دو سال و نیم پیش ، یک سرباز انگلیسی “ارسال” را از طریق ایمیلی که برای پرداخت صدها میلیون پوند برای مالیات دهندگان و تغییر زندگی هزاران نفر ، فشار آورد.
این ایمیل شامل نام و جزئیات بیش از 18000 نفر بود که تحت طرح اسکان مجدد افغانستان درخواست پناهندگی کرده بودند ، که بسیاری از آنها اهداف آشکاری برای انتقام جویی توسط طالبان بودند.
از آن زمان ، تعداد بیشتری از مردم برای اطلاع از این نشت آمده اند ، اما با این وجود این خبر تا این هفته مخفی باقی مانده است ، که توسط یک عملکرد فوق العاده دولت محافظت می شود.
اکنون که جزئیات نشت و طرح اسکان مجدد مخفی متعاقب آن عمومی است ، سؤالاتی به چه کسی می دانست که چه کسی و چه زمانی؟
2022
فوریه
مأموران نظامی از یک سرباز که از دفتر مرکزی نیروهای ویژه کار می کند ، می خواهند تا به تأیید نام افرادی که متقاضی پناهندگی تحت سیاست های جابجایی و کمک های افغانستان (ARAP) بودند ، کمک کند.
این سرباز یک صفحه گسترده حاوی 18000 نام را به تماس های افغانستان در انگلستان می فرستد ، که سپس آن را به دیگران در افغانستان منتقل می کنند. مقامات می گویند که این سرباز فقط قصد ارسال 150 نام را برای تأیید داشت و نمی دانست که کل بانک اطلاعاتی در واقع در صفحه گسترده یا در ردیف های پنهان یا روی یک برگه پنهان موجود است.
2023
اوت
وجود بانک اطلاعاتی ، که از زمان ارسال آن مخفی مانده بود ، هنگامی که یکی از افغان ها – که ظاهراً ادعای پناهندگی خود را امتناع کرده بود – عمومی می شود – در فیس بوک تهدید می کند که آن را منتشر کند.
افغان ها در گروه فیس بوک هشدار دهنده مخاطبین بریتانیا هستند ، که یکی از آنها پس از آن به وزیر دفاع آن زمان جیمز هپپی و سپس وزیر دفاع Shadow ، لوک پولارد ارسال می کند تا آنها را از نقض امنیتی احتمالی بگوید.
وزارت دفاع سپس با مقامات وزارت امور خارجه ، MI6 و GCHQ همکاری می کند تا منبع نشت را شناسایی کند. وزرا از ادارات مختلف در اتاق توجیهی کبرا به همراه گوین جنکینز ، مدیر نیروهای ویژه ، برای گفتگو در مورد پاسخ آنها ملاقات می کنند.
در همین حال ، افغان ها با دیوید ویلیامز ، روزنامه نگار روزنامه دیلی میل تماس می گیرند تا در مورد این داستان به او بگویند. ویلیامز با وزارت دفاع تماس می گیرد ، که از او می خواهد تا انتشار را از بین ببرد تا زمانی که بتواند تحقیقات بیشتری را انجام دهد.
در روز جمعه 25 اوت ، بن والاس ، وزیر دفاع در حال خروج ، شخصاً برای جلوگیری از عمومی شدن جزئیات در دادگاه ها اقدام می کند. قرار است این حکم چهار ماه به طول انجامد و به دولت فرصت می دهد تا کسانی را که از افغانستان تحت تأثیر قرار گرفته اند ، هوایی کند و آنها را به انگلیس برساند.
سپتامبر
دو روز پس از اینکه گرانت شاپس وزیر دفاع شد ، قاضی رابین نولز نه تنها این حکم را اعطا می کند ، بلکه آن را به یک عملکرد فوق العاده ارتقا می دهد ، به این معنی که نه تنها جزئیات نشت را نمی توان گزارش داد ، بلکه خود این حکم نیز نمی تواند باشد.
ماه نوامبر
مقامات تصمیم می گیرند 150 نفر اولیه را تحت تأثیر نشت افغانستان به انگلیس تحت مسیر پاسخ جدید و مخفی افغانستان جابجا کنند. تعداد کل برای استفاده از آن مسیر در نهایت تا زمان تعطیل دولت کار در ژوئیه 2025 به 6،900 افزایش می یابد.
دسامبر
Heappey جان هیلی ، سپس وزیر دفاع Shadow را در مورد نشت و پاسخ خلاصه می کند ، در عین حال باعث می شود که هیلی در معرض عملکرد فوق العاده باشد. هیلی تهدید حقوقی را جدی می گیرد و به رهبر حزب خود Keir Starmer در مورد آن نمی گوید.
در این زمان ، رئیس مجلس عوام ، لیندسی هویل نیز از آنچه اتفاق افتاده است آگاه می شوند.
2024
ماه آوریل
مسیر پاسخ افغانستان شروع به کار می کند.
ماه مه
قاضی مارتین چمبرلین دستور حذف SuperInjunction را صادر می کند ، اما این تصمیم با موفقیت توسط دولت تجدید نظر می شود.
اکتبر
با ورود به دولت سه ماه قبل ، وزرای کار تصمیم می گیرند که برنامه اسکان مخفی را مجدداً طراحی کنند و آن را در معرض دید عموم قرار دهند.
ماه نوامبر
دولت جدید اعمال می شود که SuperInjunction افزایش یافته است.
در طول دادرسی ، چمبرلین در طی دادرسی می پرسد که چگونه ممکن است دولت بتواند جزئیات آنچه اتفاق افتاده را فاش نکند ، با توجه به اینکه اکنون هزینه کل طرح های اسکان افغانستان می تواند به 7 میلیارد پوند برسد. با این وجود ، او درخواست را اعطا می کند.
2025
ژانویه
شش ماه پس از پیروزی در انتخابات ، لابراتوار تصمیم می گیرد تا بررسی کند که چه گزینه هایی برای طرح اسکان مخفی دارد. این کمیسیون توسط پل ریمر ، یک کارمند بازنشسته دولت و گزارش در “اواخر بهار” هدایت می شود. یک بار دیگر ، دولت با موفقیت اقدام به گسترش SuperInjunction می کند.
راهپیمایی
دولت از رهبر حزب محافظه کار ، Kemi Badenoch ، به توجیهی در مورد نشت و طرح جابجایی مخفی دعوت می کند ، اما آن را فوری نمی کند و او در آن شرکت نمی کند.
ژوئن
Rimmer گزارش خود را ثبت می کند ، و با یافتن “شواهد کمی در مورد قصد طالب (Sic) برای انجام یک کمپین مجازات” علیه کسانی که در این لیست نامگذاری شده اند.
این بررسی می افزاید: “مجموعه داده های واقعی (در مقابل برخی از دانش” از بین رفتن داده ها “) ممکن است تقریباً به همان اندازه که در ابتدا می ترسید گسترش نیافته باشد … ما معتقدیم بعید است که این مجموعه داده ها مجرد یا قطعی باشد ، اطلاعاتی را قادر می سازد و یا باعث می شود که طالب عمل کند.”
اکنون دولت به بادنوچ می گوید “فوری” است که او در مورد اوضاع شرح داده شده است ، اما جلسه ای تا 14 ژوئیه اتفاق نمی افتد.
ژوئیه
براساس گزارش ریمر ، چمبرلین می گوید اکنون به او توجه کرده است که این حکم را حذف کند. سه روز بعد ، در 4 ژوئیه ، دولت می گوید که در حال پایان دادن به طرح جابجایی مخفی است و برای حذف SuperInjunction اعمال می شود.
چمبرلین دستور می دهد که عملکرد فوق العاده در 15 ژوئیه ساعت ظهر پس گرفته شود و به دولت فرصت می دهد تا با هر کس دیگری که تحت تأثیر قرار گرفته باشد تماس بگیرد و در صورت لزوم اقدامات محافظتی انجام دهد.
