هیئت تحریریه وال استریت ژورنال روز یکشنبه گفت: تحریم یک پالایشگاه چینی برای خرید نفت ایران ، اولین نشانه واقعی “حداکثر فشار” رئیس جمهور دونالد ترامپ بر تهران است.
در تاریخ 20 مارس ، ایالات متحده شاندونگ شوگونگ لوقینگ پتروشیمی را تحریم کرد ، که به عنوان “پالایشگاه قوری” شناخته می شود و نفت ایران را با استفاده از روشهای غیرقانونی به چین به دلیل نقض تحریم های ایالات متحده منتقل می کند.
WSJ گفت: پس از سالها رویکرد ملایم به صادرات نفت تهران به چین ، دولت ترامپ سرانجام گامی را هدف قرار داد تا منبع اصلی درآمدهای نفت ایران را هدف قرار دهد. پالایشگاه های قوری چینی 90 ٪ از این صادرات را خریداری می کنند و یک زندگی برای تهران فراهم می کنند که از نظر مالی بند است.
به طور رسمی ، چین تقریباً هیچ روغن ایرانی را خریداری نمی کند ، اما پالایشگاه های کوچک آن ، که مستقیماً با شرکت های دولتی مرتبط نیست ، تانکرهایی را که کاملاً یا جزئی حمل بار ایرانی را حمل می کنند ، تخلیه نمی کنند.
این سرمقاله گفت: “بر خلاف بنگاه های بزرگتر با پیوندها در سراسر اقتصاد جهانی ، قوری ها در برابر تحریم ها آسیب پذیر نیستند. اما آنها تمایل دارند پیوندهایی در اقتصاد داخلی چین داشته باشند. این همان چیزی است که این حرکت را به چین هشدار می دهد.” وی افزود: در حالی که پکن ممکن است مایل به تحمل ریسک با پالایشگاه های کوچک خود باشد ، ممکن است آماده نباشد که اقدامات تنبیهی ایالات متحده را در برابر شرکتهای بزرگتر و دولتی خود به خطر بیندازد.
“اگر این مشکلی که آقای Xi می تواند انجام دهد ، می تواند تصمیم تجارت و سیاسی را برای کنار گذاشتن ایران به عنوان تأمین کننده اتخاذ کند. وقتی صادرات نفت ایران از بین می رود ، می دانید که رژیم احساس گرما می کند. این زمانی است که مذاکرات هسته ای بهترین شانس موفقیت خود را خواهد داشت.”
رئیس جمهور ترامپ ماه گذشته از احیای سیاست به اصطلاح حداکثر فشار خود نسبت به جمهوری اسلامی خبر داد و خواستار مذاکره برای از بین بردن برنامه هسته ای آن شد. ایران با بیان اینکه تحت فشار آقای ترامپ مذاکره نخواهد کرد ، پاسخ داده است ، اگرچه تا حد زیادی با فشارهای جدی مالی روبرو است که توسط تحریم های ایالات متحده به وجود آمده است.
