روسیه و ایران خود را به عنوان متحدین معرفی می کنند ، اما در واقعیت ، هر دو رژیم به گفته خدمات اطلاعاتی خارجی اوکراین (SZR) در تاریخ 26 اوت ، یکدیگر را به عنوان مخالفان بالقوه می دانند.
با وجود حرکات عمومی مشارکت ، روابط بین مسکو و تهران با بی اعتمادی عمیق و رقابت پنهان مشخص می شود. این در جاسوسی متقابل و درگیری جاه طلبی های ژئوپلیتیکی منعکس شده است.
به گفته SZR ، در طول جنگ 12 روزه بین اسرائیل و ایران در ماه ژوئن ، سید محمد صدر ، عضو شورای تشخیص مصلحت ایران ، متهم روسیه به اشتراک گذاری اطلاعات با اسرائیل در مورد مکان سیستم های دفاع هوایی ایران. وی تصریح کرد که چنین اقداماتی بیهودگی روابط تهران با مسکو را نشان می دهد و خاطرنشان می کند که روسیه “حمله اسرائیل به ایران را فقط با کلمات محکوم کرد ، در حالی که در واقع آن را تسهیل می کند.”
در همین زمان ، روسیه به دنبال گسترش جایگاه اقتصادی خود در ایران بوده است. از سال 2022 ، مسکو تا سال 2024 به بزرگترین سرمایه گذار خارجی خود تبدیل شده است. سرمایه گذاری روسیه در سال 2023 به 2.7 میلیارد دلار رسید ، با 8 میلیارد دلار دیگر برای بخش نفت و گاز ایران.
شرکت های روسی عمیقاً در پروژه های زیرساختی ایران ، از جمله نیروگاه هسته ای بوشهر ، نیروگاه حرارتی سیریک در استان هورموزگان ، راه آهن رشتاستارا و خط لوله گاز از طریق آذربایجان تعبیه شده اند.
با این حال ، SZR خاطرنشان می کند که این برنامه های بلندپروازانه به طور فزاینده ای شکننده هستند. بی اعتمادی تاریخی ، تقویت شده توسط درگیری های مدرن منافع ، اتحاد فرضی را تضعیف می کند. اطلاعات اوکراین تأکید کرد: “این مشارکت یک توهم است.”
زودتر ، ایران خواسته روسیه برای تأمین سیستم های دفاعی هوایی مدرن.
به گفته دو مقام ایرانی که با برنامه ریزی زمان جنگ آشنا هستند ، تهران درخواست کرده و قبلاً دریافت رادارهای پیشرفته و تجهیزات دفاع هوایی از مسکو را آغاز کرده است.
