رئیس جمهور Prabowo Subianto به تازگی اولین سفر ایالتی خود را به عربستان سعودی از زمان تصدی مقام در اکتبر 2024 به پایان رسانده است. در طی سه روز در ریاض ، وی از یک تیتر رونمایی کرد 27 میلیارد دلار معاملات سرمایه گذاری-یک چهره چشمگیر ، اما این به معنای کمی است ، مگر اینکه این تعهدات به پیشرفت واقعی و روی زمین تبدیل شود.
سفر دنبال شد یک تور قبلی در ماه آوریل امارات متحده عربی ، قطر و مصر ، نشانگر هدف اندونزی برای تعمیق روابط در خاورمیانه است. با این حال با صرفه جویی در عربستان سعودی – بازیکن محوری منطقه – برای آخرین بار ، جاکارتا برخی از ابروها را بلند کرد. ریاض فقط توقف دیگری نبود. این باید سنگ بنای دسترسی Prabowo بود. ورود دیر هنگام این تصور را ایجاد کرد که اندونزی با پویایی قدرت منطقه کمی از قدم خارج شده است. اکنون ، آن را باید بازی کند و قصد پایدار و استراتژیک را نشان دهد.
یک منطق واضح در پشت زمان وجود دارد. با کند شدن حرکت اقتصادی چین و غرب به سمت داخل می چرخد - به ویژه در میان دولت دوم ترامپ که با افزایش تعرفه ها و حمایت گرایی مشخص شده است – هندوستان به طور جدی به دنبال شرکای استراتژیک و اقتصادی جدید است. خاورمیانه با ذخایر سرمایه عمیق خود و فشار به تنوع فراتر از نفت ، فرصتی مهم را ارائه می دهد که جاکارتا نمی تواند از آن غافل شود.
نظر: این چین است که در خاورمیانه “جنگ سرد” را به دست آورده است
مهمترین نتیجه این بازدید ، راه اندازی این بود Dewan Koordinasi tertinggi (شورای هماهنگی عالی) ، در چارچوب های موجود عربستان سعودی با ایالات متحده و چین الگوبرداری شده است. این شورا برای هدایت همکاری در تجارت ، انرژی ، دفاع ، کار و فناوری طراحی شده است. این معماری نهادی بسیار حیاتی است – اما تنها درصورتی که هر دو طرف فراتر از تشریفات حرکت کنند و در همکاری واقعی و پایدار سرمایه گذاری کنند ، موفق خواهد شد.
اندونزی دارای سابقه شطرنجی در امضای توافق نامه های بزرگ در خاورمیانه است که شکست خوردن برای تحقق اکنون Prabowo فرصتی برای تغییر آن روایت دارد. عربستان سعودی نیز همینطور است. موفقیت بیشتر از اظهارات مشترک و دستهای تشریفاتی نیاز دارد – این امر خواستار کار مداوم ، مالکیت مشترک و پاسخگویی متقابل است.
27 میلیارد دلار سرمایه گذاری تعهد شده دارای انرژی پاک ، حمل و نقل هوایی و زیرساخت های دیجیتال است. اما تعداد زیادی کافی نیست. این پروژه ها به هماهنگی فنی ، هماهنگی نظارتی و اراده سیاسی بی امان برای ماندن در مسیر نیاز دارند.
انرژی آزمایش Litmus خواهد بود. ACWA Energy – شرکت تجدید پذیر پرچمدار عربستان سعید –امضا شده معاملات با پرتامینا برای توسعه پروژه های انرژی پاک در مجموع 10 گیگاوات و 500 مگاوات. در صورت اجرای ، اینها گام اصلی در انتقال انرژی اندونزی را نشان می دهد. اما پروژه های در مقیاس بزرگ با شرکای خاورمیانه اغلب با تأخیر روبرو شده اند. این بار ، اعدام باید بر تبلیغات مقدماتی باشد.
در جبهه ژئوپلیتیک ، پرابوو و ولیعهد محمد بن سلمان صادر شده بیانیه مشترک محکوم به اقدامات اسرائیلی در غزه و رد جابجایی اجباری فلسطینی ها. این حرکت محکم ، به موقع و قابل توجه بود – به ویژه برای Prabowo ، که قبلاً شناور یک برنامه بحث برانگیز برای تخلیه غیرنظامیان غزه ، یک پیشنهاد گسترده مورد انتقاد و خارج از همگام با احساسات در سراسر جهان اسلام. آخرین موضع وی حاکی از آگاهی عمیق تر از خلق و خوی منطقه ای و سهام سیاسی است.
بخوانید: قطر و اندونزی باید صندوق 4 میلیارد دلاری خود را به انرژی تجدید پذیر منتقل کنند
با این وجود ، بیانیه مشترک به زبان آشنا ، اگر به طور فزاینده ای توخالی باشد ، تکیه می دهد-با تأیید یک راه حل دو کشور. با توجه به مقیاس حمله مداوم اسرائیل به غزه و تعمیق اشغال ، این مدل دو کشور هرگز غیرممکن تر به نظر نمی رسد. اگر اندونزی و عربستان سعودی واقعاً مایل به ایفای نقش سازنده باشند ، آنها باید فراتر از فرمول های بلاغی حرکت کنند. به جای اینکه به سمت عادی سازی بپردازند – به عنوان اسرائیل امیدها– آنها باید برای اعمال فشار سیاسی و اقتصادی واقعی ، خواستار پاسخگویی و حفاظت های مشخص برای حقوق فلسطین ، هماهنگ شوند.
در همین حال ، تنش های منطقه ای در حال افزایش است. اعتصابات اخیر اسرائیل به مکانهای هسته ای ایران به طرز خطرناکی خطر درگیری گسترده تر را افزایش داده است. این لحظه ای برای جاکارتا و ریاض است که با هم قدم می زنند-نه فقط صداهایی برای افزایش مقاومت ، بلکه به عنوان بازیکنان فعال که مایل به پاسخگویی اسرائیل و متحدین آن هستند. این بدان معناست که سیاست های چالش برانگیز که باعث خشونت می شود ، از استانداردهای مضاعف استفاده می کند و به پایان می رسد برای پایان دادن به مصونیت از مجازات های مکرر حقوق بین الملل. این منطقه نمی تواند جنگ دیگری داشته باشد – و اندونزی و عربستان سعودی از این امر اخلاقی و سیاسی برخوردار هستند تا خواستار محدودیت ، مسئولیت و بازگشت به دیپلماسی شوند.
Prabowo نیز خطاب یک نگرانی اصلی داخلی: مدیریت حج. زیارت امسال بود زرنگ با سازماندهی ، مشکلات ویزا و حمایت ناکافی از زائران اندونزی. Prabowo با مطرح کردن این مسائل به طور مستقیم با MBS و انجام UMRAH در هنگام بازدید ، با صدای دیپلماتیک در حالی که به نگرانی های رای دهندگان در خانه می ماند ، با صدای دیپلماتیک برخورد کرد.
وی همچنین دعوت نامه ای را برای بازدید متقابل توسط MBS انجام داد – یک حرکت هوشمندانه برای حفظ حرکت. اما اگر این بازدید تحقق یابد ، باید بیش از یک عکس از عکس باشد. این باید به عنوان یک پاسگاه عمل کند: چه چیزی پیش می رود؟ چه چیزی متوقف شده است؟ و از کجا می توان همکاری های عمیق را باز کرد؟
در نهایت ، انتشار مطبوعات بخش آسان است. تحویل جایی است که رهبری آزمایش می شود. هم اکنون هر دو کشور باید موانع بوروکراتیک را پاک کنند ، مقررات را هماهنگ کنند ، تیم های متخصص را مستقر کنند و از شفافیت در اجرای آن اطمینان حاصل کنند.
روابط بین اندونزی و عربستان سعودی باید فراتر از نمادگرایی باشد. هیچ یک از طرفین نمی توانند مشارکت ایجاد شده بر روی نوری و وعده های خالی را داشته باشند. هر دو جاکارتا و ریاض به دنبال همکاری معنادار و نتایج محور هستند-و اکنون باید ثابت کنند که می توانند آن را تحویل دهند. این به معنای حرکت توافق نامه های تشریفاتی گذشته و متعهد شدن به اجرای واقعی ، با جدول زمانی روشن ، نتایج قابل اندازه گیری و پاسخگویی مشترک است. فقط در این صورت می توان این رابطه را به مشارکت استراتژیک هر دو کشور پیش بینی کرد.
بازدید پرابوو یک حرکت شدید بود. آنچه اتفاق می افتد بعد مشخص خواهد کرد که آیا این یک نقطه عطف واقعی است – یا فقط یک فرصت از دست رفته دیگر.
نظر: رسانه های اندونزی نباید به صداهای طرفدار اسرائیل بپردازند
نظرات بیان شده در این مقاله متعلق به نویسنده است و لزوماً منعکس کننده سیاست تحریریه مانیتور خاورمیانه نیست.
