TEHRAN-فرانسه ، انگلستان و آلمان تهدید کرده اند که تا اواخر ماه اوت مکانیسم فوری اسنپ در برابر ایران را تحریک می کنند ، مگر اینکه “پیشرفت قابل توجهی” در بازگرداندن قرارداد هسته ای انجام شود.
باروت با سخنرانی در بروکسل پیش از جلسه وزرای امور خارجه اتحادیه اروپا ، ادعا کرد: “فرانسه و شرکای آن در استفاده مجدد از تحریم های جهانی بر روی اسلحه ، بانک ها و تجهیزات هسته ای توجیه می شوند.
بند Snapback ، تعبیه شده در قطعنامه 2231 شورای امنیت سازمان ملل (2015) ، به هر یک از شرکت کنندگان در برنامه جامع اقدام مشترک (JCPOA) اجازه می دهد تا در صورت “عدم سازگاری” ، کلیه تحریم های قبل از سال 2015 را بر روی ایران بازگرداند.
این روند فقط به یک نامه رسمی به شورای امنیت نیاز دارد و به دنبال آن یک پنجره 30 روزه است که در طی آن تحریم ها به طور خودکار برمی گردند مگر اینکه یک وضوح آن را مسدود کند.
مقامات ایرانی بارها و بارها این تهدید را از نظر قانونی بی اساس و با انگیزه سیاسی محکوم کرده اند.
سخنگوی وزارت امور خارجه اسماعیل باكای تأكید كرد كه جنگ 12 روزه آمریكا و رژیم اسرائیل با ایران ، كه به طور غیرقانونی تأسیسات هسته ای ایران را هدف قرار داده و آسیب دیده است ، اساساً منطقی Snapback را تضعیف كرد.
وی با اشاره به اینكه نقض اروپایی JCPOA بیشتر آنها را از استناد به مقررات خود رد می كند ، گفت: “متوسل شدن به این مکانیسم فاقد هرگونه توجیه حقوقی ، سیاسی یا اخلاقی است.”
وزیر امور خارجه عباس آراگچی هشدار واضح تری را ارائه داد: فعال سازی Snapback به طور برگشت ناپذیر نقش اروپا را در پرونده های هسته ای ایران پایان می دهد.
وی با تأکید بر اینکه دیپلماسی نیاز به بی طرفی دارد ، نه تهدید ، گفت: “اگر کشورهای اروپایی (با سازوکار) پیش بروند ، حل و فصل هسته ای ایران بسیار پیچیده تر خواهد شد.”
وی همچنین اعتبار اروپا را در مصاحبه با لو موند زیر سؤال برد: “چگونه می توان از ایران خواسته شد كه وقتی اروپا از محکوم کردن تجاوز اسرائیل امتناع ورزد ، از این قوانین پیروی کند؟”
معاون وزیر امور خارجه ، كظم غاریب آبادی ، اقدامات شدیدتری را بیان كرده است ، و خاطرنشان كرد كه ایران تمام همکاری ها را با آژانس بین المللی انرژی اتمی به حالت تعلیق درآورد و پیشنهاد می كند كه خروج از پیمان منع گسترش سلاح های هسته ای (NPT) گزینه ای است.
ایمان و فرسایش دیپلماسی اروپایی
تهدید فوری به دنبال حملات تحت حمایت رژیم اسرائیل به ایران است که باعث کشته شدن دانشمندان هسته ای و هدف قرار دادن امکانات هسته ای غیرنظامی شد.
سکوت غربی در طی این حملات – و توصیف صدراعظم آلمان ، فریدریچ مرز از آنها به عنوان “کار کثیف” که توسط پروکسی انجام شده است – از نظر تهران ، سیاسی سازی آژانس آژانس آژانس آژانس و ایمان اروپا در معرض دید قرار گرفت.
از نظر انتقادی ، ایران استدلال می کند که اروپا با نقض مداوم تعهدات خود پس از خروج واشنگتن از معامله تحت دوره اول دونالد ترامپ ، حقوق JCPOA خود را از بین برد:
– مکانیسم تجارت Instex به طرز چشمگیری انجام نشد ، و فقط معاملات جزئی پزشکی را پردازش کرد.
– شرکت های اروپایی (به عنوان مثال ، کل ، زیمنس) ایران را تحت فشار ایالات متحده رها کردند.
– صادرات نفت به اروپا از 2.5 میلیون تا زیر 400000 بشکه روزانه پس از سال 2018 کاهش یافته است.
بسیاری در ایران معتقدند که اروپا اعتبار خود را در مورد توافق هسته ای از دست داده است. آنها استدلال می كنند كه كشورهای اروپایی نه تنها نتوانسته اند ایران را به دلیل خسارات ناشی از تحریم های ایالات متحده جبران كنند ، بلكه آنها نیز حمله به خاک ایران ، نقض تعهدات و تضعیف اعتماد را نیز انجام دادند.
از این دیدگاه ، اروپا و متحدانش این معامله را بی ربط کرده اند و حق ندارند خواستار پیروی کامل از ایران شوند.
علاوه بر این ، Snapback کانال های دیپلماتیک را نابود می کند.
فعال سازی مجدد تحریم های قبل از سال 2015 ، شش قطعنامه سازمان ملل را احیا می کند ، از جمله تحریم سلاح و یخ های دارایی-اقدامات ایران پس از سالها زنده ماندن حداکثر فشار ، “را برکنار” می کند.
در نتیجه ، این می تواند تهران را به سمت عقب نشینی NPT سوق دهد و آن را از بازرسی های آژانس بین المللی انرژی هسته ای و تعهدات عدم تکثیر آزاد کند.
همانطور که دیپلمات برتر ایران آراگچی هشدار داده است ، اروپا با یک انتخاب روبرو است: “نقش سازنده یا تحریک”. وی هشدار داد ، انتخاب دومی ، E3 را بی ربط در بی ثبات ترین بحران غرب آسیا ارائه می دهد.
با انقضاء قطعنامه 2231 در ماه اکتبر ، مهلت اوت E3 ممکن است تصمیم بگیرد که آیا دیپلماسی زندگی می کند یا در یک بحران تولید شده آسیب وثیقه می شود.
