حرفاو پارگی در روابط فراتر از اقیانوس اطلس باعث شده است كه رهبران اروپایی تلاش كنند تا بدانند كه چگونه می توانند با هر استقلال عمل كنند. اروپا بیشترین نیاز به ذهن خود در خاورمیانه نیاز دارد.
به طرز غم انگیزی ، دولت های اتحادیه اروپا پس از یک سال و نیمی از همدستی با جنایات جنگی دولت اسرائیل در غزه ، شروع به تبدیل صفحه کردند. برنامه های ناعادلانه دونالد ترامپ برای غزه “ریویرا” و ابتکارات “بشردوستانه” که اصول بشردوستانه را نقض می کنند ، با ایالات متحده فاصله می گیرند و دولت های اروپایی شروع به ساختن مسیر خود می کردند.
فرانسه و عربستان سعودی داشتند یک کنفرانس برنامه ریزی کرد در مورد راه حل دو کشور ، که ممکن است منجر به شناخت پاریس از دولت بودن فلسطین شود. به طور قابل توجهی ، اتحادیه اروپا داشت یک بررسی را پذیرفت توافق نامه انجمن اتحادیه اروپا و اسرائیل ، که با توجه به جنایات جنگی اسرائیل ، باید منجر به تعلیق تجارت ترجیحی اتحادیه اروپا با تل آویو شود ، اما اکنون ممکن است.
با این حال ، حمله نظامی اسرائیل به ایران و حمایت مبهم و در عین حال آشکار ایالات متحده از این خصومت ، تغییر اروپا را به سمت استقلال بیشتر و وضوح اخلاقی افزایش داده است.
البته به دلیل نقض حقوق بشر و همکاری های نظامی با روسیه ، به ویژه در جنگ در اوکراین ، هیچ عشقی به رژیم ایران در پایتخت های اتحادیه اروپا وجود ندارد. علاوه بر این ، اروپا به درستی معتقد است که ایران نباید سلاح هسته ای داشته باشد. در مورد بیشترین آژانس بین المللی انرژی اتمی هشدار خاصی وجود دارد گزارش اخیر در مورد نقض پیمان منع گسترش سلاح ها.
اما ما به طور سنتی بر لزوم حل مسئله هسته ای ایران از طریق دیپلماسی محکم ایستاده ایم. به همین دلیل در اوایل دهه 2000 مذاکره کنندگان اروپایی “قالب E3/EU” را اختراع کردند که شامل دیپلمات های فرانسه ، آلمان و انگلیس در کنار نماینده عالی اتحادیه اروپا برای واسطه سازی در پرونده هسته ای ایران بود.
امروز آن جهان از بین رفته است. هنگامی که ترامپ مذاکره مستقیم با ایران را آغاز کرد ، اروپا کنار گذاشته شد و از هرگونه روند میانجیگری خارج شد. اکنون ، با حمله نظامی اسرائیل به ایران ، ما نتوانستیم خودمان را با وضوح لازم قرار دهیم: محکوم کردن بمب گذاری به عنوان نقض منشور سازمان ملل (ماده 2) و پروتکل اضافی به کنوانسیون های ژنو (ماده 56) ، که به طور خاص ممنوعیت حملات علیه مرکز هسته ای دولت است؟ این یک چیز است که از حق اسرائیل (یا هر کشور دیگر) برای دفاع از خود حمایت کنیم. کاملاً دیگر برای مشروعیت بخشیدن به اعتصابات پیشگیرانه.
این ناتوانی جنسی مزمن بوجود می آید زیرا اروپا به طور سنتی جهان را از طریق لنزهای فراتر از اقیانوس اطلس مشاهده کرده است. در اکثر موضوعات بین المللی ، ده ها سال است که با واشنگتن دست به دست هم داده است و با استفاده از کمک ، تجارت ، دیپلماسی ، تحریم ها ، دفاع و ادغام اتحادیه اروپا برای حمایت از اهداف سیاست خارجی ایالات متحده ، متقاعد شده است که ارزش ها و منافع اصلی به اشتراک گذاشته شده است.
فقط در موارد نادری ، کشورهای اروپایی آشکارا با ایالات متحده مخالفت کرده اند-همانطور که فرانسه و آلمان با دولت بوش در مورد جنگ به رهبری ایالات متحده علیه عراق در سال 2003 انجام دادند. حتی در جایی که تفاوت رویکرد وجود دارد ، اروپا با کاهش لبه های سخت خود به جای خنثی کردن آن ، به دنبال تأثیرگذاری بر سیاست خارجی ایالات متحده است. به عنوان مثال ، واسطه گری اروپا در مورد سلاح های هسته ای ایران ، به عنوان مثال ، منجر به برنامه جامع عمل در سال 2015 شد.
با این حال ، توپ خراب سیاست خارجی ترامپ ، جهانی را ایجاد کرده است که اروپایی ها باید روی پای خود بایستند. و آنها تلاش می کنند.
در اوکراین، اروپا راه سخت را آموخته و محکم و محکم است و ضمن کاوش در راه های پر کردن شکاف ها در صورت عدم پذیرش ایالات متحده ، کمک های مالی و نظامی به کیف را حفظ می کند.
اما به غیر از اوکراین ، ما ضرر داریم. درست است که اروپا در پکن سخت شده است. این دیگر با چشمان چین نیست ابتکار کمربند و جاده و خطر استراتژیک ناشی از سیاست های پکن در اروپا. اتحادیه اروپا غربالگری سرمایه گذاری های چینی در اروپا را آغاز کرده است تعرفه ها در وسایل نقلیه الکتریکی چینی.
اما سیگنال های مختلط ترامپ بدان معنی است که اروپا باید به تنهایی آنچه را که فکر می کند و از پکن می خواهد بفهمد. اتحادیه اروپا نمی تواند در جبهه های مختلف جنگ تجاری داشته باشد ، به ویژه اگر تجارت تجاری خود با واشنگتن دریل باشد.
دولت های اروپایی همچنین می دانند که هیچ راهی وجود ندارد که آنها بتوانند تا سال 2050 ، که اکنون در قانون ثبت شده است ، بدون همکاری با چین ، که یک رهبر در اقتصاد سبز است ، بی طرفی آب و هوا را برآورده کنند. حتی در صورت غیرممکن “معامله” جامع بین ترامپ و شی جینپینگ ، تصور اینکه اروپایی ها به روزهای قدیمی برگردند که چین صرفاً به عنوان یک شریک اقتصادی و متحد دفاع از چند جانبه گرایی تلقی می شد ، دشوار است. اروپایی ها باید ایده ها و سیاست های خود را به طور مستقل از یک کاخ سفید نامنظم توسعه دهند ، اما آنها نمی دانند چگونه به آنجا برسند.
اروپا در آخرین جنگ خود در مورد آخرین جنگ ، نه از واشنگتن طرفداری نکرد و نه جایگاه خود را با اسرائیل بهبود بخشید. در این میان ، تمام اعتبار را به عنوان یک کارگزار صادق با ایران از دست داده است. گیلاس روی کیک این است که روسیه به جای آن ، خود را به عنوان یک واسطه گر احتمالی زاویه داده است و ترامپ در این گزاره عجیب چشمک می زند.
خطر این است که اروپا نیز اکنون مسیر خود را به یک رویکرد اخلاقی تر در مورد وحشت در غزه مسدود خواهد کرد: روزهای آینده می گوید که اتحادیه اروپا توافق نامه تجارت خود را با اسرائیل به حالت تعلیق در می آورد یا اینکه آیا این موضوع نیز بر روی مشعل پشت سر گذاشته شده است.
اوکراین مهمترین علاقه امنیتی اروپا است. با این حال ، جنگ ، هرج و مرج و تکثیر هسته ای در خاورمیانه-که می تواند نتیجه ناخواسته جنگ اسرائیل و ایران باشد-برای اروپا نتیجه بیشتری دارد تا ایالات متحده. تاکنون ، پاسخ اروپایی فریادی از فکر یا عمل ، مستقل از ایالات متحده است.
