البته مذاکرات هسته ای بین ایران و قدرتهای غربی همواره بسیار پیچیده بوده است – پر از توقف و شروع – و اظهارات اخیر ترامپ در مورد یک معامله بالقوه شامل محافظت بسیار است.
اما اگر یک توافق دستیابی به موفقیت وجود داشته باشد ، تقریباً مطمئناً شامل لغو بسیاری از محدودیت های اقتصادی ایالات متحده در صنعت نفت ایران می شود ، که این امر تأثیر عمیقی بر آن خواهد داشت بازارهای جهانی انرژیبشر تحریم های سختگیرانه ایالات متحده در مورد صنعت نفت ایران از زمانی که ترامپ در سال 2018 از توافق هسته ای تحت حمایت هسته ای خارج شد ، وجود داشته است. در حالی که تحریم ها صادرات تهران – منبع اصلی درآمد کشور را به خود اختصاص داده است – آنها هرگز موفق به کاهش صادرات به صفر نشده اند ، همانطور که ترامپ هفت سال پیش قول داد.
به گفته شرکت Analytics Kpler ، صادرات ایران در ماه مه سال 2018 به 2.8 میلیون بشکه در روز (BPD) رسیده و در ماه مه 2020 فقط 150،000 BPD را به خود اختصاص داده است ، قبل از آنکه به طور پیوسته در سال 2025 به طور متوسط حدود 1.65 میلیون بشکه در روز باشد.
پالایشگاه های خصوصی چینی ، که معمولاً به عنوان قوری شناخته می شوند ، در سالهای اخیر خریداران اصلی نفت خام ایرانی بوده اند که با تخفیف های سنگین جذب می شوند. این پالایشگاه های مستقل کوچک که در استان شرقی شاندونگ متمرکز شده اند ، دارای ظرفیت حدود 4 میلیون بشکه در روز یا تقریباً یک پنجم ظرفیت تصفیه چین هستند. حجم زیادی از نفت خام تحریم شده در سالهای اخیر از طریق یک شبکه پیچیده از شرکت های پوسته و به اصطلاح “ناوگان تاریک” از تانکرهایی که روغن بین کشتی های مختلف را برای مبهم کردن منشأ منتقل می کنند ، وارد چین شده اند.
کل حجم دقیق درگیر در این تجارت مشخص نیست زیرا داده های رسمی گمرک چینی نشان می دهد که این کشور هیچ روغن ایرانی را وارد نمی کند. با این حال ، Kpler با استفاده از ردیابی کشتی و فناوری ماهواره ای ، تخمین می زند که چین در سال گذشته 77 ٪ از 1.6 میلیون BPD صادرات ایران را وارد کرده است. تاکنون در سال جاری ، سهم چین به طور متوسط حدود 50 ٪ ، احتمالاً در نتیجه تحریم های جدید ایالات متحده برای هدف قرار دادن چندین پالایشگاه و اپراتورهای قوری شاندونگ ، نظریه ای که از این واقعیت حمایت می شود که میزان نفت خام ایرانی که در کشتی ها نشسته در دریا نشسته اند ، به جای مرخص شدن ، از نوامبر 2023 به بالاترین سطح رسیده است.
وسوسه در یک قوری
تولید ایران نیز به احتمال زیاد می تواند به سرعت افزایش یابد.
براساس داده های اوپک ، بخش نفت آن در مواجهه با تحریم های غربی ، در مقابل افزایش تحریم های غربی به طرز شگفت آور مقاومت کرده است. تولید می تواند در طی شش ماه پس از برطرف کردن مجازات ، 500000 بشکه در روز افزایش یابد.
نه تنها بازگشت سریع نفت خام ایران به بازارهای جهانی احتمالاً فشار نزولی بیشتر بر قیمت نفتی که از 82 دلار در هر بشکه در ژانویه به حدود 65 دلار امروز کاهش یافته است ، وارد می شود ، بلکه ضربه ای سنگین به پالایشگاه های قوری چین نیز می دهد. این لباس های مستقل به طور معمول دارای حاشیه سود بسیار باریک هستند زیرا بیشتر به دلیل ظرفیت بیش از حد در بخش و محدودیت های صادرات سوخت های خارج از کشور با نرخ استفاده در حدود 50 ٪ یا کمتر اجرا می شوند.
گیاهان در سالهای اخیر با رقابت شدید روبرو شده اند ، و آنهایی که زنده مانده اند این کار را عمدتاً انجام داده اند زیرا آنها با پردازش ارزان قیمت ایرانی و همچنین ونزوئلا توانسته اند سود سودآور را ایجاد کنند.
حذف تحریم های ایالات متحده بر روی نفت خام ایران می تواند الگوهای تجاری آنها را تضعیف کند ، به این معنی که بسیاری از گیاهان احتمالاً باید عملیات را به شدت بازگردانند یا در برخی موارد کاملاً خاموش شوند.
افت تولید از قوری های چینی ، به نوبه خود ، می تواند باعث افزایش پالایشگاه های بزرگ چینی دولتی شود که باعث افزایش این بازار در بازار داخلی می شود. به طور گسترده تر ، کاهش ظرفیت پالایش جهانی باید در زمان افزایش عدم اطمینان در مورد تقاضا برای سوخت هایی مانند بنزین و دیزل به دلیل جنگ تجاری و انتقال انرژی ، این بخش را تقویت کند. بازگشت ایران به بازارهای جهانی نفت باعث ایجاد سردرد برای بسیاری می شود – به ویژه عربستان سعودی ، که در وسط جنگ قیمت است – اما بزرگترین بازنده ها احتمالاً پالایشگاه های مستقل چینی هستند. و بزرگترین ذینفع ، خارج از خود ایران ، صنعت پالایش خواهد بود – خواه این چیزی باشد که ترامپ در ذهن داشته باشد یا نه.
(عقاید بیان شده در اینجا نظرات نویسنده است ، یک ستون نویس برای رویترز.)
