حرفراننده رام ، سالی بورگس هرگز به عمد با یک شیء دیگر در مسیر برخورد نکرده است – تا آخر هفته گذشته ، یعنی وقتی او به سختی می توانست توپ غول پیکر را به سختی با سپر تراموا خود بدست آورد. هدف: برای پایین کشیدن یک سری از پین های لاستیکی 2 متری ، مانند اسکیت های بزرگ ، در مسیر پیش رو قرار گرفتند.
بورگس به گاردین استرالیا می گوید: “من گفتم كه توپ را خرد می كنم و توپ را خرد كردم.” “هرچند که فقط یک پین پایین آمد. خیلی سخت است که همه آن پین ها را پایین بیاورید.”
این بازی غول پیکر تراموا بولینگ به دور از یک جاپای بدخلقی ، یک دوره رقابتی جدی بود. بورگس در وین ، اتریش ، به همراه همکارش کریگ ماهر ، نماینده بود ملبورن، استرالیا ، در مسابقات جهانی راننده تراموا.
این مسابقات به طور سنتی یک امر اروپایی بوده است ، اما استرالیا اولین کشور غیر اروپایی شد که به دلیل شبکه تراموا گسترده ملبورن-در لایپزیگ ، آلمان ، در سال 2022 به رقابت پرداخت. یک بخش از مسیر 250 متری به طول در مرکز شهر برای میزبانی مسابقات قهرمانی خاموش شد و بیش از 15،000 تماشاگر در طول روز حضور داشتند. تماشای آن از طریق Livestreamبشر
این بازی ها شامل هر تیم بود که دو بار دو بار به پایان برسد ، با رانندگان هر بار نقش های متناوب و امتیازاتی که برای دقت و زمان بندی می شوند. همراه با بولینگ تراموا ، چالش ها شامل پیچش تراموا (استفاده از تراموا برای فشار دادن یک چرخ دستی در امتداد مسیر به یک نقطه هدف) ، سرعت و ترمز هدف (شتاب به 25 کیلومتر در ساعت بدون استفاده از یک سرعت سنج ، سپس متوقف کردن در یک نقطه خاص) و با کمک یک سوت.
در چالش توقف و رفتن ، ظرفی از آب در یک سکو در جلوی تراموا متعادل شد و با توجه به اینکه آب کمی پس از سه توقف تعیین شده ریخته شد ، امتیازاتی اعطا شد. در چالش فاصله جانبی ، تیم مانع در کنار مسیر قرار گرفت. امتیازاتی برای چگونگی نزدیک شدن تراموا به شیء با گذشت ، اعطا شد ، اما هیچ امتیاز برای برخورد به آن اهدا نشد.
بورگس می گوید: “این احساس می شد که ما در مقابل ده ها هزار نفر دیگر آزمایش رانندگی را انجام می دهیم.” “این واقعاً کاملاً شدید است.”
مانند بسیاری از ورزش ها ، رانندگی تراموا رقابتی می تواند به طور قابل توجهی تحت تأثیر شرایط آب و هوایی قرار گیرد – به عنوان مثال ، باران ترمز و شتاب تراموا را تغییر می دهد – اما بزرگترین مزیت در این بازی آشنایی با خود وسیله نقلیه است.
بورگس و ماهر برای اولین بار رقیب بودند و در برابر تیم های بازگشت. آنها حدود چهار هفته قبل از عزیمت به وین ، در تراموا های کلاس الکترونیکی ملبورن آموزش دیدند ، اما فقط توانستند روز کوتاهی را در روز قبل از رقابت بگذرانند تا خود را با انعطاف پذیری شهر و تراموا ULF آشنا کند.
این برخی از چالش ها را ارائه داد.
ماهر می گوید: “دکمه ها با عناوین به زبان آلمانی برچسب خورده اند.” “چوب کنترل که ما برای رانندگی تراموا در سمت چپ استفاده می کنیم (به جای سمت راست ، همانطور که در تراموا کلاس الکترونیکی قرار دارند). نکته دیگری که من متوجه شدم صندلی بود … در ملبورن بسیار بلندتر است ، در حالی که تراموا های وین بسیار پایین تر بودند. بنابراین بصری کمی متفاوت بود.”
تیم شهرستان ، وین ، در مسابقات قهرمانی پیروز شد و پوزان در رده دوم و اسلو سوم شد. بورگس و ماهر خیلی بیشتر از رده بندی ها به زمین نشستند ، اما آنها اجازه ندادند که این روحیه آنها را کاهش دهد.
بعد از تبلیغ خبرنامه
ماهر می گوید: “ما در آنجا بودیم که استرالیا را نمایندگی کنیم و به آن بهترین کار خود را بدهیم. بنابراین در این مقیاس ما برنده مطلق بودیم.”
بورگس می گوید: “ما با غرور و اشتیاق و قلب زیادی به آنجا رفتیم و پشتیبانی ما باورنکردنی است و مردم به آن پاسخ دادند.” “حتی اگر ما 23 را قرار دادیم.”
این شور و شوق کارفرمای خود ، یارا تراموا را کاهش نداده است: روز بعد از بازی ها ، دولت ویکتوریا اعلام کرد که پس از رویداد 2026 در پایتخت لهستان ، ورشو ، ملبورن در سال 2027 میزبان مسابقات قهرمانی خواهد بود.
وینسنت Destot ، رئیس اجرایی Yarra Trams می گوید: “این رویداد بیش از یک رقابت است.” “این یک جشن مردم ، فرهنگ و نوآوری است که تراموا را به چنین بخش مهمی از شهر ما تبدیل می کند.”
بورگس و ماهر در مورد راه هایی که می توانند چرخش استرالیا را در دو سال از چالش ها قرار دهند ، حدس می زنند و پیشنهاد می کنند که به جای پین های بولینگ ، اهداف فوتبال استرالیا را تنظیم کنند و به جای یک کاسه آب ، یک سفید مسطح غول پیکر را در جلوی تراموا نصب کنند.
Yarra Trams همچنان محکم است که در شبکه 250 کیلومتری ملبورن دوره 2027 ممکن است راه اندازی شود ، اما برای تعداد زیادی از تماشاگران به فضای کافی نیاز دارد: علاقه عمومی به وین بسیار شدید بود ، این تیم را با تعجب به دست آورد.
بورگس می گوید: “وقتی ما رانندگی می کردیم ، چالش های خود را انجام می دادیم ، سر و صدای جمعیتی که ما را تشویق می کردند فقط باورنکردنی بود و پس از آن ، ما به نوعی موبایل شدیم.” “ملبورن ، ملبورن!” صدها نفر – منظور من صدها نفر بودند. شما مثل یک ستاره راک احساس می کنید.
