ترامپ چگونه می تواند موفقیت خود در خاورمیانه را برای پایان دادن به جنگ روسیه در اوکراین به کار گیرد

هنگامی که آتش بسی که دولت او بین اسرائیل و حماس میانجی گری کرد، هفته گذشته اجرایی شد، دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا گفت کنست اسرائیل که بعداً می‌خواهد «روسیه را به سرانجام برساند».

جنگ اسرائیل و حماس و جنگ روسیه و اوکراین آشکارا از بسیاری جهات مهم متفاوت هستند. من که به عنوان یک دیپلمات ایالات متحده در اسرائیل و اوکراین خدمت کرده ام، می دانم که مناطقی که این درگیری ها در آنها رخ می دهد چیزهای زیادی دارند که آنها را متمایز می کند. با این وجود، چندین درس مهم از پیروزی اخیر ترامپ در خاورمیانه وجود دارد که ممکن است برای پایان دادن به جنگ در اروپا کاربرد داشته باشد.

آنچه در خاورمیانه کارساز بود

به طور خاص، مهندسی ترامپ برای توافق بین اسرائیل و حماس یک تور دو نیرو بود که از طریق فشار نظامی و دیپلماتیک به دست آمد. رئیس جمهور ایالات متحده از هر دو به خوبی استفاده کرد.

فشار نظامی عمدتاً از سوی اسرائیل و همچنین از جانب ایالات متحده بود. حمله تمام عیار اسرائیل به غزه پس از وحشت حمله حماس در 7 اکتبر 2023، بلافاصله حماس را در حالت تدافعی قرار داد. اما همانطور که اغلب زمانی اتفاق می‌افتد که اسرائیل با نیروی بزرگ به حمله فلسطینی‌ها پاسخ می‌دهد، این منجر به فشار بین‌المللی بزرگ بر اسرائیل برای کاهش فشار شد. دولت ترامپ تا حد زیادی – اما نه به طور کامل – برای محافظت از اسرائیل در برابر این فشار کار کرد، که به این معنی بود که اسرائیل گرمای حماس را حفظ کرد.

اسرائیل موقعیت خود را با عملیات های هوشمندانه خود علیه رهبری و سربازان حزب الله تقویت کرد و ضربه ای تقریبا مهلک به ابزار اصلی نفوذ ایران در لبنان وارد کرد. حملات آمریکا و اسرائیل علیه حوثی‌ها نیز قدرت جانشین ایران در یمن را تضعیف کرد. در نهایت، حملات اسرائیل و ایالات متحده علیه تاسیسات هسته ای ایران در ماه ژوئن به طور قابل توجهی برنامه هسته ای این کشور را به عقب انداخت. در نتیجه این عملیات، اسرائیل و ایالات متحده به شدت ایران، حامی اصلی و منبع اصلی تسلیحات حماس را تضعیف کردند.

اما این تنها مشکل حماس نبود. دیپلماسی ترامپ فشار بیشتری بر این گروه وارد کرد. او از روابط نزدیکی که با قطر، ترکیه و مصر ایجاد کرده بود استفاده کرد تا حماس را وادار به پذیرش شرایط او برای صلح کند، کاری که آنها تمایل بیشتری به انجام آن داشتند زیرا ترامپ پیشنهاد بیست ماده ای صلح چشم انداز یک کشور مستقل فلسطین را باز گذاشت. ترامپ همچنین فشار دیپلماتیکی را بر بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل اعمال کرد تا شرایط را بپذیرد، علیرغم عدم محبوبیت عمیق این طرح در میان اعضای راست افراطی ائتلاف وی.

آنچه در اروپا مورد نیاز است

دولت ترامپ حداقل به همان اندازه که برای پایان دادن به درگیری در غزه تلاش کرده است برای دستیابی به یک صلح پایدار در اوکراین تلاش کرده است، اما نتایج تا کنون بی‌نتیجه بوده است. تفاوت اصلی بین رویکرد دولت به این دو جنگ این است: در خاورمیانه، کاخ سفید با انرژی از اصل کلی صلح از طریق قدرت پیروی کرد. در اروپا، دولت این اصل را به طور متناقضی اعمال کرده است.

تا پایان آوریل، ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه از طرح‌های آتش‌بس متعدد ترامپ – پیشنهادهایی که ولودیمیر زلنسکی، رئیس‌جمهور اوکراین پذیرفته شد- به وضوح نشان داد که کرملین مانع صلح است. از آن نقطه به بعد، دولت ترامپ شروع به صحبت در مورد ارسال تسلیحات پیشرفته به اوکراین کرد که کشورهای اروپایی هزینه آن را پرداخت خواهند کرد، و همچنین درباره اعمال تعرفه های کلان و اقدامات محدودکننده اقتصادی بر روسیه و شرکای تجاری آن.

در سه مورد، به نظر می رسید کاخ سفید در آستانه تشدید فشار بر مسکو بوده است. در ماه مه ترامپ تهدید کرد برای پیوستن به رهبران اروپایی در اعمال تحریم های بیشتر علیه روسیه در صورت عدم اجرای آتش بس فوری. اواخر تابستان، ترامپ مهلت تعیین کنید اگر روسیه تا 8 آگوست تیراندازی را متوقف نکند، برای اقدامات محدودکننده و تدارکات تسلیحات پیشرفته. و در این ماه، ترامپ علنی صحبت کرد در مورد امکان ارائه موشک‌های کروز تاماهاوک به اوکراین – که توانایی پیمودن 1500 مایل و تحویل دقیق محموله‌های سنگین را دارند – تا برای پوتین روشن شود که هدف رهبر روسیه از فتح اوکراین بیهوده است.

در دو مورد اول، ترامپ اجازه داد بدون ارائه سیستم‌های تسلیحاتی جدید به اوکراین یا اعمال تدابیر محدودکننده سنگین علیه اقتصاد روسیه (به استثنای فشار دادن هند کاهش خرید نفت روسیه). ترامپ در دیدار 17 اکتبر خود با زلنسکی روشن کرد او آماده پیشنهاد تاماهاوک به اوکراین نبود و روی دیدار آتی با پوتین در مجارستان برای برقراری آتش بس حساب می کرد.

قابل ذکر است، هر یک از تصمیمات ترامپ برای عدم افزایش فشار بر روسیه به دنبال پیشنهاد پوتین برای از سرگیری مذاکرات بر سر توافقنامه صلح بود. به همان اندازه قابل توجه است آنچه در ادامه. در ماه مه، زمانی که ایالات متحده تصمیم گرفت تحریم های جدیدی علیه روسیه اضافه نکند، پوتین علاقه خود را برای دیدار با زلنسکی برای گفتگوی صلح از دست داد. در ماه اوت، هنگام ملاقات با ترامپ در آلاسکا، پوتین هیچ انعطافی ارائه نکرد و هیچ پیشرفتی در جهت پایان واقعی درگیری حاصل نشد.

این تعجبی ندارد زیرا پوتین نمی خواهد جنگ را پایان دهد. او خواهان کنترل سیاسی مؤثر اوکراین است که ارتش او را ملزم می کند تا زمین های اوکراینی بسیار بیشتری را تصاحب کند.

بنابراین، کاخ سفید چه کاری می تواند انجام دهد؟ ایالات متحده که با شرکای خود در اروپا و جاهای دیگر کار می کند، این قدرت را دارد که فشار قابل توجهی بر اقتصاد متزلزل روسیه وارد کند. ایالات متحده همچنین تسلیحاتی دارد که تسخیر بیشتر سرزمین های اوکراینی یا طولانی شدن جنگ را برای روسیه بسیار دشوارتر می کند. برخی از مشاوران ترامپ از پیشینیان دولت بایدن پیروی می‌کنند و می‌گویند که از آنجایی که روسیه یک قدرت تسلیحات هسته‌ای است، ایالات متحده نباید جرات بدهد به اوکراین سلاح‌های پیشرفته بدهد. به نظر می رسد آنها بر این باورند که حتی تاماهاوک ها که مبتنی بر فناوری قرن گذشته هستند، درگیری را “تشدید” خواهند کرد. واقعیت این است که روسیه در موارد متعددی، از جمله زمانی که استفاده از موشک های بالستیک را که بسیار خطرناک تر از تاماهاوک هستند، انتخاب کرده است. این شکل از خود بازدارندگی توسط ایالات متحده صلح از طریق قدرت نیست. این فقط پوتین را متقاعد می کند که می تواند راه خود را داشته باشد.

به نظر می رسد ترامپ این را درک کرده است. او جمعه گذشته به مطبوعات گفت که شاید پوتینبازی کردنشوی همچنین در اجلاس شرم الشیخ که برای رسمی کردن توافق حماس و اسرائیل برگزار شد، اشاره کرد که اگر ایران را بمباران نمی کرد، توافقی وجود نداشت.

جان ای. هربست، مدیر ارشد مرکز اوراسیا شورای آتلانتیک و سفیر سابق ایالات متحده در اوکراین است. او نیز به عنوان سرکنسول ایالات متحده در اورشلیم و در نقش های دیگر در سفارت ایالات متحده در تل آویو.