عفو بین الملل روز دوشنبه خواستار کمک های فوری بشردوستانه برای رسیدگی به بحران تشدید کننده به دنبال زلزله 6.0 با بزرگی بود که در تاریخ 31 اوت در شرق افغانستان رخ داد.
کل روستاها در استان های کونار ، نانگرهار و لاگام نابود شدند و هزاران نفر کشته یا مجروح و خانواده های بی شماری را بدون سرپناه رها کردند. در الف بیانیه، بابو رام پانت ، معاون منطقه ای عفو بین الملل برای آسیای جنوبی ، “عمیق ترین تسلیت به خانواده هایی که عزیزان خود را در زلزله ویرانگر از دست داده اند” ابراز کرد و از مقامات طالبان خواستند که از “دسترسی فوری و ناخواسته به سازمان های بشردوستانه” اطمینان حاصل کنند.
عفو تأکید کرد که تسکین باید بدون تبعیض توزیع شود و در اولویت های بیشتر در معرض خطر قرار گیرد ، از جمله زنان ، کودکان ، افراد مسن و افراد دارای معلولیت. این سازمان همچنین زمینه های بشردوستانه گسترده تر را تأکید کرد و خاطرنشان کرد: نزدیک به 22 میلیون افغانی در حال حاضر به دلیل بحران های ترکیبی ، عقب نشینی اهدا کنندگان و تبعیدهای انبوه نیاز به کمک دارند.
فدراسیون بین المللی جوامع صلیب سرخ و هلال احمر (IFRC) تجدید نظر اضطراری برای 25 میلیون فرانک سوئیس برای حمایت از بهبود فوری و طولانی مدت. IFRC با همکاری با انجمن هلال احمر افغانستان ، طرحی را برای تهیه پناهگاه اضطراری ، کمک های نقدی چند منظوره ، مراقبت های بهداشتی اولیه ، آب سالم و فاضلاب تشریح کرد. فراتر از تسکین فوری ، این عملیات در نظر دارد پناهگاه های انتقالی و پشتیبانی از مسکن ایمن دائمی را که از سال 2027 پیش بینی شده است ، ارائه دهد.
IFRC تأکید کرد که این پاسخ بر روی ده ها سال تجربه کار در زمینه های شکننده بشردوستانه ایجاد می شود و خاطرنشان می کند که جمعیت افغانستان تحمل شوک های پی در پی از بلایای طبیعی ، درگیری مسلحانه و انزوا اقتصادی را تحمل کرده است.
هر دو سازمان تأكید كردند كه Swift و هماهنگ بین المللی برای جلوگیری از رنج بیشتر و حمایت از حقوق و عزت بازماندگان ضروری است. عفو یادآوری کرد که جامعه بین المللی مسئولیت عدم ترک مردم افغانستان را در یکی از آسیب پذیرترین لحظات خود دارد.
