طبق آژانس پناهندگان سازمان ملل (بازنویسی) ، بیش از 250،000 افغانی در ماه آوریل تنها بازگشتند – در میان آنها ، 96،000 نفر که به زور تبعید شدند. این آژانس نسبت به سرنوشت زنان و دختران ، که تحت حکومت طالبان با سرکوب روزافزون روبرو هستند ، ابراز نگرانی خاصی کرد.
بازده های در مقیاس بزرگ فشار بیشتری به منابع بشردوستانه در حال حاضر کشیده و بدتر شدن مشکلات میلیون ها نفر که برای زنده ماندن تلاش می کنند ، وارد می کند.
بابر بلوچ ، سخنگوی آژانس گفت: “آنها از نظر دسترسی به اشتغال ، آموزش و آزادی حرکت با محدودیت های فزاینده ای روبرو هستند.”
“ما مدام به دولت های ایران و پاکستان می گوییم که به افغانستان باز می گردد باید داوطلبانه ، ایمن و با عزت باشد، “او ادامه داد.
گذشته از زنان و دختران ، فعالان و روزنامه نگاران حقوق بشر را به زور بازگرداندند و همچنین گروه های اقلیت قومی یا مذهبی از جمله کسانی هستند که با بزرگترین خطرات در افغانستان روبرو هستند.
نیازهای گسترده
این خطرات بیشتر با افزایش نیازها پیچیده می شوند ، جایی که نیمی از جمعیت به کمک های بشردوستانه متکی هستند. از سال 2023 ، بیش از 3.5 میلیون نفر به این کشور بازگشتند.
آقای بلوچ خاطرنشان کرد: چنین تعداد زیادی از بازگشت کنندگان فقط خطر جابجایی داخلی و تلاش برای رسیدن به اروپا را افزایش می دهند.
UNHCR به دنبال 75 میلیارد دلار برای کمک به بازگشت کنندگان و کمک به تثبیت منطقه است. افغان ها بزرگترین گروه از ورود نامنظم از آسیا اقیانوسیه به اروپا در سال 2024 را در بیش از چهار در 10 نفر نشان دادند.
وجوه اضافی به UNHCR در افغانستان اجازه می دهد تا با کمک فوری از جمله دسترسی به خدمات ، معیشت ، خدمات مجدداً ، مسافرت و کمک های مالی ، کمک های فوری را به آنها کمک کند – “با تأکید بر رسیدن به زنان و دختران”.
این آژانس همچنین قصد دارد تا نیازهای فوری حمایت را برطرف کند و ظرفیت پذیرش را افزایش دهد.