سازمان ملل روز یکشنبه هزاران خانواده در شرق افغانستان آواره شده توسط زلزله 31 اوت در زمستان آینده بدون کمک های فوری بین المللی زنده نخواهند ماند.
مأموریت کمک به سازمان ملل در افغانستان و برنامه توسعه سازمان ملل گفت: این اوضاع در مناطق زمین زلزله وخیم باقی مانده است ، جایی که مقامات محلی و آژانس های کمک گزارش صدها کشته ، هزاران زخمی و ده ها هزار نفر را بی خانمان مانده اند.
Roza Otunbayeva ، نماینده ویژه دبیر کل سازمان ملل در افغانستان ، از مقاومت در برابر جوامع محلی در بازدید از مناطق آسیب دیده ستود و نقش مهم زنان در ارائه کمک ها را برجسته کرد.
وی گفت: “سازمان ملل متحد اکنون 139 میلیون دلار برای پاسخ فوری به بحران افغانستان درخواست کرده است.” “بدون آن ، خانواده ها از زمستان زنده نمی مانند.”
زلزله 6.0 به بزرگی استان های شرقی را تحت تأثیر قرار داد و بدترین خسارت گزارش شده در نانگرهار ، کونار و لاگمان. گروه های امدادی گفتند که در برخی از روستاها تقریباً همه خانه ها نابود شده اند و خانواده ها را مجبور به زندگی در خارج از منزل یا چادرهای موقت می کنند.
آناتولی بالنوف ، مدیر منطقه ای UNDP در شرق افغانستان که پیشرو در ارزیابی خسارت و تلاش های بهبودی زودهنگام است ، این ویرانی را بیش از حد توصیف کرد.
بالنوف گفت: “در دهکده سلطان منطقه دارا نور ، 12 نفر جان باختند ، از جمله هشت کودک.” “بیش از 400 خانه ویران شدند و مردم از بازگشت به خانه های نیمه سقوط به دلیل پس لرزه ها می ترسند.”
وی گفت: نیازهای فوری بازماندگان شامل پناهگاه ، غذا ، آب تمیز ، دسترسی به انرژی و پشتیبانی روانی اجتماعی است. وی افزود: لاشه های دام که در زیر آوار به دام افتاده است ، خطرات جدی برای سلامتی نیز ایجاد می کند ، و باعث می شود که حذف زباله ها برای جلوگیری از شیوع بیماری بسیار مهم باشد.
UNDP گفت که برنامه بازیابی آن بر “بازسازی جامعه” متمرکز است ، جایی که بازماندگان در پاکسازی زباله ها ، بازسازی خانه ها و بازگرداندن زیرساخت ها شرکت خواهند کرد. به عنوان بخشی از تلاش ، فرصت های “پول نقد برای کار” هم درآمد و هم برای پشتیبانی از بازسازی فراهم می کند.
بالنوف خاطرنشان کرد: دسترسی به مناطق دور افتاده یکی از بزرگترین چالش ها است. وی گفت: “جاده ها حتی قبل از زلزله ناامن و آسفالت نشده بودند. اکنون بسیاری از آنها مسدود شده اند و در بعضی از مناطق فقط با پای پیاده کمک می شود.” با این وجود ، وی از مقاومت افغان ها ستایش کرد و خاطرنشان کرد که روستاییان جوان تا 13 ساعت از کوهها برای ارائه کمک ها قدم گذاشته اند.
در میان آوارگان بسیاری از بازگشت کنندگان از پاکستان و ایران وجود دارد که قبلاً قبل از فاجعه دست و پنجه نرم می کردند و اکنون در بین آسیب پذیرترین آنها هستند. UNDP گفت حمایت از زنان ، بازگشت کنندگان و سایر گروه های در معرض خطر ، بخش اصلی برنامه های بازیابی خواهد بود.
این آژانس تخمین می زند که بیش از 38000 نفر در اثر زلزله آواره شده اند و فشار بیشتری به منابع محدود و مسکن در شرق افغانستان وارد می کنند.
سازمان ملل گفت: این فاجعه تأکید می کند که چگونه بلایای طبیعی به فقیرترین برخورد می کند ، زیرا آنها اغلب در ضعیف ترین خانه ها زندگی می کنند و کمترین منابع را برای بهبودی دارند. به گفته این ، بازسازی طولانی مدت باید فراتر از امداد اضطراری باشد تا شامل ایجاد اشتغال ، آموزش ، مراقبت های بهداشتی و خدمات اساسی شود.
