فیلم ها در رسانه های اجتماعی نشان می دهد که زنان از رقصیدن و آواز خواندن آزادانه در این رویدادها رونمایی می کنند که برخی از آنها برای عموم آزاد است. در Grand Bazaar Tehran ، مدل ها به تازگی یک نمایشگاه مد فرش قرمز را بدون هیچ حجاب در معرض دید قرار داده اند.
فقط چند سال پیش ، چنین صحنه هایی دستگیری های سریع را به همراه آورد. به نظر می رسد بیشتر آنها هیچ تلافی را برآورده نمی کنند ، و نمایش مد فقط احضار قضایی لنگ را به دست آورد.
برخی اینها را اثبات عقب نشینی دولت تحت فشار اجتماعی می دانند. برخی دیگر می گویند این تغییر واقعی نیست بلکه حرکات زودگذر برای منحرف کردن از مشکلات اقتصادی و سالگرد زن 202-23 ، زندگی ، اعتراضات آزادی که صدها نفر کشته شدند.
هاردینرها می جنگند
هاردلین ها وقایع عاری از حجاب را به عنوان خیانت به ارزشهای انقلابی محکوم می کنند و هشدار می دهند که چنین دهانه هایی کنترل ایدئولوژیک را از بین می برد و شکاف های درون تأسیس را عمیق تر می کند.
یکی از مفسران محافظه کار به صورت آنلاین منتشر کرد: “به نظر می رسد که همه مقامات فرهنگی کشور با هم از بین رفته اند.”
“چرا ما یک انقلاب داشتیم ، عزیزانمان را به سمت تیغه دشمن قربانی کردیم و یک قبرستان از شهدا ایجاد کردیم؟ فقط مثل غربی شدن و اجازه دادن به یک تمدن … جدا شده از شریعت برای تسلط بر ما؟”
در کاخ شاه
این درگیری در یک کنسرت ماه سپتامبر توسط ستاره پاپ ، سیروان خسروی به دلیل کاخ سابق شاه ، که اکنون توسط شهرداری تهران اداره می شود ، قابل مشاهده بود. کلیپ های زنان رونمایی شده و آواز خواندن و رقص ویروسی شد.
تنها یک سال قبل ، زنان در کنسرت دیگر Khosravi به دلیل نقض کد لباس اسلامی بازداشت شدند. این بار ، پلیس ایستاد. برخی جو را سرخوشی توصیف کردند.
نظانین ، دانشجوی 21 ساله گفت: “کنسرت سیروان خسوی بیش از یک اجرا بود ؛ این دیوارها در حال تجزیه بود.” “حجاب اجباری تقریباً فروپاشیده است ، و زنان یک به یک آزادی های فرهنگی را پس می گیرند.”
در X ، کاربری به نام مصطفی از هشتگ #Retreat استفاده کرد: “آیا کسی متوجه شد؟ شرکت کنندگان” من زندگی من را دوست دارم “بدون دخالت مجریان خواندند … یا پلیس؟ شهردار و شورای شهر هزینه های خود را پرداخت کردند ، و رئیس پلیس (احمدرزا) رامان مشغول محافظت از رقصندگان بود!”
هر دو مقام مدتهاست که کدهای لباس اسلامی را تبلیغ و اجرا می کردند.
غریزه باز یا بقا؟
برخی از مخالفان تهران هم هنرمندان و هم طرفداران را متهم می کنند که در دست این مؤسسه بازی می کنند و می گویند چنین رویدادهایی همزمان با خانواده هایی است که سومین سالگرد قتل ماهسا امینی را عزادار می کنند.
“هنگامی که گروه های خاصی در دولت کنسرت های خیابانی رایگان در طول سالگرد اعتراضات برگزار می کنند ، یک فرد خردمند نباید روی چمن خود بازی کند.”
برخی این تحمل را به عنوان یک تاکتیک بقا می دانند نه آزادسازی واقعی. برخی دیگر بر این باورند که این نشانگر ترک در نظم فرهنگی جمهوری اسلامی است.
بهمن بابازاده ، روزنامه نگار موسیقی ، اظهار داشت: “این سیستم درس خود را آموخته است. این فراتر از حماقت لغو کنسرت ها است. اگر چند غیرت ارتجاعی از این تصاویر عصبانی شوند. برای بقا ، سیستم سازگار شده است.”
فیلمساز و علی اژاری آکادمیک پیشنهاد کرد که دولت در حالی که بر کسانی که تأثیر اجتماعی دارند ، بیانات فرهنگی “ایمن” را تحمل می کند.
وی نوشت: “این رژیم کم و بیش به این نتیجه رسیده است که میانه روی فرهنگی بی ضرر است.”
“ضربان های پاپ ، کمدی های تجاری با چند شوخی جنسی … واقعاً تهدیدی برای سیستم ایجاد نمی کنند. اما وقتی فرهنگ باعث بسیج اجتماعی واقعی می شود ، هیچ سازش وجود ندارد.”
