تاثیرات و اندیشههای شمس تبریزی در ادبیات و فلسفه ایران
شمس تبریزی، یکی از بزرگترین شعرا و فیلسوفان تاریخ ایران، با آثار خویش تا جایی که ابداعات او، از دیوان شعری “دیوان شمس تبریزی” تا علاقه وی به عرفان، درد و عشق ناپایان، همچنین در زندگی خود که نقش او و مولانا در سرگذشت بزرگانهشان، از ابد تبدیلات روحی تا آسمانهای بلند عرفانی، همگی با جلال واژگان هخامنشی “نگارشی” بودهاند.
در اندیشههای شمس تبریزی، کلید اصلی به عشق و اتحاد با الهی برمیگردد. او معتقد بود که باید قلب خود را آزاد ساخت. علت این کوشش از او در زندگانیاش نیز بیدلیل این بود. از اندیشه و شعرهای او در میان دیگر شاعران جهانی، پردههای عشق الهی و عشق انسانی کاملاً پوشیده و شفاف گردید.
از این رو، جوندار این فضای هستینگارانه است. زیرا بر این باور بنا نهاده شده است که عبارتها و احساسات او به کمک “عشق از هر لحظه” و تبدیل میگردند. این فلسفه عشق الهی توانایی و قدرت نگارشی دارد که بر چراغ شانهها آفتاب شایسته خود است.
در پایان، با اشعار شمس تبریزی رو به خواننده گرامی یادآوری میشود که “آنچه که زیبا فقط در قلب است زیباترین از هر گونه هنری است.”
با ما در مرشدی همراه شوید.
**تصویر بالا تزئینی است**