هنگ کنگ
CNN
–
هفته ها پس از کشورش بود مورد ضرب و شتم امواج اعتصاب اسرائیلی و ایالات متحده سه مورد از تسهیلات هسته ای با ارزش خود را بمباران کرد ، وزیر امور خارجه ایران این هفته با یک سؤال ساده به جمع دیپلمات های منطقه ای در چین آمد.
عباس آراگچی گفت ، گروه آنها ، سازمان همکاری های پکن و تحت حمایت مسکو ، باید راهی برای هماهنگی پاسخ به پرخاشگری نظامی داشته و “نقش اصلی” را در رفع چنین تهدیداتی ایفا کند. مطابق رسانه های دولتی ایران.
همراه با ایران ، اعضای دیگر SCO چین و روسیه اعضای اصلی آنچه قانونگذاران در واشنگتن لقب داده اند “محور” ملل اقتدارگرا یا یک تراز ضد آمریکایی در حال رشد ایران ، کره شمالی ، چین و روسیه.
اما به نظر نمی رسید که پیشنهاد ایران تأیید مستقیم از این گروه ، یک نهاد امنیتی منطقه ای که 10 عضو آن شامل شرکای نزدیک چین و روسیه است ، بلکه رقبای هند و پاکستان را نیز رقم می زند.
و موجود در پیام آراگچی یک نکته عمومی از ناامیدی ایران بود: در زمان نیاز خود ماه گذشته – هنگامی که اسرائیلی و نیروهای آمریکایی در اهداف برتر نظامی و فناوری به اراده رسیدند – دوستان قدرتمند آن در پکن و مسکو به نظر می رسید در حاشیه نشسته اند.
حتی در جلسه ای با وزیر امور خارجه چین وانگ یی در تیانجین چین در روز چهارشنبه ، آراگچی “به دلیل خواندن چینی از چین بخاطر حمایت ارزشمند خود از ایران” تشکر کرد.
در اوایل ماه جاری در اجلاس BRICS ، گروهی دیگر که تحت حمایت چین و روسیه از اقتصادهای بزرگ در حال ظهور قرار گرفت ، ایالت عضو ایران کمی بیشتر از یک بیانیه “نگرانی جدی در مورد حملات عمدی به زیرساخت های غیرنظامی و امکانات هسته ای مسالمت آمیز.”
این اعلامیه اعتصابات را محکوم کرد اما اسرائیل یا ایالات متحده را نامگذاری نکرد.
پاسخ عمومی چین – به صراحت حملات را محکوم کنید ، اما با وجود پیشنهاد خود در سالهای اخیر برای افزایش قدرت اقتصادی و دیپلمات خود در منطقه ، نقش مستقیمی آشکار در صلح را به عهده نگرفت – با این حال ، به طور گسترده ای به عنوان نشانه ای از محدودیت های قدرت آن در خاورمیانه دیده می شد.
در عوض پکن بر استفاده از درگیری برای پخش پیام دیگری متمرکز شده است: این که چین نمی خواهد یک رهبر جهانی باشد که از قدرت به همان روشی که ایالات متحده استفاده می کند ، استفاده کند.
دستگاه تبلیغاتی حزب کمونیست حاکم چین مدتهاست که “هژمونی” آمریکا و “استفاده ناخواسته” آن را به عنوان نمونه هایی از دخالت ایالات متحده در درگیری های متعدد در دهه های اخیر از دست داده است.
اصطکاک با واشنگتن در مورد تجارت و فناوری فروش این پیام را برای پکن مهمتر می کند ، زیرا اکنون بیش از هر زمان دیگری به دوستان احتیاج دارد. و این می بیند که سیاست خارجی رئیس جمهور دونالد ترامپ “آمریکا اول” به عنوان ایجاد افتتاح در آنجا است.
طی یک دهه گذشته ، پرخاشگری چینی برای اجرای ادعاهای مورد اختلاف خود در دریای چین جنوبی ، ارعاب نظامی آن از تایوان ، و افزایش رو به رشد نیروی دریایی گسترش یافته آن ، که گروه های اعتصاب هواپیمای آن اخیراً دریل انجام داده اند بیشتر از سواحل خانه و با قدرت بیشتر از گذشته ، در بین همسایگان خود زنگ هشدار را افزایش داده است – و هشدارهای فوری واشنگتن را به متحدین خود در مورد برخورد بیش از حد با چین دامن زده است.
پکن “ریاکاری” گریه کرده است و در سال 2022 ، رهبر چین شی جینپینگ از دیدگاه خود برای معماری امنیتی جهانی پرده برداشت-کوتاه از جزئیات ، اما روشن است که مخالف سیستم اتحاد به رهبری ایالات متحده و مداخله نظامی است.
این چشم انداز ، ولادیمیر پوتین ، رئیس جمهور روسیه و رئیس جمهور روسیه را گرد هم آورده است ، که بی اعتمادی مشترک وی به ناتو – و این دیدگاه که این یک بازیگر تحریک آمیز است – یک نکته اصلی برای تراز است ، و یک زیرنویس برای اینکه چرا پکن هرگز حمله روسیه به اوکراین را محکوم نکرده است.
کارشناسان می گویند عدم حضور ظاهری چین حتی در واسطه درگیری بین اسرائیل و ایران ، کشوری که پکن با آن روابط تاریخی و اقتصادی عمیق دارد ، محدودیت های نفوذ آن در منطقه را نشان می دهد.
اما آنها همچنین می گویند پکن علاقه چندانی برای ورود به امنیت منطقه به عنوان یک بازیکن قدرت ندارد.
ویلیام فیگوئروا ، متخصص روابط چین و ایران و یک استادیار در دانشگاه گرونینگن در نهلند گفت: “از نظر تأمین واسطه گری ، (چین) بیش از حد مایل ارائه داده و بیش از این است … اما توانایی کمی برای پروژه قدرت نظامی در خاورمیانه دارد و حتی اراده سیاسی کمتری برای آشکارا و مستقیم درگیر می شود.”
بر خلاف ایالات متحده ، که دارایی های نظامی قابل توجهی را برای حمایت از متحدین و علایق خود در منطقه حفظ می کند ، حضور نظامی چین در زمین زمین محدود به یک پایگاه دریایی در شاخ آفریقا جیبوتی است. در واقع ، تنها اتحاد نظامی پکن یک کشور تاریخی با همسایگی و همکار یک طرفه کمونیستی کره شمالی است.
پکن نیز از آن دور شد پیوستن به تلاش های بین المللی زمستان گذشته برای محافظت از خطوط حمل و نقل کلیدی مورد حمله شورشیان حوثی در یمن به دنبال جنگ اسرائیل با غزه.
این حملات منافع تجاری چین را در معرض خطر قرار داده است حتی اگر حوثی ها گفتند که آنها کشتی های چینی یا روسی را هدف قرار نمی دهند. و هنگامی که تلاش برای فشار آتش بس بین اسرائیل و حماس در غزه می شود ، چین با وجود قرار دادن خود به عنوان صدای بین المللی پیشرو که خواستار آتش بس و انتقاد از جنگ اسرائیل است ، دوباره در حاشیه حضور داشته است.
برخی از کارشناسان استدلال کرده اند که اگر چین ممکن است ارتش جهانی بیشتری داشته باشد ، ممکن است این وزن را بیشتر به خارج از منطقه خود برساند.
اما در درگیری اسرائیل و ایران ، به جای آن ، تمرکز پکن بر “ارائه حمایت از حقوق بین الملل به عنوان یک جایگزین برتر برای آنچه که به عنوان مداخلات نظامی و غیرقانونی غرب به تصویر می کشد” بود. ”
ژئو افزود: “در حالی که این روایت در بین کشورهای خاورمیانه محدودیت محدودی دارد ، در جنوب جهانی به خوبی بازی می کند – جایی که در خدمت سوزاندن تصویر چین و تقویت رقابت استراتژیک خود با واشنگتن در سطح جهانی است.”
حتی اگر واکنش پکن برای تهران تعجب آور نباشد ، رفتن به چین و “بازیگری مانند همه چیز عالی” ممکن است “یک قرص تلخ برای بلعیدن” برای آراگچی و آزیز نصیرزاده باشد که هر دو در هفته های اخیر به چین سفر کرده اند ، طبق گفته های جاناتان فولتون ، همکار ارشد برنامه های شورای آتلانتیک شورای خاورمیانه.
پکن و تهران هیچ پیمان دفاعی متقابل ندارند و این رابطه عمدتاً اقتصادی بوده است. به گفته مویو Xu ، یک تحلیلگر ارشد نفت در شرکت اطلاعاتی تجارت KPLER ، چین بیش از 90 ٪ تجارت نفت ایران را که از طریق واسطه ها وارد شده است ، که سال گذشته در سال گذشته حدود 40 میلیارد دلار سود برای ایران داشته است ، می گیرد.
حتی وقتی صحبت از نزدیکترین شریک بین المللی چین ، روسیه ، پکن با دقت است: متوقف کردن عرضه در مقیاس بزرگ کالاهای نظامی برای جنگ مسکو در اوکراین ، در عوض خرید سوخت روسیه و تهیه کالاهای دوتایی که می توانند از پایگاه صنعتی دفاعی خود استفاده کنند.
این پشتیبانی و حمایت مستقیم نظامی از ایران و کره شمالی برای جنگ روسیه ، هشدار در غرب در مورد هماهنگی در حال ظهور بین اعضا به یک “محور” به اصطلاح ضد آمریکایی ایجاد کرده است.
اما آخرین استرس آزمون “محور” نقاط ضعف خود را نشان می دهد: همانطور که بمب های اسرائیلی و ایالات متحده بر ایران ، روسیه و چین باران می بارد ، بیشتر به منافع و لفاظی های خود متمرکز شده اند ، به جای اینکه از ایران حمایت کنند و یا از وزن خود برای فشار آوردن اسرائیل یا ما برای جلوگیری از جنگ استفاده کنند. با این حال ، شی و پوتین از درگیری برای استرس استفاده کردند جبهه متحد خودشان.
گفته می شود ، وقتی صحبت با ایران می شود ، آزمایش واقعی احتمالاً بعدی است.
برایان هارت ، عضو پروژه قدرت چین در مرکز فکر استراتژیک و بین المللی (CSIS) گفت: “این یک مثال خوب است (که) محدودیت هایی در مورد مداخله مستقیم در یک درگیری نظامی انجام می دهد.” صحبت برگزار شده توسط مرکز مستقر در واشنگتن. اما “خیلی زود است که حمایت چین از ایران را حساب کنید.”
هارت گفت ، الگوی چین برای روسیه از “عمدتاً در آن خط به درستی از ارائه پشتیبانی نظامی آشکار” ، می تواند به یک پویایی تبدیل شود که در اینجا توسعه می یابد ، همانطور که پکن به دنبال کمک به رژیم در تهران است. مواد شیمیایی دوتایی ساخته شده چینی مورد نیاز برای تولید سوخت موشکی در اوایل سال جاری به ایران تحویل داده شد ، گزارش های گزارش CNN.
حتی با توجه به “ناتوانی در زمینه قدرت پروژه برای دفاع از فضای هوایی خود” در برابر اسرائیل ، ماه گذشته ، پکن حتی ممکن است به عنوان یک شریک قدرتمند در منطقه به نظر می رسد.
وی گفت که وقتی صحبت از این مسئله می شود که چگونه آخرین وقایع ممکن است هرگونه هماهنگی بین کشورهای به اصطلاح “محور” را تحت تأثیر قرار دهد ، اصول تغییر نکرده است.
Fulton گفت: به دور از اتحاد یا بلوک مانند غرب ، چین ، ایران ، روسیه و کره شمالی “هماهنگی شکایات” علیه غرب دارند ، اما “ایده های بسیار متفاوتی” در مورد چگونگی تغییر شکل قوانین جهانی برای پرداختن به آن.
و برای پکن ، “آنچه در خاورمیانه به آن نیاز دارد از نظر اقتصادی با انگیزه اقتصادی است – به یک منطقه پایدار نیاز دارد ، و ایران واقعاً از این امر پشتیبانی نمی کند. ایران به همان اندازه مشکلات را برای پکن حل می کند.”
