمت آمیز به دموکراسی” با استفاده از یک مجلس مؤسسان و تغییر در قانون اساسی شد. در 23 ژوئیه ، او فراخوانی در مورد آیت الله علی خامنه ای یا با انتخابات آزاد و “تغییرات اساسی” یا استعفا موافقت می کند.
این که تجدیدنظر تاجزاده مخالفت های شکستگی ایران را در واکنش به جدیدترین مجازات وی مشهود بود. بسیاری از مخالفان ، از جمله در دیاسپورا ، علیه آن صحبت کردند. عذر مانسوری ، رئیس جبهه اصلاح طلب ایران ، ائتلافی از گروه های اصلاح طلب و احزاب سیاسی ، که به من گفت که او با حبس تاجزاده مخالف است ، زیرا او “سابقه طولانی در تلاش برای ایجاد تغییر از درون سیستم دارد ؛ او هرگز از خشونت حمایت نکرده است ؛ آلن اکباتانی ، یک فعال ضد گرمی مستقر در کالیفرنیا و زندانی سیاسی سابق ، به من گفت که او “امیدهای بالایی” برای تاجزاده دارد ، “به ویژه اگر او جرات کند با کسانی که پس از تحول اساسی و جدایی دین از سیاست هستند ، همبستگی داشته باشد ،” زیرا “او مقاومت کرده است و نشان داده است که او آماده است تا هزینه های خود را در مورد اهداف خود بپردازد.
تاجزاده اولین حکم زندان خود را از سال 2010 تا 2016 انجام داد. پس از آزادی ، وی مجموعه ای از مباحث آنلاین را در سکوهایی مانند YouTube و Clubhouse ترتیب داد. قبل از ده ها هزار ایرانی ، تاجزاده چهره هایی را به اندازه شهردار سخت خط تهران ، علیزا زکانی ، و موراد ویزی ، حامی مشهور ولیعهد سابق ایران ، ریزا پهلوی ، درگیر می کرد. او حتی آمادگی خود را برای بحث و گفتگو در مورد پهلوی – یک تابو بزرگ برای یک مقام سابق رژیم – اعلام کرد که قبل از اعزام وی به زندان ، در سال 2022.
این اصرار برای درگیر کردن طیف گسترده ای از ایرانیان در گفتگو ، همان چیزی بود که درو سعید بارزین ، یک مخالف مستقر در انگلستان ، برای نوشتن یک کتاب دو جلدی به زبان فارسی درباره تاجزاده. بارزین به من گفت كه تاجزاده “در تاریخ مدرن ایران بی نظیر است به عنوان كسی كه قبایل سیاسی مخالف را ترغیب می كند تا گفتگو با یکدیگر را حفظ كنند. این برای جامعه کثرت ایران بسیار مهم است.”
تاجزاده در سال 1979 به عنوان یک فعال انقلابی وارد سیاست شد و در دهه 1980 در موقعیت های مختلف ، عمدتاً در وزارت فرهنگ ، رژیم را خدمت کرد. در آن زمان ، محمد خاتامی رئیس آن وزارتخانه بود. و دقیقاً مانند خاتامی ، در دهه 1990 ، تاجزاده با صراحت در اصلاحات لیبرال و دموکراتیک ، اسلام گرایی انقلابی خود را تحریک کرد. خاتامی در سال 1997 در یک سکوی اصلاح طلب در یک سکوی اصلاح طلب پیروز شد و در ابتدا قبل از اینکه وی را به عنوان معاون وزیر کشور بدست آورد ، تاجزاده را برای رئیس ستاد خود در نظر گرفت. این موضع تاجزاده را در خط مقدم نبرد بر سر دموکراتیک سازی قرار داد که بین دولت خاتامی و تأسیس سخت که سرانجام آن را شکست داد ، آشکار شد.
دولت خاتامی در صدد مهار سوءاستفاده های تأسیس امنیت ایران ، تأمین آزادی های بیشتر از گفتار و ارتباط ، ایجاد فضایی برای جامعه مدنی قوی تر و ایجاد آزمایشگاه های شوراهای محلی به طور مستقیم برای تغییر دموکراتیک بود. بیشتر این ابتکارات با مقاومت ناچیز از بخش های قدرتمندتر دولت روبرو شده اند و تا پایان دوره دوم خاتامی ، در سال 2005 ، جنبش اصلاحات بخش اعظم حرکت خود را از دست داده بود. یک رئیس جمهور سخت ، محمود احمدی نژاد ، جانشین خاتامی شد. اما هنگامی که اولین دوره او به پایان رسید ، احمدی نژاد با یک رقیب اصلاح طلب جدید روبرو شد که انرژی خاتامی را احیا کرد و سپس برخی از آنها: میر حسین موسوی ، نخست وزیر پیشین ، که هواداران وی در سال 2009 خود را “موج سبز” خواندند.
احمدی نژاد به سرعت خود را برنده آن انتخابات اعلام کرد و موسوی ادعا کرد که نتایج تقلب شده است. یک جنبش خیابانی در حمایت موسوی رخ داد. رژیم اعتراضات را خرد کرد و موساوی را در بازداشت خانگی قرار داد. این امر همچنین احزاب اصلی اصلاح طلب را ممنوع اعلام کرد و احکام طولانی زندان را به سیاستمداران مرتبط با آنها ، از جمله تاجزاده ، رعایت کرد. هنگامی که این مردان از زندان بیرون آمدند ، آنها بیشتر بین دو مسیر را انتخاب کردند: برخی از ایران را ترک کردند تا در تبعید منتقدان شوند. برخی دیگر در داخل ماندند و سر خود را پایین نگه داشتند ، و جرات نمی کردند که خامنه ای را نادیده بگیرند ، به این امید که بتوانند راه بازگشت به سیاست را پیدا کنند.
تاجزاده به دلیل انتخاب مسیر سوم قابل توجه است. وی در این کشور باقی مانده است اما یک انتقاد اساسی از جمهوری اسلامی را بیان کرده است ، و آشکارا به خامنی به دلیل نقض حقوق ، عزت و آزادی ایرانیان “حمله کرده و خواستار لغو موضع رهبر شد. چه با طراحی و چه صرفاً با پیروی از وجدان خود ، تاجزاده خود را در موقعیتی قرار داده است تا برنامه های مخالفان ایران را در داخل و خارج از کشور متحد کند.
همسر تاجزادات محمتاشامیپور ، به من گفت: “او دوست ندارد به عنوان یک رهبر ، قهرمان یا ناجی صحبت شود.” “تمام کاری که او انجام می دهد برای کشور و هموطنان خود و علیه اقتدارگرایی است.”
Mohtashamipour در سال 1980 ، اندکی پس از انقلاب ، در سال 1980 با تاجزاده ازدواج کرد و او به من گفت که آنها همیشه یک همکاری سیاسی بوده است. وی گفت: “ما هنوز برای ایده آل های سال 1979 می جنگیم ، که اکنون تحت دیکتاتوری لکه دار شده اند که هیچ انتقادی را تحمل نمی کند.” “این رژیم از او می ترسد زیرا آنها می دانند که او می تواند با سخنان خود مردم را به خود جلب کند. اگرچه نگه داشتن او در زندان نیز حماقت مطلق خود را نشان می دهد ، زیرا او حتی بیشتر از مرجع از داخل زندان نیز شده است.”
(Arash Azizi: جمهوری اسلامی هرگز اجتناب ناپذیر نبود)
این تصور که اصلاح طلبان ایرانی پروژه خود را به عنوان مداوم با آرمان های سال 1979 می بینند ، به آنها کمک کرده است که آنها به یک نیروی معتبر در داخل رژیم تبدیل شوند ، اما همچنین باعث شده است که برخی از فعالان جوان تر از آن ناراحت شوند. فاراج سارکوه ، نویسنده مخالف تبعید ، به من گفت که گذشته های انقلابی و اسلامی افرادی مانند تاجزاده و موسوی می توانند موانعی برای جلب اعتماد امروزه سکولار به وجود بیاورند. سارکوهی گفت: “تاجزاده نمی تواند رهبر انتقال باشد ، و اظهار داشت که” کارگران ، زنان ، دانشجویان و روشنفکران طرفدار دموکراسی “نامزدهای بیشتری برای این نقش خواهند بود. “اما او می تواند بخشی از جنبش دموکراسی باشد و به متقاعد کردن برخی از پایگاه رژیم کمک کند و آنها را در این مسیر قرار دهد.”
از دیدگاه دیگر ، آن مسیر – از انقلابی اسلامی تا قهرمان آرزوهای دموکراتیک مردم – وزن اخلاقی خاصی را به خود اختصاص می دهد. موسووی ، که 83 سال سن دارد و از سال 2011 تحت بازداشت خانگی است ، به تازگی خواستار یک مجمع مؤثر شد – تماس او همچنین در حمایت از اعتراضات خیابانی در سال 2022 انجام داد. موساوی در دهه 1980 نخست وزیر ایران بود ، هنگامی که وی مورد علاقه بنیانگذار رژیم ، آیت الله روه الله خمیله بود. اکنون او برای خدمت به یک نقش بزرگ سیاسی بسیار ضعیف است ، اما بیش از 800 ایرانی برجسته در داخل و خارج از کشور برای حمایت از خواستار مجمع مؤسس ، طوماری را امضا کرده اند. تاجزاده و مومنی از جمله این امضا کنندگان هستند (مومنی قبلاً به دلیل سؤال از قوه قضاییه احضار شده است). تقاضای دیگری برای مجمع مؤسس “که تحت نظارت نهادهای بین المللی مستقل سازماندهی می شود” توسط گروهی رادیکال تر از مخالفان صادر شده است که شامل نرسمدی صلح نوبل ، نرسین سوتود ، فعال حقوق بشر ، و بیش از آن است. 1500 سایر ایرانیان.
در خارج از ایران ، مخالفان می توانند به طرز تلخی تقسیم شوند ، و برخی از قسمت های دیاسپورا رهبری پهلوی و دیگران را در آشفتگی پذیرفتند. اما به نظر می رسد که یک فضای سیاسی در داخل کشور برای منتقدین که آرزو می کنند نوع دیگری از دولت از جمهوری اسلامی داشته باشند وجود دارد و ممکن است به خاطر خرد و شجاعت اخلاقی به چهره هایی مانند تاجزاده نگاه کند.
