زنان در کوره های آجری Jawzjan.
با تعمیق و تفکیک کمیاب و فقر ، ده ها زن در حومه Shiberghan ، مرکز استان Jawzjan ، به کار در کوره های آجری رفته اند و در کنار آفتاب در کنار خانواده های خود کار می کنند تا یک وعده غذایی کسب کنند.
بسیاری از زنان از استان های همسایه آمده اند که توسط گرسنگی و فروپاشی خدمات اساسی رانده می شوند. خانواده ها می گویند که آنها در مزارع باز در نزدیکی کوره ها بدون سرپناه ، دارو یا آب آشامیدنی تمیز زندگی می کنند.
نسبانو ، 37 ساله ، گفت که وی به همراه همسر و 10 فرزند خود از استان سار-پل نقل مکان کرد. وی گفت: “ما برای تهیه آجر به شیبران آمدیم ، بنابراین می توانستیم یک تکه نان بخوریم.” “ما هیچ پزشک ، دارویی ، مدرسه ای نداریم. فرزندان ما در آفتاب سوزان و بدون هیچ چیز سرگردان می شوند.”
سابیرا ، زن دیگری در کوره ، گفت خانواده وی در بیابان باز می خوابند. وی گفت: “اگر بیمار شویم و به تنهایی بهبود یابیم ، زنده می مانند. اگر اینطور نیست ، هیچ پزشک و دارویی وجود ندارد.”
کارگران دستمزدهای ناچیز را که به سختی مواد غذایی را پوشش می دهند ، توصیف می کنند ، با هر درآمد اضافی که توسط هزینه های پزشکی مصرف می شود. قمر گل ، یکی از ساکنان گفت: “من 50 سال کار را در گل و آب گذرانده ام.” “روز و شب ما گرسنه هستیم. هرچه کسب می کنیم حتی نمی توانیم نان بخریم. آب تمیز وجود ندارد. ما گرسنه و تشنه هستیم.”
برخی دیگر ابراز ناامیدی کردند که فرزندانشان به آموزش دسترسی ندارند. سیتارا ، مادر گفت: “اگر یک مدرسه و یک کلینیک برای ما ساخته شوند ، بسیار خوب خواهد بود.” “مردم در یک وضعیت اقتصادی دشوار قرار دارند و دولت باید توجه جدی کند.”
بسیاری از خانواده ها برای کار در کوره ها از مناطق دورافتاده SAR-I-Pul به شیبگان مهاجرت می کنند و به محض ورود به خانه به خانه باز می گردند.
