بچه ها می دانند: زمان صلح
شالوم یک دعای عبری یک کلمه به معنی صلح. این حتی اگر بزرگسالان نتوانند آن را در خاورمیانه بیاوریدبشر شاید روزی – به زودی روز – ممکن است از دهان بچه ها بیرون بیاید.
اولین تلاش برای پیوستن به کودکان عرب و اسرائیلی – از هر دو طرف مرز – منجر به 105 نقاشی اصلی شد. آن را در 105 بوم اصلی به ارمغان آورد. همه یک موضوع داشتند – برادری.
چگونه می دانم؟ من در سال 1968 گزارش دادم. رئیس وقت بین المللی مرکز فرهنگی جوانان در اورشلیم-به نام دوروتی سیلورشتاین-آن را برای من توضیح داد: “فرزندان عرب و اسرائیلی در طول جنگ شش روزه در پناهگاه ها به هم ریخته شدند. بلافاصله پس از اوت 1967 ، وزیر آموزش و پرورش اسرائیل ایده ای را برای این ایده های رهبران جهان آینده می دید و پس از آن ، جواهرات را در یک دوست خود قرار می داد.
“موزه های حیفا ، ناصره ، تل آویو درهای هزار جوان یهودی و عربی – 7 تا 14 ساله – را برای اولین بار در 20 سال در هماهنگی جمع کردند. به آنها گلدان های رنگی داده شد و به طرح ، نقاشی ، نقاشی بر روی موضوع صلح دعوت شدند.”
کنسول آن زمان ، کنسول مایک آرنون: “در جلسه اولیه هیچ اشاره ای به ارتباط از طریق زبان مشترک صورت نگرفت. اما برخی از انگیزه های درونی یک دختر کوچک را از روستای اردن بیت صففا سوار کرد تا خودش را به طرز شیری در کنار دختر کوچک دیگری قرار دهد که تمام هشت سال زندگی خود را در یک کیببوتز گذراند.”
علائم آزمایشی ارتباط به آرامی آغاز شد. فرم ها ، طرح ها ، لکه های رنگ در کنار هم ظاهر می شوند. در کنار برخی از خانه های عربی پوشیده از گنبد ، یک خانه یهودی با بام قرمز با چهره خندان در پنجره ظاهر شد. برج تل آویو شالوم در کنار چادر بادیه.
آثار ، در یک زمان که در NYC نشان داده شده بود ، شامل نقاشی “دوستی” بود. یک کودک عربی در پشت درخت نخل ، کودک عبری در پشت دیگری – دستان در دوستی.
دیگری ، یک پسر 11 ساله در تپه های یهودا ، سیم خاردار ، اسلحه هایی که در آن قرار گرفته اند ، مردم در حال تبادل گل هستند. دیگری ، یک جوان در روسری عرب با دوست یهودی خود که در شال دعا پیچیده شده بود ، نان را می شکند.
هنگامی که این مجموعه در اورشلیم نشان داده شد ، کلمه عبری “شالوم” بر روی یک دیوار ، بر روی کلمه عربی برای صلح ، “سلام”.
و نعمت روی سر آنها – مازل توو ، مازل توو.
گوش دهید ، برخی از این صلح می تواند درست در اینجا استفاده شود. آنچه در حال حاضر شهر نیویورک می تواند از آن استفاده کند ، شعار سیاستمداران ما برای صداقت باقی مانده است: “قوانین ایجاد کنید – نه مجوز.”