ایالات متحده و ایران آماده هستند تا در لحظه ای که تنش بین این دو زیاد و اعتماد کم است ، به جدول مذاکره بازگردند.
طبق گفته منابع RFE/RL ، که اکنون می گویند این جلسه به تعویق افتاده است – احتمالاً هفته آینده این مذاکرات برای 10 ژوئیه در اسلو برنامه ریزی شده است.
هر زمان که آنها اتفاق بیفتد ، مذاکرات یک شروع مجدد بالقوه دیپلماسی هسته ای بین مخالفان دیرینه فقط چند هفته پس از اعتصابات هوایی مشترک اسرائیل و ایالات متحده ، مکانهای هسته ای ایران را هدف قرار می دهد.
اسرائیل حمله خود را به ایران در تاریخ 13 ژوئن ، فقط دو روز قبل از قرار دادن تهران و واشنگتن قرار داد تا دور ششم مذاکرات مربوط به برنامه هسته ای ایران را برگزار کنند.
رئیس جمهور آمریكا دونالد ترامپ سپس مجاز بود پیوستن اسرائیل در امکانات هسته ای ایران. پس از آن ، واشنگتن یک توافق نامه آتش بس برای متوقف کردن خصومت ها انجام داد.
در مقاله ای در 8 ژوئیه برای Monetary Instances ، وزیر امور خارجه ایران عباس عربیچی مورد بازجویی چگونه تهران می تواند “به تعامل بیشتر” اعتماد کند پس از شاهد “خیر ما با حمله دو نظامی مسلح هسته ای”.
در حالی که ترامپ در مورد دستیابی به “معامله دائمی” با ایران صحبت کرده است ، وی بیان نکرده است که چنین توافق نامه ای را شامل می شود.
اما آخرین اقدامات وی حاکی از تغییر از مدیریت بحران کوتاه مدت به یک استراتژی گسترده تر است-یک هدف با هدف تأمین معامله ای که به برنامه هسته ای ایران ، نفوذ منطقه ای و معماری امنیتی گسترده تر خاورمیانه می پردازد.
ایران تأکید کرده است-حتی پس از جنگ 12 روزه با اسرائیل-که همچنان به دیپلماسی متعهد است ، اگرچه از این اطمینان خواسته است که هرگونه معامله مانع از انجام حملات بیشتر شود.
از آنجا که آتش بس در تاریخ 24 ژوئن به اجرا در آمد ، ترامپ با توجه به وضعیت فعلی برنامه هسته ای خود ، سیگنال های مختلفی در مورد اینکه آیا پیگیری معامله با ایران هنوز هم ارزشمند است ، ارسال کرده است.
رئیس جمهور ایالات متحده ادعا می کند که اعتصابات “از بین رفته” از امکانات هسته ای ایران است. ایران اذعان کرده است که این سایت ها آسیب های گسترده ای متحمل شده اند اما قول داده اند که با برنامه هسته ای خود و از نظر مهم ، غنی سازی اورانیوم ، تحت فشار قرار بگیرند.
ممکن است ایران پس از اعتصاب ، اهرم را از دست داده باشد ، اما هنوز هم برخی از کارت ها را در خود جای داده است.
قبل از اعتصاب ، ایران بیش از 400 کیلوگرم اورانیوم را به 60 درصد غنی کرده بود-یک قدم کوتاه از درجه سلاح-و بنا بر گزارش ها ، برخی از آن را به مکانهای ناشناخته منتقل کرد.
آژانس بین المللی انرژی اتمی (IAEA) می گوید که محل زندگی این همه مواد را نمی داند.
در همین حال ، ایران همکاری با بازرسان را به حالت تعلیق درآورد و اظهار داشت که اطلاعات به اشتراک گذاشته شده توسط نگهبان هسته ای سازمان ملل ممکن است این اعتصاب ها را ایجاد کرده باشد-نگرانی هایی را که می تواند به سمت عقب نشینی کامل از پیمان منع گسترش سلاح های منعکس شود ، ایجاد کند.
اما ترامپ هشدار داده است که در صورت از سرگیری غنی سازی اورانیوم سطح بالا ، دستور کار بمب گذاری دیگری را صادر خواهد کرد.
با این حال ، تهران و واشنگتن اصرار دارند که آنها دیپلماسی می خواهند ، اما ایران به طور حتم به یک معامله بیشتر از ایالات متحده نیاز دارد. در صورت عدم توافق ، نه تنها تهدید به اقدامات نظامی بیشتر باقی خواهد ماند ، بلکه ایران نیز در معرض تحریم های سازمان ملل متحد قرار خواهد گرفت که قدرتهای اروپایی تهدید به استفاده مجدد از آن کرده اند.
این که آیا مذاکرات آینده در اسلو پیشرفت واقعی را به خود اختصاص می دهد یا به سادگی زمان خرید می کند ، یک چیز واضح است: بازگشت به دیپلماسی از طریق مین از بی اعتمادی ، شانس های از دست رفته و تهدیدهای متقابل عبور می کند. هر دو طرف هنوز صحبت می کنند-اما پنجره همیشه بسته برای معامله ممکن است در نهایت بسته شود.
