در بدون سرزمین زنان
آن فلسفه از آن زمان تاکنون هایری را راهنمایی کرده است.
پروژه بلند مدت او ، هیچ سرزمین زن ، در پی بازگشت طالبان ، زندگی و تجربیات زنان افغان را مورد بررسی قرار نمی دهد. وی از طریق مکالمات عمیق با بیش از 100 زن ، او به دنبال این بود که بفهمد زن بودن در افغانستان چیست. سری حاصل شهادت دسترسی ، بینایی و محدودیت است.
او این سریال را با همکاری نزدیک با محقق راست زنان ملیسا کرنت تولید کرد. این فراتر از مستندات صرف است – صدای خود زنان را تقویت می کند ، که بسیاری از آنها داستانهای خود را مستقیماً با هایری به اشتراک می گذارند.
او می گوید: “ما مجبور شدیم بسیاری ، بسیاری و درهای زیادی را به دست آوریم تا از زنان بله استفاده کنیم تا بتوانیم دسترسی پیدا کنیم.” “بعضی اوقات زنان می خواستند چهره خود را نشان دهند ، می خواستند در تصویر ظاهر شوند ، اما ما مجبور شدیم یک محاسبه خطر انجام دهیم – آیا واقعاً آنها را در معرض خطر قرار می دهد یا نه؟”
او و کورنت مکالمات مداوم در مورد میزان آژانس آنها می توانند به زنان ارائه دهند در حالی که هنوز از آنها محافظت می کنند. او توضیح می دهد: “این یک گفتگوی مداوم بین ملیسا و من بود ، بلکه با موضوعات نیز بود.”
این رویکرد باعث تقویت اعتماد و صمیمیت می شود. نتیجه؟ عکس هایی که هم آسیب پذیری و هم قدرت را نشان می دهد.
