روز آزادی یکی از مهمترین روزها برای اقتصاد جهانی از پایان جنگ سرد بود – شاید حتی از زمان جنگ جهانی دوم. هرچه از جنگ تجاری حاصل شود ، مرحله جهانی سازی که پس از فروپاشی دیوار برلین آغاز شده است ، اکنون به طور قطعی به پایان رسیده است. هیچ قرار دادن جن در بطری وجود ندارد. حتی اگر رئیس جمهور ترامپ و مشاورانش تصمیم بگیرند سیاست تجارت را به سختی معکوس کنند و بازرگانان آزاد متولد شوند ، اکنون اثرات روز آزادی به احتمال زیاد دائمی است. اما این برای اروپا و مجارستان چه معنی دارد؟
بازگشت نیست
اول ، ارزش این را دارد که درک کنیم که چرا تأثیر روز رهایی بعید است معکوس شود. برای درک این موضوع ، باید درک کنیم که در وهله اول چه چیزی باعث ایجاد تعرفه ها شده است. دولت ترامپ نگران عدم تعادل تجارت بزرگی است که ایالات متحده برای ده ها سال اداره می کند. در سال 2024 کسری آمریکا با سایر نقاط جهان 1.13 تریلیون دلار یا 3.9 درصد تولید ناخالص داخلی بود. این کسری های بزرگ نمایانگر این واقعیت است که آمریکایی ها به دلیل مصرف خود به تولید سایر کشورها اعتماد می کنند – بسیاری از کالاها دیگر “در آمریکا” ساخته نشده اند.
از آنجا که آمریکایی ها تمایل به خرید محصولاتی که در خارج از کشور ساخته شده اند ، نیاز به مشاغل تولیدی آمریکایی وجود دارد. این واقعیت این است که بسیاری از مناطق در ایالات متحده که زمانی نیروگاه هایی با مشاغل محکم برای جمعیت محلی تولید می کردند ، از بین رفته اند. میزان از دست دادن این مشاغل به تنهایی به چین بسیار حیرت انگیز است. مطالعات نشان می دهد که افزایش واردات از چین به ایالات متحده بین سالهای 1999 و 2011 منجر به از بین رفتن بین 2 تا 2.4 میلیون شغل تولیدی با درآمد بالا شد.
روز آزادسازی با تحمیل تعرفه های بزرگ بر روی این کالاهای وارداتی به دنبال اصلاح این وضعیت بود. این تعرفه ها حداقل در تئوری محصولات را گرانتر می کند و این باعث می شود شرکت ها سرمایه گذاری بیشتری در تولید آمریکایی ها انجام دهند تا بتوانند بدون اینکه تعرفه شوند ، محصولات را تولید کنند. به همین دلیل دولت ترامپ امیدوار است که تعرفه ها تولید آمریکایی را بازگرداند و “دوباره آمریکا را بزرگ کند”. آشفتگی در بازارهایی که ما از زمان آزادی دیده ایم ، منعکس کننده این واقعیت است که سیستم تجارت جهانی شده شاید ظریف تر از برخی در فکر کاخ سفید باشد. درک این ظرافت ها به ما امکان درک عمیق تری از اینکه چرا شوک روز آزادسازی بعید است معکوس شود ، می دهد.
هنگامی که یک کشور کسری تجاری بزرگ را با کشور دیگری اداره می کند ، این بدان معنی است که آنها محصولات بیشتری را نسبت به صادرات وارد می کنند. این را تصور کنید که انگار من به شما دو سیب می دهم و شما چهار نفر به من می دهید. من اکنون “کسری سیب” را با شما اجرا می کنم. برای تعادل این کسری ، من به شما IOU می دهم. این همان کاری است که کشورها نیز انجام می دهند ، به جز IOU مورد نظر ، پول است و در مورد ایالات متحده ، این دلار دلار آمریکا است. در تجارت اپل ما ، ممکن است یک بار یا حتی دو بار IOU را بپذیرید ، اما اگر روز به روز برگردم ، سعی می کنم IOUS را برای سیب به شما بدهم ، در بعضی مواقع ، از این خسته می شوید و به من سیب می دهید. این همان اتفاقی است که باید در تجارت بین المللی نیز رخ دهد. اگر کشوری در ازای کالاها و خدمات ، ارز کاغذی را به دیگری صادر کند ، پس از مدتی ، ارزش آن ارز باید شروع به کاهش کند. در این مرحله ، کالاها و خدمات کشور صادر کننده گران تر می شوند و کشور وارد کننده خرید آنها را متوقف می کند.
“اگر کشوری در ازای کالاها و خدمات ، ارز کاغذی را به دیگری صادر کند ، پس از مدتی ، ارزش آن ارز باید شروع به کاهش کند”
اما برای چندین دهه ، ایالات متحده توانسته است با مصونیت نقص تجارت را اداره کند. بقیه جهان فقط پذیرش IOU را ادامه می دهند و هرگز در ازای کالاها و خدمات واقعی درخواست نمی کنند. چرا؟ از آنجا که دلار آمریکا – یا دقیق تر ، ارز ذخیره جهان است. سایر کشورها دلار آمریکا را می خواهند زیرا آنها را به عنوان روشی قابل اعتماد برای صرفه جویی در پول می دانند. اما ، از آنجا که دلار آمریکا از طلا یا هر چیز دیگری پشتیبانی نمی شود ، این در نهایت یک ترفند اطمینان است. و مانند یک ترفند اعتماد به نفس ، سیستم فقط تا زمانی که همه اعتماد به نفس خود را حفظ کنند ، کار می کند. لحظه اعتماد به نفس از بین رفته است. سیستم تجزیه می شود.
این همان کاری است که روز آزادی به دلار آمریکا انجام داده است: این باعث شده است که مردم از نگه داشتن آن عصبی شوند و با این کار ، دلار آمریکا از وضعیت ارز ذخیره خود را سرقت کردند. به همین دلیل است که دلار آمریکا در حال کاهش است. همچنین به همین دلیل می بینیم که بیگانگان وثیقه خارج از بازار سهام آمریکا و بازار بدهی دولت ایالات متحده است. اما اگر هدف این است که کسری تجارت را ببندید و شغل را به خانه برگردانیم ، این به خودی خود چیز بدی نیست. در حقیقت ، همانطور که برخی از مشاوران اقتصادی کاخ سفید به صراحت اظهار داشته اند ، وضعیت ذخیره دلار آمریکا علت عمیق توخالی از اقتصاد تولید آمریکا است. این وضعیت ذخیره زمانی “امتیاز گزاف” دلار آمریکا خوانده می شد اما به طور فزاینده ای به عنوان یک آلباتروس در اطراف گردن اقتصاد آمریکا مورد توجه قرار می گرفت.
به همین دلیل است که تغییراتی که روز آزادی بخش به وجود آورده است دائمی است: دقیقاً مانند یک ترفند اعتماد به نفس ، هنگامی که “مارک” می بیند که این ترفند در واقع یک ترفند است ، آنها دیگر هرگز به آن اعتقاد نخواهند داشت. همین مورد برای دلار آمریکا نیز هست. اعتبار آن به عنوان یک ارز ذخیره اکنون به طور دائم در حال فروپاشی است ، بنابراین سایر کشورها به دنبال راه های جایگزین برای حفظ پس انداز خود خواهند بود. این واقعیت که اخیراً طلا به 3400 دلار در هر اونس رسیده است ، تصادفی نیست: آنچه برای وضعیت ذخیره دلار بد است برای طلا مفید است.
اروپا ، مجارستان و انتخابات
اگر این تغییرات واقعاً دائمی است ، پس منظور از اروپا و مجارستان چیست؟ بگذارید ابتدا پرونده اروپا را بپذیریم. شریک تجاری برتر اروپا ایالات متحده است. در سال 2024 اروپا 464.3 میلیارد یورو کالا و خدمات از آمریکا وارد کرد و 536.4 میلیارد یورو صادر کرد ، به این معنی که مازاد تجارت در حدود 72.1 میلیارد یورو را به همراه داشت. بنابراین ، بازار صادرات آمریکا حدود 2.64 درصد از تولید ناخالص داخلی اروپا را تشکیل می دهد و مازاد تجارت حدود 0.35 درصد از تولید ناخالص داخلی را تشکیل می دهد. این یک عدد ناچیز نیست. در یک مورد شدید ، اگر تمام صادرات از اتحادیه اروپا به ایالات متحده در سال 2026 قطع شود ، تولید ناخالص داخلی اروپایی شاید 2.6-3.1 درصد منقبض شود. این به معنای رکود قابل توجهی است.
اما هدف ایالات متحده این است که تمام تجارت را به طور کامل قطع کنیم. در عوض ، آمریکا می خواهد تجارت خود را دوباره تعادل دهد. این به معنای از بین بردن کسری تجارت است. اما همانطور که دیدیم ، کسری تجارت نسبت به تولید ناخالص داخلی کوچک است. اگر این کسری در سال 2026 از بین برود ، تأثیر بر رشد تولید ناخالص داخلی اروپا فقط در حدود 0.35-0.5 درصد خواهد بود. این یک عدد ناچیز نیست ، اما قابل تحمل است. به همین دلیل ، به نفع اروپا است که با ایالات متحده مذاکره کند تا سعی کند تجارت را به صورت منظم و منظم انجام دهد. این تعادل نیست که اقتصاد اروپا را تهدید می کند ، به همان اندازه که یک جنگ تجاری بی نظم است که هرج و مرج اقتصادی در خود اروپا را برانگیخته است.
آمریکا می خواهد تجارت خود را دوباره تعادل دهد. این به معنای از بین بردن کسری تجارت است
حالا بگذارید به همان ارقام برای مجارستان نگاه کنیم. در حال حاضر مجارستان حدود 7.66 میلیارد دلار کالا و خدمات و واردات 2.9 میلیارد دلار را صادر می کند ، به این معنی که این کشور مازاد تجاری حدود 4.76 میلیارد دلار را اداره می کند. شایان ذکر است که مازاد تجارت کلی مجارستان حدود 5 میلیارد دلار است ، به این معنی که اگر ایالات متحده تجارت خود را با مجارستان تعادل برقرار کند ، مجارستان دیگر مازاد تجارت نخواهد داشت. در عوض ، این تجارت متعادل را انجام می دهد. همانطور که خواهیم دید ، این به معنای رشد پایین تر برای حرکت مجارستان به جلو خواهد بود.
صادرات کلی به ایالات متحده از مجارستان حدود 3.6 درصد از تولید ناخالص داخلی مجارستان را تشکیل می دهد. اما مهمتر از همه ، مازاد تجارت مجارستان با ایالات متحده 2.2 درصد از تولید ناخالص داخلی کشور را تشکیل می دهد. این بدان معناست که اگر ایالات متحده مجبور به تعادل تجارت با مجارستان شود ، رشد تولید ناخالص داخلی مجارستان می تواند بین 2.2-2.6 درصد کاهش یابد. این به معنای رکود شدید برای کشور است – و این رکود اقتصادی احتمالاً در سال 2026 ، یک سال انتخابات شروع به نیش می زند.
ما در حال حاضر حتی بدون تأثیر تعرفه ها ، علائم اولیه این تعادل را مشاهده می کنیم. از ژانویه سال 2025 ، Forint از 0.0025 دلار برای هر دلار آمریکا به 0.0028 دلار برای هر دلار آمریکا رفته است ، که حدود 12 درصد افزایش یافته است. این امر به صادرات مجارستان به ایالات متحده آسیب می رساند. همچنین شایان ذکر است که نشانه های محکمی وجود دارد مبنی بر اینکه اقتصاد آمریکا به دلیل شوک روز آزادی ممکن است در سال آینده در رکود اقتصادی قرار بگیرد. این امر بیشتر در صادرات مجارستان خواهد بود.
اگر مجارستان بخواهد از رکود اقتصادی جلوگیری کند ، باید این تقاضای خارجی از دست رفته را با تقاضای داخلی جبران کند. این بدان معناست که کشور باید مصرف را تحریک کند ، حداقل تا زمانی که ساختار جدیدی برای تجارت خود پیدا کند. در دراز مدت ، یک پیش بینی قوی تر نسبت به دلار این امر را تسهیل می کند. اما در کوتاه مدت ، دولت عاقلانه خواهد بود که یک برنامه هزینه متوسط را انجام دهد. ساده ترین هدف در اینجا در کوتاه مدت-یعنی ، بین اکنون و انتخابات 2026 یک سیاست خانه سازی برای خانواده ها خواهد بود.
دولت باید متعهد به تخصیص شود حداقل 1 درصد از تولید ناخالص داخلی به تولید خانه در سال آینده. این پول باید در ساخت حداقل 50،000 خانه جدید باشد که پس از آن با نیمی از قیمت به خانواده های جدید فروخته می شوند ، با تمام خانه هایی که هدف آنها در انتخابات سال آینده ساخته شده است. این باید تقریباً 1-1.2 درصد به رشد تولید ناخالص داخلی داخلی اضافه کند و برخی از فشارهای نزولی را که از اثرات روز آزادی اعمال می شود جبران کند. همچنین با استراتژی طرفدار خانواده مجارستان هماهنگ خواهد شد و به شدت شکل گیری خانواده را تحریک می کند. در سال 2024 77.500 کودک در مجارستان متولد شدند. اگر برنامه خانه سازی به گونه ای ساخته شود که بتواند تولد 15000 کودک مجارستانی اضافی را ترغیب کند ، میزان تولد نزدیک به 20 درصد افزایش می یابد. در یک قطعه جداگانه در محافظه کار، من به تفصیل بیان خواهم کرد که چگونه این طرح ، که شامل یک سیستم قرعه کشی برای مادران باردار خواهد بود ، استفاده از مسکن را به عنوان انگیزه ای برای افزایش میزان تولد مجارستان به حداکثر می رساند.
یک برنامه بلندپروازانه تر که 1.5 درصد از تولید ناخالص داخلی را اختصاص می دهد حتی بهتر خواهد بود و تقریباً مطمئناً کشور را از شوک روز آزادی در انتخابات تا انتخابات 2026 عایق می کند. به درستی ساختار یافته ، می تواند با هدف افزایش تولد مجارستان تا 30 درصد. اقدام بلافاصله لازم است. افزایش ساده برای مصرف با افزایش حمایت از خانواده ها و سایر معافیت های مالیاتی برای جبران شوک بالقوه ای که ممکن است روز آزادی در اقتصاد مجارستان داشته باشد ، کافی نیست. فقط یک برنامه بلندپروازانه در خانه تأثیری خواهد داشت که می توان برای تحریک رشد با اعتماد به نفس به آن اعتماد کرد. اگر دولت به کمک بخش خصوصی کمک کند و انگیزه ها را به درستی مطرح کند ، می توان 50،000-75،000 خانه را برای خانواده های بین اکنون و انتخابات در سال 2026 ساخته شد. تاج در زمین دراز کشیده است. آیا دولت به اندازه کافی جسورانه خواهد بود که آن را انتخاب کند؟ استدلال شدیدی وجود دارد که نشان می دهد یک کند شدن جدی اقتصادی ناشی از شوک روز آزادی ممکن است یک مسئله وجودی در انتخاباتی برای فیدز باشد.
مقالات مرتبط:
