پس از بازگشت یک بازگشت سیاسی خیره کننده ، ترامپ را برای دومین دوره در کاخ سفید به عقب برگرداند ، نتیجه یک دلهره معمولی و ترامپ برای یک معامله پس از 100 روز هنوز مشخص نیست.
اصطلاح جدید ترامپ با بازگرداندن کمپین به اصطلاح “حداکثر فشار” آغاز شد ، این بار با هدف تهاجمی بخش های انرژی و نفت ایران ، از جمله واردکنندگان چینی و پالایشگاه های مستقل را که نفت خام ایران را پردازش می کند ، هدف قرار داد.
از زمان تصدی ترامپ ، ارز ایران در ابتدا با 80،000 ریال به دلار کاهش یافت. با این حال ، اخیراً به دلیل افزایش خوش بینی در مورد مذاکرات هسته ای بین واشنگتن و تهران ، ارزش خود را به دست آورده است.
این مسیر دیپلماتیک در کنار برنامه های احتمالی احتمالی نظامی دنبال می شود ، با این که ترامپ بارها و بارها هشدار می دهد که در صورت عدم دستیابی به معامله ، “بمباران خواهد شد.”
رئیس جمهور در طی مصاحبه NBC Information در ماه مارس گفت: “این بمباران می کند که امثال آنها قبلاً ندیده اند.”
علائم استقرار نظامی مشهود است: بمب افکن های استراتژیک که در نزدیکی ایران در دیگو گارسیا قرار دارند ، افزایش هواپیماهای آمریکایی در دوحه ، و اعتصابات شدید علیه حوثی های تحت حمایت ایران در یمن-همه به عنوان زمینه ای برای مذاکرات مداوم خدمت می کنند.
“عجله ، متناقض”
سرلشکر بازنشسته اندرو فاکس در مصاحبه ای با ایران بین المللی گفت: سیاست ایران ترامپ تا کنون عضلانی اما متناقض به نظر می رسد.
فاکس اظهار داشت: “ترامپ انعطاف پذیری نظامی را نشان می دهد اما او از تمام اهرم های آمریکا استفاده نمی کند.” “از نظر زمان بندی ، اقتصاد ایران در حال تلاش بود. این می توانست بیشتر از آن استفاده شود. ما به محض اعلام مذاکرات ، 20 ٪ پرش را دیدیم.
فاکس رویکرد ترامپ را تا آنجا که “مخلوط ، عجله و متناقض” توصیف کرد.
فاکس ، که اکنون یکی از همکاران پژوهش در انجمن هنری جکسون است ، گفت: “ما می دانیم که ترامپ بیش از هر چیز معامله ای را ارزیابی می کند. او فوق العاده جنگ است. او دوست ندارد از اهرم نظامی حکمرانی استفاده کند.”
یکی از دلایل این عجله ممکن است مهلت 60 روزه تحمیل شده ترامپ برای دستیابی به توافق هسته ای با رهبر عالی ایران آیت الله خامنه ای باشد. به گزارش خبرنامه Outlet Axios ، ترامپ این جدول زمانی را در نامه ای که اندکی پس از تصدی مقام خود تحویل داده شد ، صادر کرد.
سرعت در مقابل ماده
هالی دگرس ، خالق خبرنامه The Iranist و یکی از همکاران ارشد در موسسه واشنگتن ، هشدار داد که رویکرد سریع مسیر ترامپ با توجه به موضوعات مهم مانند حقوق بشر ، به خطر می افتد.
دگرس گفت: “این عجله ممکن است مهلت 60 روزه ترامپ را برآورده کند.” “اما این باعث می شود که موضوعات کلیدی گذشته که مستحق مذاکرات عمیق تر هستند ، عجله کند.”
Dagres اظهار داشت که معیارهای حقوق بشر می تواند به تحریم ها تسکین یابد – اعتراض به برنده جایزه نوبل Narges Mohammadi و سایر فعالان داخل ایران به دلیل تلاش برای درج حقوق بشر در بحث های هسته ای.
پیام رسانی مختلط از تیم ترامپ
با افزودن این سردرگمی ، فرستاده ویژه ایالات متحده در خاورمیانه استیو ویتکوف اخیراً اظهارات عمومی متناقض را در مورد هدف مذاکرات صادر کرد.
در تاریخ 14 آوریل ، ویتکوف به فاکس نیوز گفت که ایالات متحده ممکن است ایران را برای حفظ غنی سازی اورانیوم در افراد مجاز توسط قرارداد هسته ای 2015 (3.67 ٪) تحت تأیید دقیق بپذیرد.
با این حال ، یک روز بعد ، وی بر رسانه های اجتماعی اصرار داشت که “معامله ترامپ” باید ایران را ملزم به “متوقف کردن و از بین بردن” برنامه غنی سازی خود کند.
به گفته بهنام بن تولبلو ، همکار ارشد بنیاد دفاع از دموکراسی ها (FDD) ، تضاد آشکار می تواند استراتژیک باشد.
Talblu گفت: “رئیس جمهور در واقع دوست دارد عدم اطمینان را پرورش دهد.”
از قضا ، Taleblu افزود ، بزرگترین موفقیت ترامپ تاکنون تا حد زیادی ناشناخته شده است.
“موفق ترین عنصر سیاست ایران حتی توسط سیاسی های سخت و سخت که به رئیس جمهور اعتقاد دارند ، جشن گرفته نشده است ، و این به دست آوردن جمهوری اسلامی ایران تحت علی خمنی است که به طور مستقیم یا غیرمستقیم با دولت ترامپ درگیر شود.”
روزهای اولیه ، نتایج نامشخص
برای کامرون خانسارینیا ، مدیر سیاست های ایران-آمریکایی از اتحادیه ملی دموکراسی در ایران (NUFDI) ، قضاوت خیلی زود است.
Khansarinia گفت ، سبک غیرقابل پیش بینی ترامپ ، پیش بینی حرکت بعدی خود را دشوار می کند. اما او از سیاست اول دوره ایران ترامپ به عنوان مؤثرترین حاکمان تئوریک ایران ستایش کرد-و می بیند که اکنون مضامین مشابهی در حال ظهور است.
Khansarinia گفت: “من فکر می کنم او یک استراتژی دارد. فقط هنوز وقت لازم برای تحمل میوه نداشته است.” “برای یک استراتژی موفق ایران ، تنها کاری که او باید انجام دهد این است که به دوره اول خود برگردد و آن سیاست ها را اجرا کند.”
سبک غیرقابل پیش بینی رئیس جمهور ترامپ ممکن است تهران را مجبور به مذاکره کند – یک دستاورد یا یک اشتباه بسته به جایی که شخص در طیف سیاسی قرار دارد.
سیاست فعلی ایران وی منعکس کننده یک تغییر استراتژیک از اولین دوره خود است ، و ترکیب بیش از حد دیپلماتیک با تهدیدهای آشکار حمله ، که عقل آن نامشخص است.
