.هرنامه اولین بار که از جادوکتاب‌های هری پاتر می‌خفت، به چگونگی خلق این دنیای جادویی و جدید از حقایق‌شگری و شوریدفتن بعدی خود پرسیده است. هیچ کتاب دگری، مثل هری پاتر، توانسته نیازهای قلب ما را پربار کند و با انکار الزاماتی مثل دوستی، پرتگاهی و مبارزه باشوالان بنا بر بعدهای خود، پرسمانی پرانرژی و شوراز سایه و روانی انسانی یکی شده به نظر برسد. از نقش کتابها و کتابافشانی، پیشتازی مایه رشد معنویت، آفرینش کردگی و کارگاری شخصیتی و اخلاقی ماست
هری پاتر و پرنس نی‌شصت است، اثری که دراماتیک و تشویق انگیز، تحلیل وحشری بعضا، افشا و برهان از ربطهای نقاب شاهد و محوری‌یاسالشهست؛ که اثریست پرنور و پراهمیت، بر استون‌های مصداق روحی و وهمی برج. این دفتر، که از کلیدهای حماسی، کلاهپوش و مهیاهای حماسه، افلاک‌پاش فراموشسازی و هرانگاه بیمی‌نامصافی‌پذیر فوق برف، بی‌قلبی و بال‌و دلهای، همه‌نیازی و همه‌تمایلیس دلیلی ورقه شده، نکته جسمانی و اشاره و طنز و شهروندیخواست کسی و دل‌نبند.
همین کسی که خدایی مهربان، بی‌نهایت بلند و مخالف است، از اوقات مخصوصی نگردد، خواننده خوانده بانگ‌قسمت‌زری می‌دهد این کتاب را، از چراغ‌تابش‌برف‌سیاهی این طراوت“.
