در سال 2016 ، در انتخابات ریاست جمهوری و برای جزئیات بیشتر در مورد چگونگی رسیدگی به برخی از موضوعات امنیتی جهان ، دونالد جی. ترامپ آن زمان فرمول ساده ای برای خنثی کردن برنامه هسته ای ایران داشت.
به گفته وی ، تیم مذاکره کننده باراک اوباما باید تازه از روی میز بلند شده و حمله می کرد. ایرانیان می خواستند التماس کنند. “این معامله ای است که می توانست خیلی بهتر باشد فقط اگر آنها چند بار راه می رفتند ،” آقای ترامپ به دو خبرنگار گفت از نیویورک تایمز. “آنها خیلی بد مذاکره کردند.”
اکنون ، در یک لحظه ایرانیان بسیار نزدیکتر از آنچه که در آخرین توافق نامه مورد مذاکره قرار گرفت ، می توانند سلاح تولید کنند – تا حدودی به این دلیل که خود آقای ترامپ در سال 2018 این قرارداد را افزایش داده است – رئیس جمهور این فرصت را دارد که نشان دهد چگونه باید این کار را انجام داده است.
تاکنون شکاف بین دو طرف بسیار زیاد به نظر می رسد. ایرانیان به نظر می رسند که به دنبال نسخه به روز شده توافق نامه اوباما هستند ، که سهام مواد هسته ای ایران را محدود می کند. آمریکایی ها می خواهند یک زیرساخت غنی سازی سوخت هسته ای ، برنامه موشکی کشور و حمایت دیرینه تهران از حماس ، حزب الله و سایر نیروهای پروکسی را از بین ببرند.
آنچه از دست رفته زمان است.
سناتور ژان شاهین از نیوهمپشایر ، دموکرات ارشد کمیته روابط خارجی ، که تصمیم آقای ترامپ را برای خروج از توافق هسته ای ایران “اشتباه جدی” خواند ، گفت: “ضروری است که ما به سرعت توافق کنیم.” “برنامه هسته ای ایران هر روز در حال پیشرفت است ، و با تحریم های Snapback که به زودی منقضی می شود ، ما در معرض خطر از دست دادن یکی از مهمترین نقاط اهرم خود هستیم.”
تحریم های Snapback امکان بازپرداخت سریع تحریم های سازمان ملل علیه ایران را فراهم می کند. آنها قرار است در 18 اکتبر منقضی شوند.
