Druze یک جامعه مذهبی برجسته با بیش از یک میلیون نفر در سوریه ، لبنان و اسرائیل است که قرن ها به دنبال حفظ هویت متمایز بوده اند.
در سوریه ، مبارزان دروزی هم با قبایل همسایه بدوئین و هم با نیروهای وفادار به دولت اسلامی درگیری کرده اند ، زیرا آنها تلاش کرده اند تا جای خود را به ترتیب جدیدی پیدا کنند که با سرنگونی دسامبر رئیس جمهور دیرینه بشار اسد ، به وجود آمده است.
بمباران اسرائیل از نیروهای دولتی مستقر در استان سوئیدا جامعه پس از آخرین ناآرامی ها ، روابط دروز را پیچیده تر با اسلام گرایان حاکم دارد.
اسرائیل می گوید برای محافظت از جامعه اقلیت ، ادعایی که توسط بیشتر دروز در خارج از اسرائیل و همچنین مقامات دمشق به چالش کشیده شده است ، اقدام می کند.
در اینجا نگاهی کوتاه به اعتقادات و تاریخ Druze آورده شده است:
– دین و آداب و رسوم –
دروزی در اوایل قرن یازدهم در مصر به عنوان شاخه ای از فرقه اسماعیلی اسلام شیعه ظاهر شد.
آنها توحید هستند و خود را “موههیدون” یا یونیترها می نامند.
این فرقه بسیار پنهانی است و عناصر عرفانی مانند اعتقاد به تناسخ را شامل می شود.
این اجازه نمی دهد که تبدیل های جدید و ازدواج در خارج از جامعه به شدت دلسرد شود.
منبعی که با آیین های Druze آشنا است و از ناشناس بودن برای بحث در مورد موضوعاتی که حساس است ، گفت: ظهور ایمان تحت تأثیر سایر آموزه های مذهبی و فلسفی ، از جمله آنهایی که فیلسوف یونانی افلاطون هستند.
برخی از مناسبت های مذهبی Druze با سایر فرقه های اسلامی مطابقت دارند.
زباله های سنتی Druze سیاه است ، مردانی که کلاه های سفید یا عمامه را پوشیده اند و زنان سر خود را پوشانده و بخشی از صورت خود را با روسری سفید روان می پوشند.
– آنها کجا هستند؟ جدید
Makram Rabah ، استادیار تاریخ در دانشگاه آمریکایی بیروت گفت: “Druze واقعاً مرزها را تشخیص نمی دهد.”
وی گفت: “شما ازدواج دارید و روابط ایستاده ای بین Druze در منطقه دارید.” وی گفت: “روحانیون نقش مهمی در زنده نگه داشتن این رابطه دارند.”
قبل از وقوع جنگ داخلی در سوریه در سال 2011 ، جامعه حدود 700000 نفر تخمین زده می شود.
طبق گفته “ایمان دروزی” توسط مورخ سامی ماکارم ، دروزی از قرن شانزدهم به جنوب سوریه مهاجرت کرده است ، به منطقه ای که اکنون به عنوان جابل الدروز شناخته می شود ، به معنی کوه دروزی ، در استان سوئیدا.
Druze سوریه اکنون عمدتاً در سرزمین قلب Sweida و همچنین در نزدیکی استان Qneitra متمرکز شده است ، با جیب های کوچکتر در حومه دمشق ، به ویژه Jaramana و Sahnaya ، که در اوایل سال جاری خشونت فرقه ای را مشاهده می کردند.
در لبنان ، حدود 200،000 Druze در مرکز کوهستانی و همچنین در جنوب در نزدیکی اسرائیل و سوریه متمرکز شده است.
در اسرائیل ، حدود 153،000 Druze شهروندان اسرائیلی هستند که عمدتاً در شمال زندگی می کنند. برخلاف سایر اسرائیلی های عرب ، دروزی در ارتش اسرائیل خدمت می کند.
در ارتفاعات جولان تحت اشغال اسرائیل ، که در سال 1967 از سوریه توقیف شد ، بیش از 22،000 Druze دارای وضعیت اقامت دائم است.
فقط حدود 1600 نفر پیشنهاد شهروندی اسرائیل را در نظر گرفته اند. بقیه هویت سوریه خود را حفظ می کنند.
برخی از دروز از جنوب سوریه در همسایگی اردن مستقر شده اند ، جایی که جامعه بین 15000 تا 20،000 نفر تخمین زده می شود.
امسال دو نماینده روحانیون Druze سوریه امسال به یک مکان مقدس در اسرائیل زیارت کرده اند.
در خارج از خاورمیانه ، یک دیاسپورای دروزی ، به ویژه در آمریکای شمالی و استرالیا وجود دارد.
Druze مشهور شامل وکیل برجسته حقوق بشر ، امل آلام الدین کلونی و وزیر امور خارجه اردن ، ایان صفادی است.
– نقش پیشرو –
با وجود وضعیت اقلیت آنها ، Druze “به گفته مورخ ماکارم ، نقش مهمی و گاه اصلی در زندگی سیاسی و اجتماعی خاورمیانه را پر کرده است.
در سوریه ، دروزی سلطان پاشا الترش یک شورش ناسیونالیستی را علیه قدرت اجباری فرانسه که در دهه های 1920 و 1930 در جنوب سوریه ایجاد کرده بود ، یک شورش ناسیونالیستی را رهبری کرد.
در لبنان ، کمال جامبلات ، رهبر دروز ، از دهه 50 تا زمان ترور خود در سال 1977 نقش اساسی در سیاست داشت و پسرش ولید یک سیاستمدار قدرتمند است.
در ماه آوریل ، جامبلات از دروز سوریه خواست که “دخالت اسرائیل” را رد کند ، پس از آنکه اسرائیل به اسلام گرایان که اسد را علیه آسیب رساندن به اقلیت برکنار کردند ، هشدار داد.
رهبران دروزی وفاداری خود را به یک سوریه متحد اعلام کرده اند ، اگرچه برخی خواستار حمایت بین المللی هستند.
شیخ موفافق طاریف ، رهبر معنوی اسرائیلی Druze ، از اسرائیل خواسته است تا از دروز سوریه محافظت کند.
رباه گفت: “مبارزه با قدرت در سه ایالت” وجود دارد ، و افزود که وی معتقد است جامعه سوریه آرزو نمی کند که از دولت بودن برخوردار باشد.
Druze عمدتاً در حاشیه جنگ داخلی سوریه ماند و با تمرکز بر دفاع از سرزمین قلب خود بود.
بیشتر گروه های مسلح Druze هنوز با مقامات جدید به توافق نرسیده اند.
Kam-Kir/DCP
