آیا دونالد ترامپ خاورمیانه را تغییر خواهد داد؟

این احتمال وجود دارد که بسیاری از افرادی که به فلسطین در دانشگاه های ایالات متحده اعتراض می کنند ، کتاب ادوارد سعید “شرق شناسی” را خوانده باشند ، یا حداقل ایده ای داشته باشند که او چه کسی بوده است. همچنین این احتمال وجود دارد که آنها از دونالد ترامپ شنیده باشند ، که در این معترضین خشمگین شده است و منجر به سرکوب مالی غیر منتظره در بسیاری از دانشگاه های برجسته ایالات متحده از جمله کلمبیا شده است ، جایی که گفته می شود قبلاً تدریس می کند (به یادداشت اخیر ما مراجعه کنید.چالش دانشگاه ‘).

به طور خلاصه ، تكان شرق شناسی انتقاد از ساخت یك دیدگاه برتر و غربی از خاورمیانه (این اصطلاح توسط ناوبری ها در نیروی دریایی ایالات متحده ابداع شده است) ، كه پس از آن توسط اعضای نخبگان خاورمیانه درونی می شود. در این سطح گسترده ، این تئوری جذاب بود ، اما بسیاری از مشکلات عملی مانند پایین آمدن نقش زنان و عدم موفقیت بسیاری از کشورهای خاورمیانه برای توسعه اقتصادی و پرورش انواع جامعه آزاد که گفته می شود زندگی می کند ، روبرو می شود.

همانطور که در بسیاری از جنبه های بحث در مورد خاورمیانه ، “شرق شناسی” برای بسیاری از افراد به یک نشان افتخار تبدیل شده است ، و یک شناسه بحث برانگیز برای دیگران وجود دارد ، و این خطر وجود دارد که بسیاری از افرادی که دیدگاه “شرقی” را در خود جای داده اند ، چشم انداز خود را برای گفتن ظهور القاعده در منطقه وسیع به روز نکرده اند و سلطه مؤثر در دهه آخر ، فلسطینی ها توسط هماس توسط هماس.

من شک دارم که دونالد ترامپ “شرق شناسی” را خوانده است (فکر می کنم ممکن است سخنران وی باشد) اما با توجه به دیدگاه غربی خاورمیانه ، دیدار وی به عربستان سعودی از دو جنبه چشمگیر بود.

اول ، مانند هر سیاستمدار باهوش ، وی این دیدگاه را تأیید کرد که چندین کشور در منطقه می خواهند از خودشان برخوردار باشند

– ‘این تحول بزرگ از طریق مداخلات غربی به وجود نیامده است … به شما سخنرانی در مورد نحوه زندگی یا نحوه اداره امور خود می دهد. نه ، شگفتی های درخشان ریاض و ابوظبی توسط به اصطلاح “ملت سازندگان” ، “نئو کونس” یا “غیر انتفاعی لیبرال” ایجاد نشده است … در عوض ، تولد یک خاورمیانه مدرن توسط مردم منطقه به وجود آمده است “

تا حدی ، دیدگاه ترامپ صحیح نیست. اقتصاد امارات متحده عربی و KSA بر روی دانش دانش غربی ساخته شده است (به عنوان مثال به “بسته بندی برای هند” دیوید مولفورد مراجعه کنید) ، و بسیاری از موسسات مالی حداقل در ایالات متحده و انگلیس تقلید کرده اند. همچنین تعداد زیادی از افسران ارتش از منطقه در زیرزمین های امپریالیستی مانند Sandhurst آموزش دیده اند.

در عین حال ، رشد معجزه آسای این کشورها را می توان به چشم انداز و رهبری محلی نسبت داد ، در مقیاس فقط با لی کوان یو در سنگاپور. و ، مطابق با پایان نامه “شرق شناسی” ، بسیاری از افراد در غرب نقش مؤسسه ای را که ابوظبی در منطقه ایفا می کند ، یا اینکه چقدر محمد بن سامان برای جوانان کشور خود قهرمان شده است ، تصدیق نمی کنند. در همین راستا ، ما ممکن است بگوییم که الگویی که کشورهای خاورمیانه از آن پیروی کرده اند ، “مدل سیناترا” (“این کار من را انجام دهید”) با یک پیچ و تاب کوچک آمریکایی است.

آدرس رئیس جمهور وتر به وجود آمد زیرا در امارات و به ویژه KSA ، در آنچه این کشورها از نظر اقتصادی به دست آورده اند ، غرور و استقلال رو به رشد وجود دارد و در آخرین بازدید من در چند ماه پیش ، متوجه شدم که به عنوان مثال ، از طرف مقامات دولتی کمی صبر و حوصله کمی وجود دارد که دارای استانداردهای نظارتی اتحادیه اروپا است که به پروژه های سرمایه گذاری مشترک تحمیل شده است. در یادداشتی که در آن زمان نوشتم ، پرچم گذاری کردم که چگونه افراد محلی مخفف خود را از غرب توسعه داده اند (ونا) ، مطمئناً اثبات اینكه ایده های موجود در “شرق شناسی” تاریخ است.

سخنرانی ترامپ برای کسانی که به نهادها و ایده ملت سازی اعتقاد دارند ، ناامید کننده بزرگی خواهد بود و از این نظر تلاش های بسیاری از وزارت امور خارجه و سایر نهادها را به خود جلب می کند. هیچ یک از این موارد برای مؤسسات امروزی امروز آمریکایی خوب نیست.

این سخنرانی همچنین آنچه را که پروفسور افشین مولاوی از آن به عنوان وجود “دو ایستاده میانه” ، یعنی یک ژئوپلیتیک (پایدار توسط توافق های دفاعی آمریکا) و یک اقتصادی ، مورد توجه قرار می دهد. سخنرانی ترامپ به طرز حیرت انگیزی در زمینه نابودی غزه ، حرکت به سمت نسخه اقتصادی را کج کرده است ، و من احساس می کنم که بسیاری از مردم در اروپا تمرکز زیادی را که دولت ها در منطقه بر جایزه اقتصادی دارند ، بر خلاف فاجعه بشردوستانه ، دست کم می گیرند.

کشورهای مختلف منطقه از قطر تا سوریه ، اکنون ممکن است خود را ذینفع عدم دلبستگی آقای ترامپ به تاریخ و الگوی دموکراتیک پیدا کند ، و بسیار محتمل است که منطقه ای که به طور گسترده به عنوان خاورمیانه شناخته می شود ، یکی از معدود افراد در جهان باشد تا از ریاست خود سود ببرد و به سمت یک الگوی ماتریالیستی ، ذهنی های غیر دموکراتیک های فنی و تکنولوژیک ، ترامپ ترامپ ، ترامپ ، ترامپ ترامپ ، که برخی از آنها را به سمت الگوی ماتریالیستی ، ترافیک ترامپ ، ترامپ ترامپ می کند.

ظهور ‘قطب چهارم، یک منطقه چند قطبی آینده نگر که به ذینفع تنش های تجاری بین مناطق چند قطبی “قدیمی” (ایالات متحده ، اتحادیه اروپا ، آسیا) تبدیل می شود ، هنوز هم بسیار در حال پیگیری است ، اما با توسعه آن ، به طور فزاینده ای به موسسات ، بازارها ، قوانین و وسایل اتصال مردم به منطقه نیاز خواهد داشت ، که هیچ یک از آنها MR TRUMP نمی تواند به آن کمک کند.