میگل دی سروانتس، نویسنده و شاعر برجسته اهل اسپانیا بود که در سال ۱۷۸۸ در شهر اوانچه متولد شد. او از خانوادهای اشرافی به دنیا آمد و در دوران کودکی، به دلیل ویژگیهای استثناییاش از بقیه جدا میشد. سروانتس بعد از اتمام تحصیلات دیپلماتیک، به حرفهٔ نظارت بر ثروتمندان و خدمت به حاکمیت پرداخت. اما عشق او به ادبیات و نوشتن، او را از این حرفه دور کرد و وی را به سوی دنیای هنر و ادب معطوف کرد.
دیگر شاهکارهای او عبارتند از ‘دون کیشوت’، ‘طلبه آیینها’، ‘پیپره’ و ‘سنشو پانسو’ است که تمامی آنها با موضوعات اجتماعی، سیاسی و فرهنگی اش خود را به ادبیات جهانی نهاد. سروانتس با سبکی بینظیر و پر از طنز و عمق، خوانندگانش را به دنیایی شگفتانگیز و پراز آموزههای انسانی میبرد.
ادبیات جهانی بر اثرات ادبی شاهکارهای میگل دی سروانتس تاثیر بسزایی گذاشته و نویسندگان بزرگی چون گوستاو فلوبر، جیمز جویس و فرانتس کافکا از او الهام گرفتهاند. آثار این بزرگوار اسپانیایی نهتنها در دورههای بعدی برجسته جدید، بلکه در جهان ادبیات تاثیر زیادی گذاشته و به ویژه در آداب و فرهنگ مردم اروپا، تأثیرات عمیق و پایداری داشته است.
با این وجود، در زمان خود، سروانتس با انتشار آثارش، به چالشها و انتقادات زیادی دچار شد. او به علت طرح انتقادی و تندی که در برخی از آثارش از سیستم ستمگر و فساد زحمتکشان مطرح کرده بود، با موانع و مخالفتهای زیادی مواجه شد.
یکی از معروفترین نقل قولهای او از ‘دون کیشوت’ است که میگوید: “همواره بهتر است نور خداوند را در درون دیدههای خود قرار دهیم، تا یک اسب را از یک سر موی به عنوان اسب بینقص بخوانیم”.
با ما در مرشدی همراه شوید و از زیباییهای ادبیات شگفتزده میگل دی سروانتس بهرهمند شوید.
[image: بررسی اثرات ادبی شاهکارهای میگل ده سروانتس]