شورای امنیت سازمان ملل متحد در تاریخ 23 ژوئن توجیهی سه ماهه خود را در مورد افغانستان برگزار می کند ، زیرا این کشور با تشدید بحران های بشردوستانه و حقوق بشر روبرو می شود.
Roza Otunbayeva ، رئیس مأموریت کمک به سازمان ملل در افغانستان (UNAMA) ، شورا را در کنار سیما سامی باهوس ، مدیر اجرایی زنان سازمان ملل و یک نماینده ارشد دفتر هماهنگی امور بشردوستانه (OCHA) خلاصه می کند. مشاوره های بسته یک جلسه عمومی را دنبال می کنند و انتظار می رود اعضای شورا طیف وسیعی از مسائل سیاسی و بشردوستانه ، از جمله نقشه راه مشارکت بحث برانگیز “موزائیک” را کشف کنند.
اوضاع بشردوستانه در افغانستان وخیم است. براساس ارقام سازمان ملل ، بیش از 23 میلیون افغان – بیش از نیمی از جمعیت – نیاز به کمک دارند. کمبودهای بودجه ، که با تعلیق اخیر کمک های ایالات متحده همراه است ، بسیاری از آژانس های امدادی را وادار کرده است تا عملیات را به عقب برگردانند. اوچا هشدار می دهد که 400 کلینیک در هفته های اخیر بسته شده است و ممکن است میلیون ها نفر در سال 2025 کمک دریافت نکنند.
همچنین انتظار می رود که این شورا در مورد اجرای طالبان در مورد قانون “ارتقاء فضیلت و پیشگیری از معاون” ، که گزارش های سازمان ملل می گویند منجر به محدودیت های سیستماتیک برای زنان و دختران و ایجاد اختلال در کمک های کمک شده است ، بحث کند. در یک گزارش UNAMA ، اجرای گسترده ممنوعیت های مبتنی بر جنسیت ، از جمله انکار خدمات به زنانی که همراه با اقوام مرد نیستند ، توصیف شده است.
از نظر دیپلماتیک ، این شورا تقسیم شده است. ایالات متحده ، انگلیس و فرانسه به رسمیت شناختن طالبان در مورد پیروی از حقوق بشر و هنجارهای بین المللی شرط شده اند. با این حال ، چین و روسیه از تعامل بدون چنین پیش شرط ها حمایت می کنند و از آزادی دارایی های یخ زده افغانستان دفاع کرده اند.
این بخش ها شورا را در امور رویه ای بن بست قرار داده است. هنوز توافق نکرده است که کدام کشور عضو قطعنامه های آینده را در مورد افغانستان تهیه کند ، کاری که قبلاً توسط ژاپن انجام شده بود. در حالی که ایالات متحده از کره جنوبی پشتیبانی می کند ، چین از پاکستان حمایت می کند. هیچ اجماعی حاصل نشده است.
یکی از نقاط دیدنی بالقوه در جلسه آینده ، نقشه راه موزائیک ، پیش نویس چارچوبی برای تعامل سیاسی بین طالبان و ذینفعان بین المللی است. منتقدین استدلال می کنند که این طرح نقش جامعه مدنی افغانستان را نشان می دهد و خطر مشروعیت بخشیدن به حکومت طالبان را بدون تعهدات مشخص بر حقوق یا حاکمیت می گذارد.
در همین حال ، گزارش ها حاکی از آن است که روسیه روابط خود را با طالبان عمیق تر کرده ، وضعیت دیپلماتیک آنها را بالا می برد و پشتیبانی ضد تروریستی را ارائه می دهد. در مقابل ، آلمان و سایر کشورهای اروپایی همچنان تأکید می کنند که شناخت باید با رفتار طالبان ، به ویژه در مورد حقوق بشر گره خورده باشد.
از آنجا که افغانستان نزدیک به سال چهارم تحت کنترل طالبان است ، هیچ کشوری به طور رسمی دولت خود را به رسمیت نمی شناسد. جلسه ژوئن ممکن است تعیین کند که آیا شورا برای شرایط سخت تر فشار خواهد آورد – یا موضع خود را در جستجوی تعامل نرم می کند.
