“در اروپا من یک پسر بودم که هیچ چیز برای از دست دادن” – Paxten Aaronson با بازگشت به MLS خوشحال است ، می گوید انتظارات به عنوان بازیکن مارکی کلرادو رپیدز بهترین نتیجه را از من خواهد گرفت “.

Paxten Aaronson فقط می خواست خوشحال شود.

این پاسخ ساده است و در واقعیت ، آیا پاسخ های بهتری نسبت به آن وجود دارد؟ اگر شما شادی را تعقیب نمی کنید ، همه اینها چیست؟

زندگی ورزشکاران حرفه ای همیشه خیلی ساده نیست ، به خصوص آنهایی که در کانون توجه قرار دارند. به عنوان یکی از اعضای جوان تیم ملی مردان ایالات متحده ، رویاها ، جاه طلبی ها و اهداف هارونسون به ویژه در هنگام ویندوزهای نقل و انتقالات در معرض نمایش عمومی است. این یکی از پدیده های منحصر به فرد این بازی است – به نظر می رسد همه افراد در جهان نظر در مورد بهترین چیز برای شما دارند.

آرونسون انتخاب خود را انجام داد. او اروپا را ترک کرد ، رفتن به خانه برای پیوستن به کلرادو رپیدز در یک معامله 7 میلیون دلاری گزارش شده است. دلایل زیادی در پشت آن وجود داشت ، و وی تأکید کرد که این تصمیم بدون در نظر گرفتن هر سناریوی بالقوه و تغییر شکل گرفته نشده است. اما در نهایت او بهزیستی خود را نسبت به همه چیز دیگر ارزیابی کرد.

هارونسون گفت: “البته ، هواداران بیرون همه می توانند آنچه را که فکر می کنند برای حرفه شما بهترین است بگویند.” هدف، “اما من به شما قول می دهم که بی وقفه در مورد هر موقعیتی فکر کرده ام. من می دانستم که این بهترین چیزی است که نه تنها من و حرفه ام ، بلکه برای خانواده ام و بهزیستی من است. من می خواستم به جایی بروم که می خواهم خوشبخت ترین فوتبال من باشد. من می خواستم از آن لذت ببرم. اگر شما از فوتبال لذت نمی برم ، چه چیزی حتی این کار را انجام می دهید؟

“قبل از انتقال ، من قول می دهم که به هر نتیجه ممکن فکر کرده ام و اینکه آیا ماندن در اروپا برای من مناسب است. اما در پایان روز ، مجبور شدم به جایی بروم که قصد بازی را داشته باشم زیرا این زمانی است که من خوشحال ترین هستم.”

طرفداران همیشه مشاغل ورزشکاران را از طریق همان لنز نمی بینند. آنها اغلب می خواهند بازیکنان به چالش کشیده شوند ، با فشارهای اروپا مقابله کنند ، خود را آزمایش کنند تا به حداکثر رساندن استعداد خود کمک کنند. در کلرادو ، آرونسون با نوع جدیدی از فشار روبرو است. با رپیدز ، هارونسون دیگر نمی تواند فقط یک پسر باشد. او باید پسر باشد. او دیگر برای یک مکان نمی جنگد. او در حال تلاش برای اثبات این است که می تواند یک جاذبه ستاره باشد.

رپیدز فقط تا آنجا پیش می رود که آرونسون بتواند آنها را حمل کند. آیا این کافی است؟ آیا این ، به علاوه خوشبختی ، به یک بازیکن کمک می کند تا پتانسیل خود را برآورده کند؟ و آیا این ، در نهایت ، آرونسون را به دستیابی به جاه طلبی خود برای نمایندگی USMNT در یک جام جهانی نزدیکتر می کند؟

آرونسون شرط بندی می کند که جواب “بله” است. او در حالی که تصدیق می کند که زندگی وی به این تغییر نیاز دارد ، به خودش شرط می بندد.