این هفته مردم افغانستان و دیپلمات ها در تلاشند تا بفهمند چه اتفاقی می افتد. آنچه در حال حاضر در آینده خواهد آمد که روسیه طالبان ، حقانی و شبکه تروریست ها را به عنوان نهاد مشروعیت افغانستان به رسمیت شناخت.
کارشناسان و افراد غیرمجاز اکنون تقریباً چهار سال است که زنگ هشدار را صدا می کنند ، که اگر دیپلمات ها نظم و انضباط نداشته باشند ، و اگر مخالفت سیاسی افغانستان همبستگی پیدا نمی کند و سازمان یافته می شود – برخی از ملت های کلیدی رسماً رژیم ترور را به عنوان یک دولت می شناسند.
سناریوی کابوس برای افغان ها به تازگی شروع به بالا بردن سرعت کرده است. این امر به سمت سازمان ملل متحد منتهی می شود و به رژیم ترور طالبان اجازه می دهد تا در کرسی نماینده افغانستان بنشیند.
خیلی دیر نیست
این بدان معنا نیست که هیچ راهی برای کندی راهپیمایی رژیم ترور به سمت مشروعیت و شناخت وجود ندارد. ملل و دیپلمات آنها می توانند با چند مرحله ساده شروع کنند. آنها باید به مخالفان طالبان کمک کنند. بهترین راه برای فهمیدن چگونگی کمک به مردم افغانستان (در داخل و در تبعید) این است که از انواع مختلفی از آنها بخواهید تا توضیح دهند که چگونه می توانید کمک کنید. دیپلمات ها می توانند گروه هایی از افغان ها را بصورت حضوری و آنلاین تشکیل دهند تا به نیازهای خود و امیدهای خود برای ملت خود گوش دهند.
اگر ملل و دیپلمات ها به سادگی با تروریست های داخل و خارج از افغانستان صحبت کنند ، آنها هرگز نمی دانند که اکثریت شهروندان چه می خواهند. هر نظرسنجی گرفته شده از دهه 1990 نشان می دهد که مردم افغانستان نمی خواهند توسط یک دیکتاتور اداره شوند یا در حالی که سعی در زندگی روزمره خود دارند ، توسط افراد مسلح سرقت ، مورد ضرب و شتم ، شکنجه یا کشته شده قرار بگیرند.
آنها به طور مداوم حکومت کمونیست ها ، جنگ سالاران و تروریست ها را رد کرده اند. با این وجود ، به دلایلی ، جهان همچنان به نادیده گرفتن آرزوهای مسالمت آمیز افغان برای آینده ملت خود ادامه می دهد ، و به سادگی نتوانسته است که قدرتمند بعدی را از کنترل و از بین بردن همه پیشرفت ها ، آموزش ، مراقبت های بهداشتی و همزیستی مسالمت آمیز متوقف کند. اکنون آخرین فرصت برای افغان ها و جهان است که چگونه می توانند به افغانستان کمک کنند تا مسیری امن تری برای صلح و سعادت پیدا کنند.
چگونه جهان می تواند بهتر به افغانستان کمک کند
هفته گذشته از ده ها شهروند افغانستان (افراد داخل کشور و کسانی که به عنوان پناهنده زندگی می کنند) از انواع مختلف زندگی خواسته ام تا به سادگی به دو سؤال پاسخ دهند. 1) چگونه جهان می تواند به افغانستان امروز کمک کند. و 2) یک چیز شما می خواهید که ملل و سازمان ها از این کار دست بکشند زیرا آنها در حال تقویت رژیم ترور طالبان هستند. در زیر برخی از ایده های آنها ، و برای ایمن نگه داشتن مشارکت کنندگان و خانواده های آنها ، ما از نام آنها استفاده نمی کنیم. این ایده ها از حوزه های امنیت ملی و دیپلماتیک ، از روزنامه نگاران و قهرمانان حقوق بشر ، از رهبران تجارت و دانشجویان و رهبران ارشد و دانشگاهیان سابق ناشی می شود.
1. کار را متوقف کنید
“نادیده گرفتن کشورها و سازمان های بین المللی بین المللی که از طالبان و گروه های مشابه در افغانستان حمایت می کنند. در عوض فشار (هزینه های بالاتر) را به آنها فشار دهید تا از تعامل با رژیم ترور دست بکشند.”
“یک کار مهم که ملت ها می توانند برای حمایت از افغانستان انجام دهند ، متوقف کردن مشروعیت و تأمین بودجه طالبان – به طور مستقیم یا غیرمستقیم است.”
“ملت ها باید بلافاصله از شناخت یا مشروعیت بخشیدن به قانون طالبان ، چه از طریق مشارکت مستقیم دیپلماتیک یا کمک های مالی ، متوقف شوند. این نه تنها طالبان را ملزم می کند بلکه مسیری را برای مخالفت افغانستان فراهم می کند تا به رسمیت شناخته شده و پشتیبانی مورد نیاز برای به چالش کشیدن قانون خود را بدست آورند.”
“بودجه رژیم طالبان را با صندوق های بشردوستانه متوقف کنید. در حالی که کمک های بشردوستانه برای میلیون ها آواره یک زندگی مهم باقی مانده است ، نباید اجازه داده شود که حقوق بشر را به دورتر از افغان ها سوق دهد. این کمک باید مستقل از رژیم طالبان تحویل داده شود. جامعه افغانستان – ضمن رد انحصار طالبان برای کمک – برای محافظت از بقا و عزت شهروندان افغانستان ضروری است. “
“به رسانه های خبری و تبلیغات رژیم طالبان گوش ندهید. در عوض ، جهان باید از رسانه های فرار از تبعید و روزنامه نگاری شهروندان پنهان حمایت کند. این امر به مخالفان می دهد ، سوءاستفاده های رژیم ترور را در معرض دید قرار می دهد ، و روح مقاومت را زنده نگه می دارد. مهمتر از همه ، این می تواند به تغییر روایت در افغانستان کمک کند. آنها مساجد ، مادراس ها ، لفاظی های مذهبی را کنترل می کنند.
“عادی سازی رژیم طالبان را متوقف کنید که گویی آنها در افغانستان مشروع هستند. وقتی آنها را به هر طریقی مشروعیت می دهید ، سیستم آنها را بر افغان ها مجبور می کنید که گویی این تنها گزینه جایگزین است. به جای آن با مخالفان خود درگیر شوید.”
“توقف مشارکت سیاسی و اقتصادی بی پروا ، تنبل و ناسازگار که در حال حاضر اتفاق می افتد. در حال حاضر ، کشورها در همه جای خود قرار دارند. منظور من این است که هیچ استراتژی یا مکان منسجم توسط غرب یا کارگزاران قدرتمند وجود ندارد.
“از مشروعیت بخشیدن به طالبان و متوقف کردن پاداش دادن به پاکستان. همان کشوری که اسامه بن لادن را به خود اختصاص داده است ، بیش از 20 گروه تروریستی را ایجاد کرده است و همچنان به عقب نشینی گروه های تروریستی در سراسر منطقه رفتار می شود. رژیم هایی که بر اساس افراط گرایی ساخته شده اند ، پیامی را فراتر از مرزهای خود می فرستند: این که حقوق زنان قابل مذاکره است ، و تروریسم می پردازد. “
2. شروع به انجام این کار کنید
“ما به جهان نیاز داریم تا استراتژی خود را در مورد افغانستان بازنویسی کنیم و با مردم افغانستان کاملاً واضح باشیم که از آینده شما پشتیبانی می کنید.”
“به جای تقویت رژیم طالبان ، در ساختن یک جایگزین دموکراتیک متحد ، خوب سازمان یافته و با منابع خوب سرمایه گذاری کنید.”
“از زمان ارائه دوره اوباما ، جهان در حال دنبال کردن استراتژی محور طالبان است ، هر تصمیم عمده ای در رابطه با ارتباط آن با طالبان گرفته شده است. زمان آن رسیده است که جهان یک استراتژی و ذهنیت محور افغانستان را انتخاب کند.”
وی گفت: “یكی از مهمترین اقدامات برای جامعه بین المللی ، شناخت ، پشتیبانی و تسهیل هماهنگی بین مخالفت های ضد طالبان افغانستان است. فراهم كردن حمایت دیپلماتیک ، پناهگاههای ایمن برای رهبران مخالف آواره شده ، و تأمین بودجه برای سازمان های مردمی. این امر در ایجاد پایه و اساس برای آینده ای كه بیانگر آرمان های همه دریایی است ، می باشد.”
“ما به سربازان بین المللی احتیاج نداریم ، اما ما به یک ملت یا گروه های ملل احتیاج داریم تا به ما فضا و حمایت سیاسی بدهند تا طالبان را به صورت جنبشی به دست آوریم.”
وی گفت: “اگر وین (یکی از تعداد انگشت شماری از انجمن های مخالف سیاسی) امروز تقویت شود ، از نظر سیاسی ، دیپلماتیک و سازمانی ، می تواند ما را از سقوط به نوع وضعیت ایران که اکنون ضعیف تر است ، جلوگیری کند ، جایی که رژیم ضعیف تر از هر زمان دیگری است ، اما مخالفان بیش از حد تکه تکه شده اند تا جای خود را بگیرند یا هر کاری را انجام دهند. در افغانستان ، این اتفاق نمی افتد.”
“از تلاش برای پاسخگویی رژیم طالبان در مورد سیستم آپارتاید جنسیتی خود پشتیبانی کنید. این حرکتی مانند روشی که علیه سیستم آپارتاید نژادی آفریقای جنوبی تحت فشار قرار گرفته است ، خواهد بود.”
“Begin re-engaging with Afghanistan and Afghans as a complete. Convey again the worldwide consideration to the urgency of this disaster. This appears imprecise, however engagement with Afghans outdoors of the Taliban regime can hopefully convey some closure to this Afghan disaster, and result in an inclusive authorities that features all Afghans, with a traditional authorities, built-in with the world, and a path towards a optimistic future for our individuals and nation. Being ignored and forgotten is the worst احساس و خطرناک است. “
“در کنار مردم بایستید ، نه تروریست هایی که بر آنها حاکم هستند. از زنان ، جوانان و رهبران مقاومت افغانستان حمایت کنید که همه چیز را برای ایجاد آینده ای از افراط گرایی به خطر انداخته اند. آنها را بشناسید. آنها را تأمین کنید. از آنها محافظت کنید. صلح واقعی با از بین بردن سیستم های ترور- نه مذاکره با آنها شروع می شود.”
“به دلایل اخلاقی و استراتژیک که به ارزش ها و علایق خودشان خدمت می کنند ، قدرتهای بزرگ باید از یک روند حل و فصل درگیری در سازمان ملل پشتیبانی کنند تا به افغان ها کمک کند تا یک دولت مشروع و فراگیر را تشکیل دهد. غیبت آن مادر همه چالش های رو به رشد با افغان ها است.”
“یکی از مهمترین راه هایی که جامعه بین المللی می تواند از شهروندان افغانستان حمایت کند ، با اولویت بندی ترمیم و تضمین حقوق مدنی و سیاسی آنها است. افغانستان نمی تواند بدون سیستمی که منعکس کننده اراده و عزت مردم آن باشد ، پیش برود. این به معنای حمایت از شهروندان – چه در داخل کشور و چه در دیپور است – برای جمع آوری و ایجاد یک نظم سیاسی جدید در اصول دموکراتیک ، رهبری از طریق انتخابات رایگان و منصفانه انتخاب می شود ، که از طریق خشونت یا سرکوب تحمیل نمی شود. آینده افغانستان باید از طریق گفتگوی فراگیر ، اجماع ملی و تعهد مشترک به عدالت ، برابری و حاکمیت قانون توسط شهروندان خود شکل بگیرد. “
مراحل اصلی بعدی
این یک شروع مکالمه عمیق تر است که گروه های مختلف در حال حاضر با مخالفان ضد طالبان در تعدادی از انجمن ها هستند. اکنون ملل و دیپلمات ها باید به این مذاکرات بپیوندند و به افغانهایی که می خواهند آزادی ، حقوق بشر و عدالت می خواهند به شما کمک کنند تا یک استراتژی جدید را تهیه کنید. انتصاب یک آمریکایی که مورد اعتماد مردم افغانستان (به ویژه جمعیت جوانتر آنها) برای کمک به رهبری جامعه بین المللی است ، یک تصمیم اولیه مهم برای ایالات متحده خواهد بود.
ایالات متحده اولین قدم های خود را برای تغییر ایالات متحده و جهانی انجام داد سیاست نسبت به افغانستان در سازمان ملل در تاریخ 7 ژوئیه ، این خبر خوش آمدید برای اکثر افغان ها است ، اما کلمات اعمال نیستند. ایالات متحده باید تعامل خود را با سازمان های ضد طالبان با یک احتیاط کلیدی آغاز کند-ایالات متحده فقط با یک گروه مشترک صحبت خواهد کرد که اکثر افغان ها احساس می کنند آنها را نمایندگی می کند. بزرگترین اشتباهی که ایالات متحده و دیگران در افغانستان مرتکب شده اند ، گوش دادن به تنها یک بخش از جامعه است. این لحظه برای افغان ها برای یافتن همبستگی و استفاده از فناوری برای به دست آوردن اکثریت افغان ها برای موافقت با برخی از اصول اساسی که در آینده می خواهند. هیچ یک از گروه های سیاسی در رد رژیم ترور طالبان موفق نخواهند بود و هیچ ملتی نباید وقت خود را با گروه های افغان که از اکثریت جامعه تشکیل نشده اند ، صرف کند.
یکی از افغانستان که دو دهه با نیروهای آمریکایی نزدیک خدمت کرده بود ، فوری ترین و شاید این بهترین تلاشی است که سایر کشورها می توانند از آن پشتیبانی کنند.
“آنچه در واقع به افغان ها به امروز کمک می کند ، نوشتن افغان ها است و افغان ها صحبت می کنند. آموزش و پرورش به افغانستان کمک می کند. این تنها کاری است که به طولانی مدت کمک می کند. من مطمئن نیستم که آیا می توانیم به کشورهای دیگر بگوییم چه کاری انجام دهند و چه کاری باید انجام دهند … سوال امروز این است که افغان ها چه کاری باید انجام دهند.”
بیایید از افغان هایی که سعی در انجام کاری غیر خودخواه ، منسجم و مشترک دارند ، حمایت کنیم.
