اگر یک رهبر توصیف شده متوجه شود که هیچ کس از آن پیروی نمی کند ، آیا رهبری حضور دارد؟ شاید. سوال بعدی ممکن است این باشد که رهبر به کجا هدایت می شود؟
این نمایش داده ها را می توان به خوبی برای سازندگان سیاست انرژی اتحادیه اروپا ، که خود را به عنوان مأمورین برای انتقال فرضی به دور از سوخت های فسیلی به نفع فن آوری های “سبز” قرار می دهند ، قرار داد. (ما از علائم نقل قول واجد شرایط استفاده می کنیم زیرا توربین های بادی و پانل های خورشیدی دارای نقاط ضعف محیطی زیادی هستند.)
اما طبق اخیر موسسه انرژی داده ها ، رهبران اروپایی در حال رانندگی با باند باند نیستند که جهان در حال پرش است بلکه شنیدن به سمت خود تخریب است.
انتخاب سیاست های اتحادیه اروپا منجر به به اصطلاح منابع تجدید پذیر شده است؟-در درجه اول باد و خورشیدی-بیش از یک سوم ترکیب برق اروپا را تشکیل می دهد و با حاشیه قابل توجهی از زغال سنگ فراتر می رود.
در سطح جهانی ، تجدید پذیر به سرعت در حال رشد هستند. در سال 2024 ، باد ، خورشیدی و سایر تجدید پذیر 5.6 ٪ در ترکیب انرژی جهانی نقش داشتند.
با این حال ، رشد تجدید پذیر با افزایش تقاضای جهانی انرژی همگام نیست. طی یک دهه گذشته ، مصرف سوخت فسیلی بیش از هفت برابر سریعتر از رشد تجدید پذیر افزایش یافته است. برخلاف روایتی که اغلب توسط رسانه ها ارائه می شود ، تولید زغال سنگ افزایش یافته است و در دهه گذشته بیش از 10 ٪ افزایش یافته است.
سوخت های فسیلی – COAL ، نفت و گاز طبیعی برای 87 ٪ از انرژی جهان در سال 2024 ، در حالی که سهم تجدید پذیر علی رغم بیش از 5 تریلیون دلار در 20 سال گذشته برای باد و خورشیدی سپری شد.
سال گذشته ، تأمین انرژی جهانی تقریباً 2 ٪ افزایش یافته است که ناشی از افزایش تقاضا برای انواع انرژی است. با توجه به 65 ٪ از این افزایش ، منطقه آسیا و اقیانوسیه بود که 47 ٪ از مصرف انرژی جهان را نشان می دهد و جایی که 83 ٪ از زغال سنگ سوخته و به عنوان پادشاه منابع سوخت سلطنت می کند. با هم ، چین ، هند و اندونزی 71 ٪ از زغال سنگ جهان را تولید کردند.
در طی 10 سال گذشته ، تقاضای انرژی اتحادیه اروپا تقریباً 6 اگزوژول (EJ) کاهش یافته است ، در حالی که استفاده در سراسر جهان 13 برابر افزایش یافته است – تقریباً 77 Exajoules EJ.
بنابراین ، “رهبری” اتحادیه اروپا موفق به کاهش مصرف انرژی اروپا و افزایش نقش تجدید پذیر در این قاره شده است. اما با چه هزینه ای؟
می نویسد: “در سال 2008 ، اقتصادهای ایالات متحده و منطقه یورو تقریباً به همان اندازه بودند.” اندی کسلر در وال استریت ژورنال. “از سال 2010 ، سرانه تولید ناخالص داخلی اروپا (تولید ناخالص داخلی) اساساً مسطح است. امروز ، تولید ناخالص داخلی اسمی ایالات متحده تقریباً دو برابر بیشتر از اروپا است.”
جهان به جای اینکه تحت الشعاع جهانی تحمیل شده توسط آلمان قرار بگیرد ، جهان از نظر اقتصادی در حال رشد است و در مرحله اضافه کردن منابع جدید به جای جایگزینی آنها. (مقاله من را ببینید “علاوه بر انرژی ، نه انتقال“برای یک بحث کامل تر.)
با توجه به اینکه بیشتر جمعیت جهان آرزو می کنند که به رونق بیشتری – و بنابراین انرژی ارزان و فراوان؟ ضرورت های اقتصادی و اجتماعی و همچنین نیاز به تأمین انرژی ایمن ، کاهش سوخت های فسیلی را غیرممکن می کند.
در نتیجه ، شکاف بین جاه طلبی های آب و هوایی نادرست و واقعیت مصرف جهانی انرژی فقط بیشتر می شود. عدم تحقق اهداف اقلیمی اعلام شده اکنون چنان آشکار است که پیش بینی ترک توافق پاریس منطقی است ، زیرا پنهان کردن مقیاس این شکست به طور فزاینده ای دشوار خواهد بود.
به طور متناقض ، در حالی که آخرین نسخه موسسه انرژی است بررسی آماری انرژی جهان به وضوح این شکست را نشان می دهد ، کمیسیون اروپا همچنان به اهداف آرمانشهر ، مانند کاهش 90 ٪ در انتشار گازهای گلخانه ای خود تا سال 2040 ، پیشنهاد می کند.
واقعیت این است که صنعت اروپایی در حال از بین رفتن است ، مشاغل در جای دیگری حرکت می کنند و شهروندان از تصویب این لایحه برای سیاست های آب و هوایی که به ناچار منجر به خودکشی اقتصادی می شود ، خسته می شوند. بله ، اتحادیه اروپا ممکن است به صفر خالص برسد ، اما در سراسر هیئت صفر خواهد بود: صنعت صفر ، رونق صفر و نفوذ جهانی صفر.
بنابراین ، در آنجا آن را دارید: اتحادیه اروپا ، قهرمان سیاست هایی که نمی تواند هیچ تفاوتی در آب و هوا ایجاد کند – و ماسوشیسم صنعتی.
ما دیدگاه های متنوعی را منتشر می کنیم. هیچ چیز نوشته شده در اینجا به عنوان نمایانگر نظرات سیگنال روزانه تفسیر نمی شود.
