هواپیماهای F16 نیروی هوایی ونزوئلا در یک مراسم نظامی در پایتخت ، کاراکاس ، 5 مارس 2014 شرکت می کنند. (خوان بارتو/AFP از طریق گتی تصاویر)
AFP از طریق Getty Photographs
تنش بین ایالات متحده و ونزوئلا این احتمال را ایجاد کرده است که ایالات متحده بتواند در پایان با یک نظامی مسلح با هواپیماهای جنگنده F-16 آمریکایی ساخته شود. اگر این اتفاق در نهایت رخ دهد ، اولین بار نیست که هواپیماهای جنگنده ساخته شده ایالات متحده با یکدیگر روبرو شده اند ، همانطور که چندین حادثه گذشته از خاورمیانه به طور مناسب نشان می دهد.
دو هواپیمای جنگنده F-16 ساخته شده از آمریکایی متعلق به نیروی هوایی ونزوئلا ، که رسماً هواپیمایی نظامی بولیوی ونزوئلا را نامگذاری کرد ، پرواز کرد آرلی بورک-کلاس AEGIS هدایت کننده موشک جیسون دونام پنجشنبه مقامات وزارت دفاع استناد شده توسط CBS News ذکر کرد که هر دو دوام و ونزوئلا F-16 در محدوده سلاح های یکدیگر قرار داشتند.
این پرواز دو روز پس از غرق شدن نیروی دریایی ایالات متحده ، یک قایق موتوری کوچک که گفته می شود مواد مخدر از ونزوئلا در کارائیب جنوبی حرکت می کند ، رخ داد و باعث کشته شدن 11 خدمه شد.
دولت ترامپ دستور داده است اعزام از 10 نسل پنجم F-35 Lightning II Stealth Strike Strike Strike به پورتوریکو برای حمایت از ساخت ارتش در منطقه. رئیس جمهور ترامپ هشدار داده شده جمعه که اگر جنگجویان ونزوئلا دوباره کشتی های جنگی ایالات متحده را بیش از حد کنند و “ما را در موقعیت خطرناکی قرار دهند ، آنها به ضرب گلوله کشته می شوند.” ترامپ همچنین توضیح داد كه آمریكا “در مورد تغییر” رژیم علیه دولت ونزوئلا رئیس جمهور نیکلاس مادورو صحبت نمی کند.
در حالی که احتمالاً بعید به نظر می رسد ، نمی توان سناریویی را که در آن جت های برتر ایالات متحده ، مانند F-35s ، در نهایت تیراندازی بسیار قدیمی تر ونزوئلا F-16 ، که از اوایل بلوک 15 پرنعمت به دست آمده در اوایل دهه 1980 است ، رد کرد. حتی اگر کاراکاس بدون شک فقط تعداد کمی از عملیاتی F-16 داشته باشد ، این واقعیت که قبلاً برخی را خرد کرده است ، در آنچه پنتاگون به عنوان “نمایش نیرو” توصیف کرده است ، نشان می دهد که قطعاً درگیری ها امکان پذیر است.
همانطور که وقایع گذشته در خاورمیانه نشان داده است ، جت های جنگنده ساخته شده ایالات متحده یا روبرو شدن با یکدیگر به دور از بی سابقه است. برعکس ، این اتفاق به طور مکرر اتفاق افتاده است.
پس از انقلاب ایران در سال 1979 و به ویژه پس از توقیف بدنام سفارت ایالات متحده در تهران و بحران گروگان طولانی ، ایران از یک متحد نزدیک ایالات متحده به یک دشمن سرسخت رفت.
جمهوری جدید اسلامی یک زرادخانه بزرگ از سخت افزار نظامی مدرن ساخته آمریکایی ، از جمله یک نیروی هوایی بزرگ مجهز به فانتوم های F-4 ، ببرهای F-5 و حتی نسل چهارم F-14A Tomcat Fighter را به ارث برد.
چند ماه پس از انقلاب ، حاکم جدید ایران ، آیت الله روح الله خمینی ، یک درخواست دریافت کرد ارسال F-14s برای حمایت از سوریه ، که MIG-21 و MIG-21 نسل سوم ، نسل سوم ، برای نسل چهارم جدید F-15 Eagle Fighters در Doggights بر سر لبنان مطابقت نداشت. خمینی این درخواست را رد کرد و استدلال کرد که ایران نمی تواند هواپیما را در حالی که با یک شورش کرد بود ، نجات دهد. در صورت پیوستن آیت الله ، اسرائیل می توانست خود را با یک نیروی هوایی ساخته شده توسط اتحاد جماهیر شوروی که توسط یکی از مبارزان برتر آمریکا حمایت می شود-پیدا کند-و یکی از آنها مسلح به بازی در حال تغییر AIM-54 Past-Vide-با فاصله ای از هوا به هوا است. اسرائیلی F-15 در آن زمان هیچ موشکی قابل مقایسه با ققنوس نداشت.
البته این اتفاق نیفتاد. اما درگیری بین جت های جنگنده ساخته آمریکایی طی سالهای بعد در منطقه رخ داد.
در 5 ژوئن سال 1984 ، در میان جنگ ایران و عراق ، نیروی هوایی سلطنتی سعودی F-15 ها یک F-4E ایرانی را به ضرب گلوله کشتند و به دومین مورد آسیب رساندند که فضای هوایی عربستان سعودی را نقض کرد. این حادثه به سرعت منجر به ایستادگی هوایی مختصر اما شدید در مقیاس بزرگ شد ، با این که ایران F-4 های اضافی را که توسط F-14s حمایت می شود ، می کند ، تنها مبارزانی که تهران مجبور به مطابقت با عقاب های ریاض و عربستان سعودی می شوند F-15 و F-5 را در بر می گیرند.
یکی حساب گذشته نگر تخمین زده است که هر دو طرف 60 مبارز در هوا داشتند!
ایستادن تشدید نشد. اگر این امر وجود داشت ، چندین مبارز ، همه آنها ساخته شده از آمریکایی ، می توانستند در هر دو طرف فقط در چند دقیقه از بین بروند.
بعداً در جنگ ایران و عراق ، ارتش آمریكا به طور مستقیم با ارتش ایران ، از جمله در هوا ، هنگامی كه نیروی دریایی را برای اسكورت تكانرهای كویتی پرچم در خلیج فارس مستقر كرد ، درگیری خواهد كرد. در یک حادثه قابل توجه در 8 آگوست 1987 ، یک نیروی دریایی F-14 Tomcat موشک های Sparrow با برد متوسط AIM-7 را در یک F-4 ایرانی که به یک هواپیمای نظارتی P-3 Orion نزدیک شد ، شلیک کرد. در حالی که Tomcat آمریکایی نتوانست فانتوم ورودی ایرانی را پایین بیاورد ، احتمالاً حمله بالقوه موفقیت آمیز به آن اوریون را خنثی کرده است.
(درست کمتر از یک سال بعد ، ناوشکن Aegis USS وینسنس در 3 ژوئیه 1988 به طرز غم انگیزی یک هواپیمای غیرنظامی ایرانی را به ضرب گلوله کشته و همه را در آن کشته است. در وینسنس ایران Airbus A300 را برای حمله به F-14 حمله کرده بود.)
این جدیدترین نمونه های مبارزان ساخته شده آمریکایی با یکدیگر در منطقه روبرو نبودند.
چند دهه بعد ، در اوایل سال 2013 ، نسل پنجم USAF F-22 Raptor Stealth Fighter مستقیماً زیر یک نزدیک F-4 ایرانی ، پرواز نزدیک و به اندازه کافی ثابت برای بررسی تسلیحات آن قبل از پرواز در کنار آن و سیگنال دادن آن به “به خانه”. فانتوم ایرانی سعی در رهگیری هواپیمای بدون سرنشین MQ-1 در ایالات متحده در مورد خلیج فارس داشت
اخیراً ، در ماه مه سال 2025 ، ترکیه F-16 سیگنال های هشدار دهنده را از طریق سیستم های جنگ الکترونیکی خود به جت های اسرائیلی ارسال کرد در حالی که مبارزان اسرائیلی ، بدون شک F-35s ساخته شده توسط آمریکایی ، F-15 یا F-16 ، در حال انجام حملات هوایی از طریق سوریه بودند. اعتقاد بر این بود که هر دو مبارز در آن زمان در فضای هوایی سوریه فعالیت می کردند.
به دنبال آن حادثه ، تحلیلگران رد نمی کنند احتمال ابتلا به سگهای ترکی و اسرائیلی ، برخلاف مکرر ترکی یونانی های ترکی بر فراز دریای اژه ، که بر سوریه رخ می دهد ، به ویژه اگر سیاست های مخالف اسرائیل و ترکیه در آن کشور حتی بیشتر از آن جدا شوند.
با هر دو کشور در حال حاضر کار می کند ناوگان جنگنده همه آمریکایی، از جمله ناوگان دوم و سوم بزرگ F-16 ، خطر مبارزان ساخته شده آمریکایی به طور بالقوه درگیری یا برخورد-همانطور که F-16 یونانی با یک ترکی در یک سگ مسخره اژه در سال 2006 انجام داد-بیش از سوریه نمی تواند کاملاً رد شود.
در حالی که بسیاری از قسمت های فوق ده ها سال قبل به وجود آمده است ، اگر تنش های موجود در کارائیب افزایش یابد و درگیری ها رخ دهد ، ممکن است هنوز هم به عنوان موارد مناسب عمل کنند.
