رئیس جمهور کمیسیون اروپا ، اورسولا فون دره لین ، آماده می شود تا آدرس سالانه خود را در اتحادیه ارائه دهد ، وی تحت فشار از همه طرف است. معامله تجاری در اواخر ماه ژوئیه با ایالات متحده به دست آمد ، هرچند نامتعادل و نامتقارن ، ثبات و پیش بینی را به دست نیاورد. در عوض ، دونالد ترامپ ، رئیس جمهور آمریكا اخیراً نجات تجارت خود را علیه اروپا كاهش داده است. در پست های رسانه های اجتماعی ، وی تعرفه های اضافی و محدودیت های صادراتی را برای فناوری ها و نیمه هادی های ایالات متحده برای کشورهایی که دارای قوانین و مالیات های دیجیتالی هستند تهدید کرده است ، و نشان داده است که وی می تواند تعرفه های جدیدی را در پاسخ به 3.5 میلیارد دلار جریمه کمیسیون اروپا علیه گوگل تحمیل کند تا ناعادلانه از خدمات فناوری تبلیغاتی خود حمایت کند.
تهدیدهای ترامپ فقط چند روز پس از رسیدن ایالات متحده و اتحادیه اروپا به توافق نامه چارچوب برای معامله تجارت دست رسید ، که سیاست گذاران اروپایی امیدوار بودند که امور را حل کنند. اما هیچ چیز با ترامپ نهایی نیست. حمله جدید وی به نظارت خارجی بر شرکتهای فنی آمریکایی ، مانند قانون خدمات دیجیتال برجسته اتحادیه اروپا و قانون بازارهای دیجیتال و همچنین مالیات خدمات دیجیتال در کشورهای عضو ، این امکان را دارد که حاکمیت اروپا و پایه های دموکراتیک آن را تضعیف کند.
مذاکره با ترامپ کمی شبیه به بازی پوکر ، با افزایش پیشنهادات و گاهی اوقات بلوف در طول مذاکرات است. اما همچنین مانند شطرنج است: هر حرکت به سمت بازی انتهایی حساب می شود و بنابراین نیاز به آماده سازی دقیق دارد. هنگامی که فرصت های اولیه خراب می شود ، به سختی می توان انتظار داشت که دست بالایی را در برابر یک دشمن غیرقابل پیش بینی و قدرتمندتر بدست آورد.
به عنوان مثال ، اتحادیه اروپا پس از اعلام ترامپ تعرفه های “روز آزادی” خود را می توانست در ماه آوریل و ماه مه به ایالات متحده بپردازد و سرمایه گذاران را به یک تفت داده فرستاد. اما بر خلاف چین ، که ترامپ را مجبور به مذاکره تحت فشار بازار کرد ، اتحادیه اروپا پس از اعلام ترامپ مبنی بر “مکث” 90 روزه در تعرفه های گسترده خود ، ساعاتی پس از شروع کار ، تصمیم به تأخیر در اقدامات تلافی جویانه خود گرفت.
رویکرد انتظار اتحادیه اروپا پرهزینه بود. تا تابستان ، اوضاع تغییر کرده بود: بازارها تثبیت شده بودند و ایالات متحده و چین به معامله موقت رسیده بودند. این ، همراه با کاهش اعتبار تهدید قصاص آن ، موقعیت مذاکره اتحادیه اروپا را تضعیف کرد و احساس اجتناب ناپذیری را در مورد نتیجه جلسه ژوئیه در اسکاتلند بین ترامپ و فون دره لین ایجاد کرد. در حالی که هر دو طرف از نظر نتایج اقتصادی از دست دادند ، ترامپ فقط به این امر اهمیت می داد که او مذاکره را “برنده” کرد و پیروزی بزرگی را برای کمپین تعرفه خود به ثمر رساند.
همانطور که در آن زمان می ترسیدیم ، یک ترامپ جسارت در تلاش برای تکرار این استراتژی است. اتحادیه اروپا باید تصمیم بگیرد که آیا در برابر فشار برای اصلاح مقررات فنی بلوک مقاومت می کند یا دوباره به هم می خورد. گزینه دوم به معنای کنار گذاشتن هرگونه بهانه بودن یک قدرت ژئوسونومیک است (همانطور که رئیس جمهور سابق بانک مرکزی اروپا (ECB) و نخست وزیر ایتالیا ماریو دراگی اخیراً خاطرنشان کردند).
اما اگر اتحادیه اروپا تصمیم به ایستادگی در برابر خود داشته باشد ، به یک استراتژی مذاکره جسورانه و خوب فکر می کند. این بدان معناست که کمیسیون اروپایی باید برای فعال کردن ابزار ضد شغلی (ACI) ، قدرتمندترین ابزار تجارت بلوک ، اقدامات فوری انجام دهد ، که این امکان را می دهد تا در برابر کشورهای ثالث که از اقدامات اقتصادی اجباری با تحمیل تعرفه ها و سهمیه ها استفاده می کنند ، با تحمیل کنترل صادرات ، تعلیق حقوق مالکیت ، ممنوعیت خدمات و دسترسی به مناقصه عمومی را که امکان پذیر است ، تلافی کند. در حقیقت شکی نیست که تعرفه های جدید که توسط ترامپ تهدید شده است ، “اجبار اقتصادی” است.