بوهاصلیب اروپا ، الگوی نگران کننده ای شروع به ظهور کرده است: دانشجویان ترکیه و جوانان مسلمان به طور فزاینده ای با تبعیض روبرو هستند که نه به دستاوردهای آنها بلکه با هویت آنها گره خورده است. از فرصت های دانشگاهی محروم گرفته تا افزایش جنایات نفرت و محرومیت اجتماعی ، احساسات ضد مسلمان و ضد کوشی در زندگی عمومی و نهادهای رسمی در حال افزایش است.
Fatma Zehra Solmaz (عکس از طریق حساب شخصی LinkedIn Solmaz)
در یک پرونده مشهور اخیر در سوئد ، یک دانشجوی ترکیه به دلیل ملیت وی از کارآموزی محروم شد ، تصمیمی که بعداً طبق قانون سوئد به تبعیض رسید. این حادثه ، گرچه در تبلیغات خود استثنایی است ، اما نشانگر واقعیت رو به رشد برای بسیاری از دانشجویان ترکیه است که در فضاهای دانشگاهی در سراسر اروپا حرکت می کنند.
فضاهای دانشگاهی دیگر احساس بی طرفانه نمی کنند
دانشگاه ها اغلب مکان های باز و تفکر انتقادی در نظر گرفته می شوند. اما برای دانشجویان ترکیه در کشورهایی مانند سوئد ، آلمان و فرانسه ، آنها به مکان های محرومیت خاموش تبدیل می شوند. در سال 2022 ، فاطما زهرا سولماز ، دانشجوی روانشناسی از Türkiye ، برای تحقیق درخواست کرد کارآموزی در دانشگاه استکهلم از طریق برنامه Erasmus+.
اگرچه در ابتدا توسط استاد مورد استقبال قرار گرفت ، اما او به زودی رد شد ، نه به دلیل صلاحیت یا مسائل مربوط به ظرفیت ، بلکه به دلیل موضع سیاسی Türkiye در مورد کاربرد ناتو سوئد.
تصویر مکالمه Solmaz با استاد Per Carlbring. (عکس از طریق فاطما Zehra Solmaz)
این پاسخ ، که از طریق ایمیل ارسال شده است ، مستقیماً به مخالفت Türkiye با پیشنهاد ناتو سوئد اشاره کرد و اظهار داشت که به همین دلیل است که استاد نتوانست او را بپذیرد. این ایمیل Solmaz را متحیر کرد ، که گفت که به دلیل چیزی که کاملاً فراتر از کنترلش است ، به او نیاز دارد تا کاملاً درک کند که وی رد می شود.
بعداً دادرس برابری سوئد تحقیق کرد و دریافت که دانشگاه استکهلم قوانین تبعیض را نقض کرده است. این حكم تأكید كرد كه دانش آموز به دلیل وابستگی قومی و ملی ، با ناعادلانه رفتار می شود ، نقض مستقیم اصول فرصت برابر در آموزش. در حالی که دانشگاه عذرخواهی کلی ارائه می داد و ادعا می کرد که اقدامات داخلی انجام شده است ، دانش آموز هرگز عذرخواهی شخصی از استاد درگیر دریافت نکرد.
این مورد به یک مسئله گسترده تر و ناگفته اشاره دارد: بسیاری از دانشجویان تبار ترکیه احساس می کنند که ابتدا با گذرنامه یا دین خود مورد قضاوت قرار می گیرند ، نه استعداد آنها. در فضاهای رقابتی مانند دانشگاه ها ، چنین درمانی باعث افزایش فشار روانی می شود و دانش آموزان را وادار می کند تا جایگاه خود را در محیط هایی که به معنای فراگیر هستند ، زیر سوال ببرند.
نگهبان پلیس در مسجد Fatih در درسدن پس از حمله بمب ، سپتامبر 2016. (عکس AFP)
خصومت در خارج از کلاس نشان دهنده تقسیم تعمیق است
آنچه در کلاس ها و صندوق های ورودی آغاز می شود ، در اینجا متوقف نمی شود. جوامع ترکیه در اروپا ، به ویژه در آلمان ، نزدیک به سه میلیون نفر از منشأ ترکیه ، از افزایش جنایات نفرت ، خصومت اجتماعی و تبلیغات ضد مسلمان به طور فزاینده ای نگران هستند.
بین سالهای 2014 و 2020 ، بیش از 700 حمله مسجد در آلمان گزارش شده است. بسیاری از این موارد شامل نقاشی های دیواری با پیام های نفرت انگیز ، پنجره های شکسته یا در برخی موارد آسیب آتش سوزی بودند.
رهبران جامعه هشدار داده اند که عدم تحرک توسط مقامات این مشکل را بدتر می کند. هنگامی که مهاجمان مشخص نمی شوند ، ترس ریشه می گیرد. برخی از مساجد حتی باعث کاهش دید نمادهای مذهبی خود شده اند تا مجدداً مورد هدف قرار گیرند.
گروه های راست افراطی در اروپا از تنش سیاسی ، مباحث مهاجرت و بی ثباتی اقتصادی به عنوان سوخت برای روایت های خود استفاده کرده اند. در فرانسه ، اتریش ، سوئد و هلند ، احزاب سیاسی با لفاظی آشکارا ضد مسلمان نه تنها وارد پارلمان ها شده اند بلکه اکنون بر سیاست و افکار عمومی تأثیر می گذارند. آنچه که زمانی به عنوان سخنرانی نفرت از آن رد می شد ، اکنون اغلب به عنوان “بیان آزاد” یا “نگرانی در مورد ادغام فرهنگی” پوشانده می شود.
در آلمان ، مطالعات اخیر همچنین نشان داد كه برخی از افسران پلیس نگرش نژادپرستانه و اسلام هراسی دارند ، از جمله اصطلاحی كه گفته می شود در این نیرو ، “شکار های ترک” ، جایی كه افراد ترکیه عمداً متوقف شده یا تحریک می شوند. اینها مسائل جداگانه نیستند. آنها حاکی از یک مشکل عمیق تر و سیستمی در مؤسساتی هستند که به معنای حمایت از عدالت هستند.
با وجود دهه های زندگی ، کار و مشارکت در جوامع اروپایی ، بسیاری از ترک ها و مسلمانان هنوز با برچسب “Outsider” روبرو هستند. سنت های فرهنگی ، شیوه های مذهبی یا حتی ترک زبان در ملاء عام می تواند به دلیل سوء ظن یا قضاوت تبدیل شود. این تنها نسل های قدیمی نیستند که این احساس را دارند. دانشجویان ، حتی کسانی که در اروپا متولد و بزرگ شده اند ، گزارش می دهند که در کشورهای خود به عنوان بیگانگان دیده می شوند.
پردیس دانشگاه استکهلم. (عکس از طریق دانشگاه استکهلم)
آموزش باید شامل همه شود
دانشجویان ترکیه که در اروپا تحصیل می کنند فقط بازدید کننده نیستند. آنها پزشکان آینده ، محققان ، معلمان و متخصصانی هستند که مایل به مشارکت در جوامعی هستند که در آن زندگی می کنند.
بسیاری از آنها انتظار درمان ویژه یا خدمات خارق العاده ای ندارند. اما آنها فقط از انصاف و احترام می خواهند ، اصول اساسی در قلب دموکراسی اروپا ، و قادر به تجربه حقوق برابر هستند.
اما هنگامی که جوانان به دلیل تصمیماتی که توسط دولت ها گرفته می شود یا به سادگی برای تعلق داشتن به یک گروه خاص ، مورد قضاوت قرار می گیرند ، اعتماد شروع به شکستن می کند. در کلاسهای درس ، در مورد برابری به آنها گفته می شود. در زندگی ، آنها چیز متفاوتی نشان داده می شوند.
هیچ سیاستی واحد وجود ندارد که آنچه را که در سراسر اروپا آشکار می شود ، برطرف کند. اما اولین قدم تصدیق است.
نه فقط از دفاتر دادرس یا مؤسسات دانشگاهی پس از رسیدن به پرونده ، بلکه از افراد روزمره ، مربیان و رهبرانی که نحوه رفتار جامعه با اقلیت های خود را شکل می دهند.
این فقط مربوط به دانشجویان ترکیه نیست. این در مورد نوع اروپا است که در حال ساخت است ، جایی که در آن گنجاندن انجام می شود ، نه فقط موعظه.
02 اوت ، 2025 03:16 PM GMT+03: 00
