اخبار: در اولین تماس سیاسی بین هند و افغانستان از زمان طالبان قدرت در کابل در اوت 2021 ، وزیر امور خارجه جیشانکار با وزیر امور خارجه این کشور صحبت کرد و از او بخاطر محکوم کردن حمله Pahalgam ، که 26 کشته شد ، تشکر کرد.
سوال بزرگ: هند و افغانستان ، زمانی بخش هایی از یک پادشاهی واحد ، در حال حاضر وضعیتی در حال حاضر در حال حاضر داشته اند که در سال 1999 ربودن یک پرواز هندی به عنوان آرام ترین نقطه درد است. بنابراین ، چرا جیشانکار با طالبان صحبت می کند؟
پاسخ کوتاه: در نظریه ماكرالای ماندالا ، كائوتیلیا استدلال می كند كه پادشاهی كه توسط دیگری جدا شده است ، متحد است ، زیرا دشمنی واسطه (آرتاشاسترا) را به اشتراک می گذارد. به عبارت ساده: دشمن دشمن یک دوست است.
آیا افغانستان همیشه دوست ما نبود؟
پاسخ ، همانطور که برچسب رادیو فوق العاده فلاپ Himesh Reshamiya گفت: “این پیچیده است”.
بیایید به آن فکر کنیم ، حداقل در درک مردمی ، افغانستان از ابتدای داستان هند ، به ویژه ماهاباراتا ، منبع دردسر بوده است.
در حماسه هند ، Kauravas و Pandavas ، Scions of the Kuru ، به دلیل ، از جمله موارد دیگر ، یک شاهزاده سازنده از گاندارا – یک قمارباز آس به نام Shakuni ، در مقابل یکدیگر قرار می گیرند. گاندارا ، که زمانی بخشی از هند است ، اعتقاد بر این است که قندهار امروزی ، شهری در جنوب افغانستان در نزدیکی رودخانه ارگانداب است. برخی از محققان معتقدند که Arghandab ، شاخه ای از Helmand (Heraxvati) ، رودخانه Vedic Saraswati است. اما این یک استدلال مورد اختلاف (و جداگانه) است.
افغانستان و هند ، میراث مشترک: نظریه مهاجرت هند و آریایی گاندار را به عنوان یک نقطه حمل و نقل مطرح می کند. زبان شناسان ادعا می کنند که نام های کابل (از کوبه) و بلخ (از بالیکا) ، استان شمالی افغانستان ، ریشه های سانسکریت دارند و نشانگر تاریخ مشترک هستند. قرن هاست که از دوران موریان شروع می شود ، بسیاری از قسمت های افغانستان مدرن در امپراتوری هند ادغام شدند.
شکست نهایی:
پس از قرن ها ادغام خارج از کشور با هند ، این شکست قاطع تحت امپراتوری دورانی قرن 18 اتفاق افتاد. پس از آن ، انگلیسی ها آن را در “بازی عالی” با روسیه به یک کشور بافر تبدیل کردند – مبارزه تلخی برای گسترش و تسلط.
در سال 1973 ، هنگامی که افغانستان به جمهوری تبدیل شد ، هند بلافاصله آن را به عنوان متحد شناخت. این آتش بس شکننده تا ظهور طالبان در سال 1996 به طول انجامید – رویدادی که ظهور افغانستان را به عنوان دشمن دید.
بخوانید | ABCD عملیات سیندور پاکستان نیاز به یادگیری و تلاوت دارد
چرا طالبان با ما به عنوان دشمن رفتار کردند؟
طالبان ، یک شبه نظامی سخت مستقر در پاکستان ، در سال 1996 به افغانستان حمله کرد و به عنوان برنده یک جنگ داخلی که چندین سال به طول انجامید ، ظاهر شد. با احتیاط از حمایت از پاکستان ، که توسط دستور کار افراطی و نقض حقوق بشر دفع شده است ، هند از شناخت دولت به رهبری شبه نظامیان خودداری کرد.
و سپس قندهار آمد. در ماه دسامبر ، یک هواپیمای هندی از کاتماندو توسط تروریست های مستقر در پاکستان ربوده و سرانجام به قندهار منتقل شد. در میان ترس از حمایت ضمنی از طالبان ، هند از یورش به هواپیماربایان خودداری کرد. در عوض ، در ازای گروگان ها ، سه تروریست مخوف را آزاد کرد. این حادثه کمترین نقطه در تاریخ دو کشور را نشان داد.
الان دوست هستیم؟
در سال 2021 ، پس از دور دیگری از صندلی های غیرعادی – بیشتر شبیه صدای اسلحه – طالبان پس از عقب نشینی ایالات متحده با عجله ، به عنوان حاکمان کابل بازگشتند. هند نگرش انتظار و تماشای را اتخاذ کرد و روابط را با کمک های انسانی و روابط فرهنگی ، به ویژه از طریق دموکراسی کریکت محدود کرد.
پس از سالها شایعات مربوط به جلسات مخفی (که توسط هند رد شد) و مذاکرات کانال پشتی ، اولین دسترسی واقعی در 8 ژانویه 2025 ، هنگامی که وزیر امور خارجه هند بود ، اتفاق افتاد ویکرام میسری با وزیر امور خارجه ملاقات کرد افغانستان.
و اکنون جیشانکار با طالبان صحبت کرده است ، و نشانگر خم جدیدی در مسیر پرشور و پرتحرک به کابل است.
خوب ، کابل دشمن ما چگونه است؟
تاریخ افغانستان با مثالهایی که به ندرت با یک شریک واحد به مدت طولانی همراه می شود ، پر شده است. هنگامی که ایالات متحده متحد خود در جنگ علیه شوروی ها بود ، پس دشمن شد. اکنون ، پاکستان این درس سخت را یاد می گیرد.
هنگامی که به عنوان پدر طالبان و مادر جهاد افغان شناخته می شد ، در چند جبهه درگیری تلخ با کابل گرفتار می شود.
در سالهای اخیر ، حملات TTP (Tehreek-Taliban پاکستان) در پاکستان ، به ویژه در خیبر پختونخوا و بلوچستان رخ داده است. پاکستان استدلال می کند که مبارزان TTP از خاک افغانستان فعالیت می کنند و از سیاست ی حمله و بازگرداندن پیروی می کنند. (ببین چه کسی صحبت می کند – دایی این استراتژی!)
در ماه دسامبر ، پس از حمله TTP ، پاکستان حملات هوایی به استان پکتیکا افغانستان انجام داد. ادعای پاکستانی در مورد اعتصاب به ترور مادون قرمز توسط افغانستان با استناد به گزارش های مربوط به تلفات غیرنظامیان ، رد شد. (به نظر می رسد آشنا است؟ فکر می کنید op sindoor.)
درگیری ها و استدلال های دیگری در مورد تلاش پاکستان برای نرده مرز و اجرای خط Durand – مرز به رسمیت شناخته شده توسط اسلام آباد وجود داشته است.
در سال 2023 ، پاکستان با استناد به نگرانی های امنیتی و درگیری احتمالی آنها در اختلالات مرزی ، هزاران پناهنده افغان را اخراج کرد. این امر افغان ها را تلخ کرده است.
بهترین برنامه ها – عدالت شاعرانه
رابرت برنز شاعر اسکاتلندی یک بار شعری برای موش نوشت. آخرین خطوط آن واقعا پیر شده است.
بهترین طرح های ساخته شده O ‘Mices an’ Males
باند Aft Agley ، (اغلب اشتباه می شود)
یک درد و رنج ما نیست اما غم و اندوه است ،
برای شادی تبلیغی!
در سال 2021 ، پاکستان با شادی پرش می کرد زیرا دوستانش دوباره در زین در کابل بودند. نخست وزیر پیشین آن ، عمران خان ، که اغلب به آن طالبان خان می نامیدند ، و دیگران آن را فرصتی طلایی برای نگه داشتن هند در یک چنگال می دانستند.
افسوس بهترین برنامه های ساخته شده موش و خان. پس از سیاست انکار پذیری قابل قبول که اسلام آباد از آن استفاده کرده است ، طالبان اکنون به پاکستان طعم شربت تروریستی خود را می بخشد. به عنوان واگن ، رویای اسلام آباد از AF-PAK اکنون یک AP-AP است.
اخلاق داستان
آتش در خط Durand در حال ذوب یخ بین دهلی نو و کابل است. ذوب جای خود را به نشانه های آغوش استراتژیک می دهد – و به طور توجیهی چنین است. زیرا در دیپلماسی ، هیچ کس دوست دائمی یا دشمن نیست. فقط منافع استراتژیک در آهن قرار دارد.
این دیکتوم را باور نمی کنید؟ رئیس جمهور آمریكا دونالد ترامپ را در حال رفتن به GA-GA بر روی احمد الشرا ، تروریست سابق القاعده كه هم اكنون رئیس سوریه است ، تماشا كنید.
همانطور که وینستون چرچیل گفت ، “کسانی که هرگز نظر خود را تغییر نمی دهند ، هرگز چیزی را تغییر نمی دهند”. Kautilya موافقت می کرد.
