بوهاn زوج سالخورده انگلیسی که توسط وابسته به به مدت هفت ماه بدون اتهام در مورد بازداشت خود برای اولین بار صحبت کرده است ، و یک دوره مبهوت را توصیف می کند که در آن هرگز به آنها گفته نشده است که چه اشتباهی انجام داده اند – و از اجرای اعدام می ترسیدند.
پیتر ، 80 ساله و باربی رینولدز، 76 ساله ، در حالی که روز جمعه هواپیما را در دوحه پیاده می کردند ، لبخند می زدند و می لرزیدند و از دولت های انگلیس و قطری بخاطر کارشان برای تأمین آزادی خود تشکر کرده اند.
در یک سری دقیق از پاسخ های ارائه شده به مستقل روز دوشنبه ، این زوج از معالجه بدشان و دروغهای گفته شده توسط طالبان در هنگام بازداشت ، انتقاد کردند و نشان می دهند که می دانند که برای همیشه در کشور جنگ زده خانه خود را پشت سر می گذارند.
آنها می گویند این یک “رمز و راز” است که چرا طالبان اکنون آنها را آزاد کرده اند و افزودند که مقامات دولتی به آنها گفته اند که هیچ معامله ای برای تأمین آزادی خود انجام نشده است.
این زوج در سال 1970 در کابل ازدواج کردند و 18 سال گذشته در افغانستان زندگی کرده اند و برنامه های آموزش و آموزش را برای زنان و دختران اجرا می کنند. آنها معتقد بودند كه كار آنها برای مردم افغانستان ، همراه با سن آنها ، آنها را به اهداف بعید برای طالبان تبدیل می كند و وقتی این گروه در اوت 2021 به قدرت رسید ، فرار نکردند.
این زوج در تاریخ 1 فوریه امسال به همراه دوست آمریکایی خود فی هال ، که هواپیمایی را برای سفر با آنها اجاره داده بود ، دستگیر شدند. یک مترجم افغان که با آنها کار می کرد نیز دستگیر شد. در ابتدا ، طالبان گفتند كه پرواز كه رینولدز و دوستانشان در آن سفر می كردند “با دولت محلی هماهنگ نبودند” ، و تأیید كردند كه آنها به یك زندان در كابل فرستاده شده اند. بعداً ، آنها ادعا كردند كه این زوج “قانون افغانستان را نقض كرده اند” ، اما دقیقاً مشخص نکردند.
این زوج توصیف موضوعات بهداشتی را که در هنگام بازداشت از آنها متحمل شده اند ، توصیف می کنند و گفتند که با آنها مانند جنایتکاران رفتار می شوند و به قاتلان زنجیر می شوند. آنها هرگز متهم نشده بودند و حتی نمی گفتند چه جنایاتی را قرار داده اند که مرتکب شده اند ، و هنوز هم تا به امروز نمی دانند.
آقای رینولدز گفت: “ما هیچ اشتباهی انجام نداده بودیم ، و در ابتدا به ما گفته شد که فقط چند دقیقه به عنوان میهمانان دولت بازداشت شده ایم. با این حال ، وقتی من به دادگاه منتقل شدم ، مچ پا و دستانم را به همراه قاتلان و تجاوز به دست آوردم.”
وی گفت که این زوج از زمان دستگیری در ماه فوریه در 10 زندان مختلف نگهداری شده اند. وی گفت: “ما بیشتر اوقات با احترام رفتار می شدیم ، اما احساس ناتوانی بزرگی کردیم.”
آقای رینولدز با سؤال در مورد بدترین لحظه آنها در بازداشت ، گفت: “بدترین لحظه از بین رفت و پس از 55 سال ازدواج با بهترین دوست من به عنوان یک زوج از هم جدا شد.”
خانم رینولدز گفت که لحظه ای که آنها از هم جدا شدند ، بدترین قسمت از مصیبت برای او بود و توصیف کرد “دیدن شوهر 80 ساله من که در تلاش است تا با دستان خود وارد یک کامیون پلیس شود و مچ پا زنجیر شود”.
آقای رینولدز با بیان اینکه این زوج بارها خواسته شده بودند که بنشینند و در مورد اوضاع با طالبان صحبت کنند ، گفت: “ما هرگز به ما گفته نشده است که ما دستگیر شده ایم یا هنوز در حال نگه داشتن هستیم.”
این زوج گفتند ، پس از دستگیری در ماه فوریه ، آنها “در میان زندگی کردند و با صدها نفر از زندانیان امارات اسلامی افغانستان به مدت سه و نیم صحبت کردند.” اما برای 120 روز آینده آنها در سلولهای انفرادی قرار گرفتند و از سایر نقاط جهان قطع شدند.
آقای رینولدز گفت: “هنگامی که آزادی (ما) اتفاق نیفتاد ، ما مجبور شدیم با این فکر که هرگز آزاد نمی شویم ، مقابله کنیم ، یا اینکه حتی تا زمان اعدام نیز نگهداری می شدیم.”
فرزندانشان قبلاً گفته بودند مستقل در مورد ترس آنها مبنی بر اینکه آقای رینولدز در صورت عدم دریافت داروهای خود ، که توسط طالبان محروم می شد ، در زندان می میرد.
آقای رینولدز گفت: “ما هر دو در طول هفت و نیم با مشکلات بهداشتی روبرو شدیم ، از جمله کم خونی شدید ، سکته مغزی احتمالی یا حمله قلبی ساکت و مشکلات گردش خون و قلب.”بشر
خانم رینولدز افزود: “ما سه ماه و نیم اول غذای زندان بسیار روغنی و شور را در سلولهای مربوطه خوردیم. سپس ما از زندان پال-کرکی خارج شدیم و دو ماه قبل از حرکت به اتاقی بالاتر از زمین ، در یک سلول زیرزمین نگهداری شدیم.”
برای دو ماه گذشته در زندان ، این دو گفتند که در واقع “به عنوان مهمان … با غذای خوب و مهربانی” رفتار می شوند. اما این دو نفر “از اینکه چرا هر یک از این اتفاقات رخ داده است ، ناراحت هستند و بسیار خوشحال هستند که این مصیبت به پایان رسیده است”.
آقای رینولدز گفت: “این یک رمز و راز است که چگونه یا چرا ما آزاد شده ایم. ما توسط دولت های قطری و انگلیس به ما گفته شد که هیچ معامله ای انجام نشده است.” وی گفت: “ما چیزهای زیادی برای پردازش داریم ؛ ما افراد با کیفیت ، خانه و تمام دارایی هایمان را پشت سر می گذاریم.”
این زوج گفتند که اکنون به روایت فرزندان خود در مورد چگونگی تجربه این زمان آسیب زا گوش می دهند و همه آنچه را که در هشت ماه گذشته آشکار شده است ، پردازش می کنند.
و با تأیید تأثیر زندگی و کار آنها در بازداشت غیر قابل توضیح ، این زوج اظهار داشتند که احتمالاً هرگز به افغانستان برنمی گردند – این بدان معنی است که خانه و دوستان دیرینه خود را برای همیشه پشت سر می گذارند.
این زوج گفتند: “ما به بسیاری از افغان های شگفت انگیز که می دانیم آینده مثبتی را برای کشورشان بدون ما به وجود می آورند ، اطمینان داریم.”بشر
