کابل ، افغانستان – سازمان بین المللی مهاجرت (IOM) گزارش داده است که بیش از 264،000 مهاجر بدون مدارک افغان در طی نه روز گذشته از ایران به افغانستان عبور کردند ، زیرا تبعیدات از ایران به طرز چشمگیری تشدید می شود.
در الف پست در X امروز ، این سازمان اظهار داشت که تعداد بازپرداخت کنندگان از ایران از اول ژوئن به 546،000 رسیده و از ابتدای سال بیش از یک میلیون نفر است.
IOM اوضاع را به عنوان وخیم توصیف کرد و هشدار داد که در حال حاضر و شرکای آن قادر به کمک به تنها 10 درصد از افراد بازگشت هستند. آژانس درخواست بودجه اضافی فوری را برای کمک به افراد واجد شرایط واجد شرایط درخواست کرد.
این افزایش به دنبال مهلت یک ماهه صادر شده توسط دولت ایران در 6 ژوئن است و خواستار ترک مرخصی های بدون مدارک افغانستان یا دستگیری است. اعزام ها از آن زمان به شدت تسریع شد، با گزارش ده ها هزار نفر که هر روز اخراج می شود ، تقریباً از 2000 در روز در اوایل سال.
با توجه به UNHCR ، گذرگاه های روزانه اوج در بیش از 43000 در تاریخ 1 ژوئیه ، در مقایسه با میانگین قبلی 5000. تعداد کل بازده به افغانستان اکنون در سال 2025 از 1.4 میلیون نفر فراتر رفته است که اکثریت از ایران به دست آمده است.
آژانس های بشردوستانه هشدار می دهند که هجوم عظیم زیرساخت های کمک های شکننده افغانستان را بسیار زیاد است.
شورای پناهندگان نروژی گفته شده بازده های بزرگ و سریع فشار زیادی را بر روی سیستم های محلی وارد می کند و خاطرنشان کرد: بدون حمایت بین المللی ، افغانستان می تواند تا پایان سال بیش از سه میلیون بازپرداخت را ببیند.
برنامه جهانی غذا برای پاسخگویی به نیازهای فوری مواد غذایی مهاجران بازگشت ، 15 میلیون دلار درخواست کرد.
در زمین ، گذرگاه های مرزی مانند اسلام قلا در هرات و نیمروز در جنوب غربی به صحنه های هرج و مرج تبدیل شده اند. شاهدان خانواده هایی را که به گرمای شدید ، خسته ، کم آبی و بدون سرپناه یا جهت می رسند ، توصیف می کنند.
گزارش های مربوط به حذف اجباری ، اخاذی و شرایط حمل و نقل ناامن پدید آمده است. حداقل 13 جسد بوده است کشف شده در نزدیکی نقاط مرزی ، قربانیان احتمالاً کم آبی و دمای شدید ، که بالاتر از 50 درجه سانتیگراد افزایش یافته است.
اوضاع به ویژه برای زنان و کودکان بسیار جدی بوده است. هزاران زن بی همراه ، از جمله بیوه با کودکان ، به افغانستان بازگردانده شده اند ، جایی که محدودیت های طالبان آنها را از مسافرت یا کار بدون سرپرست مرد منع می کند. بسیاری از آنها اکنون خود را بدون سرپناه ، درآمد یا دسترسی به کمک می دانند.
