کشورهای خلیج فارس تقریباً نیمی از جمعیت مهاجر هند را در خود جای داده اند که مهارت و رشد را به اقتصادهای خاورمیانه می بخشد.
ردپای هند در خاورمیانه در اقتصاد لنگر می رود و توسط ژئوپلیتیک تیز می شود. دهلی نو بخش عمده ای از خام خود را وارد می کند ، و در عوض ، خلیج فارس میزبان نیروی کار گسترده هندی است که حواله های آن در اقتصاد هند بازیافت می شود.
در همین زمان ، سرمایه هند شروع به قرار دادن شرط بندی های استراتژیک در سراسر منطقه – به وضوح در بنادر و لجستیک – در حالی که دهلی در یک میانه دشوار بین ایالات متحده ، اروپا و مدار بریکس گسترده که شامل چین ، روسیه و ایران است ، حرکت می کند. این رابطه با ترازهای جدید ، از جمله پیمان دفاعی عربستان سعودی با پاکستان ، حتی به عنوان اصول دیرینه-جریان انرژی ، راهروهای کارگری و سرمایه گذاری های نوظهور-به سمت وابستگی عمیق تر آزمایش می شود.
پروفسور سانتوش مهروترا ، استاد بازدید کننده در دانشگاه حمام در انگلستان ، پایه و اساس انرژی را تنظیم کرد: “در حال حاضر ، هند حدود 80 ٪ از روغن خود را وارد می کند. فقط 20 ٪ در داخل کشور تولید می شود – بنابراین ما به سادگی چاره ای نداریم که به خاورمیانه وابسته باشیم.”
وی ردیابی کرد که چگونه تحریم ها ترکیب عرضه را تغییر شکل داده است: “هند به دلیل تحریم های اقتصادی ایالات متحده و اروپا از ایران متوقف شد و ما بسیاری از آن را با نفت روسیه جایگزین کردیم. این هنوز هم توسط ترامپ مشکل ساز است ، بنابراین به همین دلیل است که هند اخیراً بیش از ایالات متحده به بریکس نزدیکتر شده است.
از آنجا که هند به چهارمین اقتصاد بزرگ تبدیل شده است و مانند چین باید نیازهای انرژی خود را تأمین کند ، حفظ روابط قوی با همه کشورهای خلیج فارس بسیار مهم است
از نظر مهروترا ، استراتژی درایو مقیاس: “از آنجا که هند به چهارمین اقتصاد بزرگ تبدیل شده است و مانند چین باید نیازهای انرژی خود را تأمین کند ، حفظ روابط قوی با همه کشورهای حوزه خلیج فارس کاملاً مهم است.”
وی همچنین به یک اهرم قاره ای اشاره کرد: “ما در بندر چاباهار در ایران سرمایه گذاری کردیم ، با یک خط راه آهن به معنای پیوند دادن افغانستان و آسیای میانه ، با دور زدن پاکستان ، که هرگز به ما ترانزیت اعطا نکرده است.” روابط دولتی به دولت در بالای یک شبکه اقتصادی گسترده تر قرار دارد: “عربستان سعودی نیز شریک اصلی هند بوده است.”
موتور انسانی این راهرو به همان اندازه تعیین کننده است. S. Irudaya Rajan ، استاد مؤسسه بین المللی مهاجرت و توسعه در کرالا ، این مقیاس را تأکید کرد: “هند هم پیوند تجارت و مهاجرت با منطقه دارد و تقریبا نیمی از همه سرخپوستان که در خارج از کشور زندگی می کنند در شش کشور خلیج فارس هستند – عربستان سعودی ، قطر ، بههین ، عمان ، کویت و ایالات متحده عرب آمریکایی امیریتس” او گفت:
وی توضیح داد که چرا این خلیج فارس با مقاصد غربی متفاوت است: “یک مهاجر هندی که به آمریکا می رود ، بعید است پول قابل توجهی را به عقب برگرداند. در خلیج فارس ، بیشتر این کار را انجام می دهد – 80 ٪ خانواده ها را در کشورهای هند پشت سر می گذارند. آنها در مسکن ، بهداشت و آموزش سرمایه گذاری می کنند.
این حجم هر روز نشان می دهد: “شما از همه طرف هند حدود 45 تا 50 پرواز دارید که به خلیج می رسد و هر هواپیما هر بار پر است.” وی این راهرو را با صراحت قاب کرد: “من مسیر بین هند و خلیج فارس را بزرگترین راهرو مهاجرت می نامم ، حتی بیشتر از مکزیک-ما.”
وی در مورد نردبان مهارت ها و درآمد ، افزود: “سه نوع کارگر وجود دارند که از هند می آیند-کم مهارت ، نیمه ماهر و دارای مهارت بالا. در مورد خلیج فارس ، شما تعداد بیشتری از کارگران کم مهارت یا نیمه ماهر دارید ، در مقایسه با مهاجرت ایالات متحده ، که از بهترین مغز هند ساخته شده است.”
وضعیت هنوز ردیف دوم است: “چه کسی دبی را ساخته است؟ مهاجران. چه کسی ابوظبی را ساخته است؟ مهاجران. مهاجران نقش عمده ای دارند ، اما آنها همیشه به عنوان شهروندان درجه دوم رفتار می شوند. شرایط به طور کلی برای آنها بهبود می یابد ، و اخیراً امارات متحده عربی اکنون در مورد ویزاهای طلایی صحبت می کند.”
جمعیت شناسی و تقاضای جهانی خط لوله را باز نگه می دارد: “بسیاری از کشورها اکنون از هند می خواهند توافق نامه های تحرک نیروی کار را امضا کنند زیرا آنها با کمبود نیروی کار روبرو هستند. هند در موقعیتی است که کارگران را تأمین می کند و به ایجاد اقتصادهای خود کمک می کند. چرخه ها و بحران های سیاسی وجود خواهد داشت ، اما شما باید از تحرک جلوگیری کنید.
سرمایه از مردم و انرژی پیروی کرده است ، اگرچه اعدام ناهموار است. مهروترا در یک واقعیت خاورمیانه ، اسرائیل به لایه شرکتی اشاره کرد: “شرکت های بزرگ هند – به ویژه آدانی ، یکی از دوستان نزدیک نخست وزیر مودی – به صاحبان بندر بزرگ در هند تبدیل شده و در خارج از کشور گسترش یافته است. توسعه بندر هیفا به شرکتهای آدانی تحویل داده شد ، و تشویق کرد که بنادر از جمله هافا را به دست بگیرد.”
رابطه ما با اسرائیل فقط از زمانی که نخست وزیر مودی به قدرت رسید ، شکل گرفته است – واقعاً در هفت یا هشت سال گذشته
وی خاطرنشان كرد: روابط ما با اسرائیل نسبتاً جدید است: “رابطه ما با اسرائیل فقط از زمان رسیدن نخست وزیر مودی به قدرت رسیده است-واقعاً در هفت یا هشت سال گذشته. تا حدودی روابط تاریخی ما با فلج را متعادل می كند ، اما بیشتر این نشان می دهد كه هند یک پانچر دفاعی است و اسرائیل تولید کننده اصلی است.” وی یک یادداشت هشدار دهنده در مورد فناوری دوگانه استفاده کرد: “ابزارهای نظارت الکترونیکی اسرائیل توسط دولت هند خریداری شده است و این همکاری هنوز هم ادامه دارد.”
از نقطه نظر سعودی ، عمر کریم ، همکار در مرکز پادشاه فیصل در ریاض ، بر مرکز سنتی گرانش تأکید کرد: “او به خط رسانه گفت:” درگیری اصلی ریاض با هند در میدان انرژی است. “
با وجود درک رسمی ، وی شکاف های تحویل را دید: “از زمان امضای MOUS ، در هر سه زمینه هیچ پیشرفت قابل توجهی رخ نداده است و می توان گفت این رابطه هنوز از پتانسیل کامل آن دور است.”
وی به پروژه های تیتر اشاره کرد که هنوز تحقق نیافته است: “سعودی ها علاقه مند به ایجاد یک پالایشگاه نفتی بوده اند ، اما این امر تحقق نیافته است” – در حالی که پرچم گذاری در جایی که ممکن است پول هندی به دست آورد: “برای سرمایه گذاران هندی ، بخش های نوازی ، گردشگری و املاک در عربستان سعودی وعده ارائه می دهند.”
وی در مورد مفاهیم جدیدتر ، با احتیاط خوش بین ماند: “پروژه ذخیره هیدروژن-حمل و نقل به عربستان سعودی و سپس به بعد به اروپا-امیدوار کننده است ، اما هنوز هیچ کار مهمی در مورد آن انجام نشده است.” در بازار کار ، خوانده شده وی با داستان تقاضای راجان مطابقت دارد: “تقاضا بیشتر برای مشاغل کم درآمد و کم مهارت است که تحت تأثیر سعودی قرار نگرفته اند و در حال حاضر من هیچ تغییر قابل توجهی نمی بینم.”
هند در حال قدم زدن در یک تنگه است و روابط نزدیکی با ایالات متحده ، اروپا و اسرائیل را حفظ می کند ، در حالی که بخشی از BRICS با چین و روسیه نیز هست
همه اینها آشکار می شود در حالی که هند دو کشش گرانشی می کند. Mehrotra تنش استراتژیک را به خود جلب کرد: “هند در حال قدم زدن در یک تنگه است و روابط نزدیکی با ایالات متحده ، اروپا و اسرائیل را حفظ می کند ، در حالی که بخشی از BRICS با چین و روسیه نیز است. این عمل متعادل آسان نیست ، اما این نشان دهنده واقعیت ژئوپلیتیکی هند است.”
وی همچنین هندوستان با گرایش بیشتر را نشان داد: “چین بسیار عمیق تر در خاورمیانه درگیر بوده است ؛ هند این نوع نقش را ایفا نکرده است. اما با هند اکنون چهارمین اقتصاد بزرگ ، نمی تواند در خارج از آن بازی باقی بماند. شما در سالهای آینده هند را بسیار بیشتر خواهید دید.”
راجان همان معضل را از طریق ژئوپلیتیک نیروی کار خواند: “از آنجا که بسیاری از کشورها با کمبود کار روبرو هستند ، هند درخواست توافق نامه های کار را ادامه خواهد داد. هند می تواند با بسیاری از شرکا برای تأمین کارگران و کمک به ساخت اقتصاد خود همکاری کند و این باعث می شود کشور همیشه در سطح بین المللی مرتبط باشد.”
عمل متعادل کننده پس از توافق دفاعی سعودی و پاکستان ، که کریم به عنوان یک تست استرس مستقیم برای پیوندهای هند و سعودی می دید ، سخت تر شد: “من مطمئن نیستم که توافق نامه دفاعی سعودی اخیر با پاکستان چگونه این پروژه ها را تحت تأثیر قرار خواهد داد. فکر می کنم این پیمان به شدت آسیب می رساند. هند ممکن است از برخی از سرمایه گذاری های سرمایه گذاری خارج شود ، و سعودی ها نیز ممکن است در هندوستان احساس کمتری داشته باشند. پاکستان به دلیل روابط دو جانبه با هند ، “وی خاطرنشان کرد.
در همین حال ، مهروترا اطمینان داد که در حال حاضر هند روابط خود را با عربستان سعودی به طور معمول حفظ خواهد کرد: “این بعید به نظر می رسد که روابط هند و سعودی را از بین ببرد. سعودی می داند که هندوستان سریعترین اقتصاد بزرگ در جهان است ، و نیازهای هند و هیدروکربن نیاز به سقوط ندارد. پیوندها در گردشگری و مجموعه ای از صنایع خدماتی ، “وی خاطرنشان کرد.
وی همچنین نتیجه گرفت: “هند در تلاش است تا به ایالات متحده و اروپا نزدیک شود و با کشورهایی در طیف مخالف – چین ، روسیه ، ایران برخورد کند. این راهی نیست که دیپلماسی بین المللی انجام شود ؛ اگر سعی می کنید به طور همزمان در بسیاری از واقعیت های رقابت قرار بگیرید ، می توانید در طولانی مدت عواقب خود را بپردازید.”
