فقط یک ماه پیش ، Universitas اندونزی (UI) متهم به فروپاشی اخلاقی بود. در جهت گیری تحصیلات تکمیلی ، دانشگاه برتر کشور دست مرحله آن برای پیتر برکوویتز – مردی که کار خود را صرف توجیه شغل اسرائیل کرده و کسانی که با فلسطین ایستاده اند را مسخره می کند. من آن را به آنچه در آن بود گفتم: خیانت.
اما این هفته ، اتفاق قابل توجهی رخ داد. در همان پردیس که برکوویتز سخنرانی کرد ، UI رونمایی شده در مرکز فلسطین – یک فضای دائمی برای وکالت ، بورس تحصیلی و همبستگی با مردم فلسطین.
رد این امر به عنوان کنترل آسیب ، یک ژست آرایشی برای پاک کردن خشم ماه گذشته آسان خواهد بود. اما این خیلی بدبینانه خواهد بود. حقیقت پیچیده تر و امیدوار کننده تر است. به نظر می رسد که UI از همه اشتباهات خود ، از اشتباهات خود آموخته است. و اگر این مسیر ادامه یابد ، دانشگاه ممکن است خیانت را به رهبری تبدیل کند.
راه اندازی نرم مرکز UI-Palestine در مسجد اوکوهووا اسلامی ، مسجد پردیس انجام شد. نمادگرایی واضح بود: فلسطین پس از تصور بلکه در تخیل اخلاقی دانشگاه اصلی است. رکتور هری هرمانسیا سخن حرکت فراتر از کلمات به “عمل مشخص”. وی به صدها نفر از استادان از سراسر اندونزی پیوست که اعلامیه ای را امضا کردند که از تعهد سیاست خارجی این کشور به استقلال فلسطین حمایت می کرد.
این لفاظی صرف نیست. این مرکز ، با هماهنگی توسط دانشجویان UI برای عدالت در فلسطین و کارشناسان دانشکده در مطالعات خاورمیانه ، ژئوپلیتیک و جغرافیایی اقتصادی قول می دهند بیش از یک باشگاه دانشجویی با شعارهای بلند باشند. این برنامه برای ارکستر تحقیق ، آموزش و مشارکت در سیاست طراحی شده است. محققان یافته ها را منتشر می کنند ، سمینارها را تشکیل می دهند و توصیه هایی را برای سیاست گذاران صادر می کنند. به طور خلاصه ، UI خود را متعهد کرده است که فلسطین را به موضوعی از نگرانی های سختگیرانه دانشگاهی و سیاسی تبدیل کند.
در عین حال ، UI درهای خود را به روش هایی که عمیق تر از کنفرانس ها کاهش می یابد ، باز کرده است. اکنون سه پزشک فلسطینی هستند ثبت نام شده در برنامه های تخصصی پزشکی خود ، که توسط مشارکت با موسسات اندونزیایی و آژانس های کمک تأمین می شود. یکی از قطارها در جراحی قفسه سینه ، دیگری در جراحی پلاستیک و یک سوم – که هنوز هم در جنگ در غزه به دام افتاده است – امیدوار است که ریخته شناسی را آغاز کند. وقتی این پزشکان به خانه باز می گردند ، بیشتر از دیپلم حمل می کنند. آنها در جامعه ای که بیمارستان ها هر چند وقت یکبار ساخته می شوند ، تخصص لازم را به دست می آورند.
آموزش ، همانطور که رکتور هری بیان کرد ، است “پل همبستگی.” این پل هر دو روش را اجرا می کند: دانشجویان فلسطینی ابزارهای بقا و خدمات را به دست می آورند ، در حالی که UI به دانشجویان خود یادآوری می کند که شهروندی جهانی چگونه به نظر می رسد.
بخوانید: اندونزی برای درمان 2،000 غاز زخمی در جزیره گالنگ
بنابراین ، چه چیزی تغییر کرده است؟
عصبانیت از برکوویتز طوفانی در حال عبور نبود. این یک ارتباط عمیق بین ارزش های UI و انتخاب های آن را نشان داد. دانش آموزان بلافاصله بسیج شدند ، گروه های جامعه مدنی این دعوت را محکوم کردند و مردم خواستار پاسخگویی شدند. به نظر می رسد که این واکنش شدید دانشگاه را بیدار کرده است.
این داستانی است که اندونزیایی ها به خوبی می شناسند. نهادهای ملی گاهی اوقات بد می شوند. اما هنگامی که آنها با شکست های خود روبرو می شوند و مسیر را صحیح می کنند ، آنها بیشتر از نجات چهره انجام می دهند – آنها قوی تر می شوند. تأسیس UI از مرکز فلسطین یک عمل خیریه نیست. این یک عمل تعمیر است.
بدبینان می پرسند که آیا استقلال این مرکز می تواند از فشارهای سیاسی زنده بماند ، یا اینکه آیا این امر به توهین آمیز خواهد رسید. این یک نگرانی عادلانه است. اما دلایلی برای خوش بینی محتاطانه وجود دارد. UI این مرکز را به فعالیت دانشجویی مردمی و تخصص رسمی دانشگاهی گره خورده است ، و اطمینان حاصل می کند که به راحتی نمی توان از آن کنار رفت. این کار خود را با تعهد قانون اساسی اندونزی برای مخالفت با استعمار مرتبط کرده است. و این در را برای همکاری در سراسر دانشگاه در سراسر کشور باز کرده است.
برای فلسطین ، حرکات نمادین اهمیت دارد – اما ساختارها اهمیت بیشتری دارند. یک سخنرانی در یک هفته فراموش می شود. یک مرکز ، با برنامه ها ، بودجه و مردم ، تحمل می کند.
درس در اینجا این نیست که UI خود را یک شبه بازخرید کرد. این است که مؤسسات می توانند یاد بگیرند که وقتی مجبور می شوند با خیانت های خود حساب کنند. مرکز فلسطین و بورس های تحصیلی پزشکان فلسطینی سخنرانی برکوویتز را پاک نمی کنند و نه آنها. اما آنها سیگنال می دهند که UI واکنش واکنش نشان داده است ، شکست آن را تشخیص داده و یک مسیر متفاوت را انتخاب کرده است.
این باید یک سابقه را تنظیم کند. دانشگاه های اندونزی باید درک کنند که بی طرفی در مواجهه با اشغال به هیچ وجه بی طرفی نیست. این همدستی است. و هنگامی که آنها متلاشی می شوند ، باید توسط دانشجویان ، دانشکده ها و مردم-تحت فشار قرار گیرند تا به اصول ضد استعماری که در بنیانگذاری اندونزی نوشته شده است ، بازگردند.
یک ماه پیش ، UI با ارائه مرحله خود به یک عذرخواهی صهیونیست ، نسل کشی را عادی کرد. امروز ، این در حال ساخت سکوهایی برای خود فلسطینی ها است – به عنوان دانشمندان ، به عنوان پزشک ، به عنوان شریک زندگی در یک مبارزه جهانی برای عدالت. این محوری خیانت را پاک نمی کند ، اما ثابت می کند که خیانت کلمه نهایی نیست.
اگر UI این حرکت را حفظ کند ، مرکز فلسطین آن می تواند نه تنها به قطب محور تحقیق بلکه یک قطب نما اخلاقی برای دنیای دانشگاهی اندونزی تبدیل شود. این می تواند الگوبرداری کند که دانشگاه ها چگونه خشم را به همبستگی تبدیل می کنند ، و چگونه اطمینان می دهند که “هرگز دوباره” به معنای مشخص است.
در دپوک این هفته ، شعارهای اعتراض جای خود را به یک موسسه جدید داد. برای فلسطینی ها ، و برای اندونزیایی ها که تأمل خود را در مبارزه با استعمار می بینند ، این پیشرفت است که ارزش دفاع دارد.
نظر: اندونزی در اجلاس عرب و اسلامی 2025: کلمات محکم ، مانترا آشنا
نظرات بیان شده در این مقاله متعلق به نویسنده است و لزوماً منعکس کننده سیاست تحریریه مانیتور خاورمیانه نیست.
